Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | chiński | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 11155 przypisów.

kazna (ros. казна) — budżet państwowy, skarb państwa. [przypis edytorski]

kazna (ros. казна) — skarb państwa. [przypis edytorski]

kaznodzieja — tu: wymowny obrońca. [przypis redakcyjny]

kaznodzieje — dziś forma D.lp: kaznodziei. [przypis edytorski]

Kaznodziejski — chodzi tu o zakon kaznodziejski, czyli dominikanów. [przypis edytorski]

kazować (gw.) — kazać; kazuje — dziś popr. forma 3.os. lp cz.ter.: każe. [przypis edytorski]

kaz ta (gw.) — gdzież to. [przypis edytorski]

kazualność — tu: oparcie się na przypadku; precedens. [przypis edytorski]

kazuarina — gatunek drzewa tropikalnego występującego w Australii i Oceanii. [przypis edytorski]

kazuariusz (struthio casuarius) — ptak mniejszy od strusia, niezdatny do latania; żyje w Azji i w Afryce. W rkp. jest obok tekstu umieszczony następujący uszkodzony przypisek: „Kazwaryjusz ptak to wielki, piór na nim nie ma, tylko sierść jak na świni, lata”. [przypis redakcyjny]

kazuary (biol.) — rodzina nielotnych ptaków zamieszkujących Nową Gwineę i płn.-wsch. Australię, a także wyspy leżące pomiędzy nimi. [przypis edytorski]

kazuaryna a. rzewnia (biol.) — rodzaj drzew i krzewów z suchych terenów płd. Azji i Australii, charakteryzujący się bardzo twardymi liśćmi przypominającymi igły sosny; uznawane za najlepsze drewno opałowe na świecie. [przypis edytorski]

kazuaryna a. rzewnia — rodzaj drzew i krzewów z suchych terenów płd. Azji i Australii; ich silnie zredukowane, twarde liście przypominają pióra strusi lub igły sosny. [przypis edytorski]

kazuaryna — inaczej rzewnia; rodzaj drzewa lub krzewu, charakteryzujący się bardzo twardymi liśćmi przypominającymi igły sosny; uznawane za najlepsze drewno opałowe na świecie. [przypis edytorski]

kazuista — człowiek stosujący kazuistykę: drobiazgowe rozważanie szczegółowych problemów, najczęściej moralnych lub prawnych, poprzez podciąganie ich pod zasady ogólne, pot.: pokrętne argumentowanie w celu uzasadnienia założonej z góry tezy. [przypis edytorski]

kazuista — człowiek stosujący kazuistykę: drobiazgowe rozważanie szczegółowych problemów, najczęściej moralnych lub prawnych, poprzez podciąganie ich pod zasady ogólne, pot.: pokrętne argumentowanie w celu uzasadnienia założonej z góry tezy. [przypis edytorski]

kazuista — człowiek stosujący kazuistykę: drobiazgowe rozważanie szczegółowych problemów, najczęściej moralnych lub prawnych, poprzez podciąganie ich pod zasady ogólne, pot.: pokrętne argumentowanie w celu uzasadnienia założonej z góry tezy. [przypis edytorski]

kazuistyczny — (o argumentacji itp.) skomplikowany, drobiazgowy, zależny od konkretnego przypadku. [przypis edytorski]

kazuistyka — drobiazgowe rozważanie szczegółowych problemów, najczęściej moralnych lub prawnych, poprzez podciąganie ich pod zasady ogólne, pot.: pokrętne argumentowanie w celu uzasadnienia założonej z góry tezy. [przypis edytorski]

kazuistyka — drobiazgowe rozważanie szczegółowych problemów, najczęściej moralnych lub prawnych, poprzez podciąganie ich pod zasady ogólne; pot.: pokrętne argumentowanie w celu uzasadnienia założonej z góry tezy. [przypis edytorski]

kazuistyka — drobiazgowe rozważanie szczegółowych problemów, najczęściej moralnych lub prawnych, poprzez podciąganie ich pod zasady ogólne. [przypis edytorski]

kazuistyka — skomplikowana argumentacja, wyliczająca wyjątki od prawa a. zasady. [przypis edytorski]

kazuistyka urodziła się w Hiszpanii — i tam mogła mieć swoje dobroczynne znaczenie, szerokim płaszczem swojej tolerancji chroniąc ludzkie egzystencje przed inkwizytorskimi skądinąd zakusami religii. [przypis tłumacza]

kazuistyka — wyliczanie ciekawych przypadków (np. prawnych lub medycznych); także: metoda błędnego, przewrotnego myślenia, uogólnianie odosobnionych faktów. [przypis edytorski]

kazujecie (gw.) — każecie; przykazujecie. [przypis edytorski]

kazuje (forma gw.) — 3.os.lp: każe. [przypis edytorski]

kazus (z łac.) — przypadek, fakt. [przypis edytorski]

kaz — właśc. każ, gdzież. [przypis edytorski]

KB — (z niem.) Krankenbau; szpital, rewir. [przypis edytorski]

kcęć (starop.) — konstrukcja z wzmacniającą partykułą -ci, skróconą do -ć; inaczej: chcę ci. [przypis edytorski]

kcęć wam skorżyć krwawą głowę (starop.) — chcę się wam poskarżyć, [jaką mam] znękaną głowę (jak bardzo jestem stroskana). [przypis edytorski]

K. Chojnicka, H. Olszewski, Historia doktryn politycznych i prawnych, Poznań 2004, s. 210. [przypis autorski]

K. Chojnicka, H. Olszewski, Historia doktryn politycznych i prawnych, Poznań 2004, s. 244. [przypis autorski]

K. Chojnicka, H. Olszewski, Historia doktryn politycznych i prawnych, Poznań 2004, s. 61. [przypis autorski]

kcieć (gw.) — chcieć. [przypis edytorski]

K.C.I.E. — skrót od: Knight Commander of the Order of the Indian Empire, Komandor Orderu Imperium Indyjskiego [przypis edytorski]

kcie (starop.) — kwitnie. [przypis redakcyjny]

kcioł (gw.) — chciał. [przypis edytorski]

kciuki są to naczelne palce ręki (…) ich łaciński rodowód (…)kciuk: pollax; pollere: być silnym. [przypis tłumacza]

KC — Komitet Centralny (w domyśle: Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej). [przypis edytorski]

K. C. N. — Kamil Cyprian Norwid. [przypis redakcyjny]

KC PZPR — Komitet Centralny Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. [przypis edytorski]

k'czemu (daw.) — ku czemu, do czego. [przypis edytorski]

kczortumatiery — przekleństwo, dosł.: do matki diabła. [przypis edytorski]

k'czortu (ros.) — do diabła. [przypis edytorski]

k'czynom (daw.) — ku czynom, do czynów. [przypis edytorski]

k'druha jasnym policzkom (daw.) — do druha jasnych policzków. [przypis edytorski]

kędy (daw. a reg.) — gdzie. [przypis edytorski]

kędy (daw.) — dokąd; tu: gdzie. [przypis edytorski]

kędy (daw.) — gdzie; dokąd; którędy. [przypis edytorski]

kędy (daw.) — gdzie, dokąd. [przypis edytorski]

kędy (daw.) — gdzie; którędy. [przypis edytorski]

kędy (daw.) — gdzie; por. dokąd. [przypis edytorski]

kędy (daw.) — gdzie. [przypis edytorski]

kędy (daw., gw.) — gdzie. [przypis edytorski]

kędy (daw., gw.) — którędy. [przypis edytorski]

kędy (daw.) — którędy a. dokąd. [przypis edytorski]

kędy (daw.) — którędy; dokąd; tu: gdzie. [przypis edytorski]

kędy (daw.) — którędy, gdzie. [przypis edytorski]

kędy (dwa.) — gdzie; dokąd. [przypis edytorski]

kędy — gdzie; dokąd. [przypis edytorski]

kędy (gw., daw.) — gdzie. [przypis edytorski]

kędy miliony — zdanie eliptyczne, inaczej: kędy poszły miliony (innych ludzi); gdzie poszły miliony innych. [przypis edytorski]

kędym (…) znaczyła — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika, dziś: którędy (…) znaczyłam. [przypis edytorski]

kędyś (daw.) — dokądś. [przypis edytorski]

kędyś (daw.) — gdzieś. [przypis edytorski]

kędyś (daw.) — kiedyś. [przypis edytorski]

kędyś się urodził — tam gdzie się urodziłeś. [przypis edytorski]

Kędy świątynie miał władca pioruna/ I bóg, co wichrem niepogodnym świszcze — Perkunas, bóg piorunu, czczony w Litwie, i Pochwist, bóg niepogody, u Rusi. Dotąd pokazują w Nowogródku miejsce, gdzie miały stać tych bóstw świątynie, a gdzie teraz kościół księży bazylianów. [przypis autorski]

kędys (daw., gw.) — kędyż; gdzie. [przypis edytorski]

Kędy „si” dźwięczy — Wyrażenie powyższe odnosi się do tego, że w języku włoskim si znaczy „tak”. [przypis redakcyjny]

kędy się wichrzą dziwaczne burze — S. Przybyszewski, Na drogach duszy, s. 20. [przypis autorski]

kędy (starop.) — gdzie, dokąd. [przypis edytorski]

kędyż (daw.) — gdzie, którędy, w którą stronę. [przypis edytorski]

kędyż — gdzież; konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że, skróconą do -ż. [przypis edytorski]