Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 454 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żeglarskie

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 5334 przypisów.

le bon pain (fr.) — dobry chleb. [przypis edytorski]

le bon sens (fr.) — zdrowy rozsądek. [przypis edytorski]

Le Bossu (1631–1681) — autor Traktatu o poemacie epicznym. [przypis tłumacza]

Le Bourget — gmina ok. 10 km na płn. od centrum pod Paryża; ognisko walk podczas oblężenia miasta w 1870; ob. lotnisko. [przypis edytorski]

Le Brisoys Desnoiresterres, Gustave (1817–1892) — fr. dziennikarz, historyk literatury oraz dramaturg i autor powieści. [przypis edytorski]

Lebrun, Albert (1871–1950) — fr. polityk lewicowy, prezydent Francji w l. 1932–1940; jego następcą został Philippe Pétain, tworząc podporządkowany hitlerowskiej Rzeszy rząd Vichy (zaś na emigracji w Londynie za następcę Lebruna można uznać skonfliktowanego z Pétainem Charlesa de Gaulle'a, przywódcę Wolnej Francji). [przypis edytorski]

Le Brun, Charles (1619–1690) — francuski malarz królewski, architekt, dekorator Wersalu i Luwru, współtwórca stylu Ludwika XIV. [przypis edytorski]

Le Brun, Charles (1683–1686) — fr. malarz okresu baroku. [przypis edytorski]

Lebrun, Pierre-Antoine (1785–1873) — francuski poeta, dramaturg i polityk. [przypis edytorski]

Lebruyère, właśc. Jean de La Bruyère (1645–1696) — fr. pisarz i moralista, w 1688 r. opublikował Charaktery, czyli Przymioty Teofrasta (ostateczna wersja wyszła drukiem w 1696 r.), w którym, wykorzystując swoje obserwacje z okresu przebywania na dworze Kondeuszów, przedstawił różne typy ludzi, dowcipnie, ale i krytycznie komentując obyczaje społeczeństwa francuskiego; przeciwnicy blokowali z tego powodu jego wybór do Akademii Francuskiej, ale ostatecznie wszedł w jej skład w 1693 r. [przypis edytorski]

Lebt hier alles? (niem.) — Wszyscy żywi? [przypis edytorski]

Leć do starosty: on śród Bohusławia poi gromady, rozstrzeliwa baby — Mikołaj Potocki, banita, starosta kaniowski i bohusławski. Jest to jedna z osób żyjących w podaniach gminu. Jego życie, bezprawia, później pokutę opowiadają w tysiącznych szczegółach. Są pieśni o nim, o jego miłostkach i okrucieństwach. Jeszcze teraz można znaleźć starców, którzy go znali osobiście; a powieść ich, lubo nie w tak dalekie przenosi czasy, ale w jakże dalekie od nas obyczaje i zdarzenia! Starosta kaniowski leży w Poczajowie i jego ciało pokazują ze szczególną atencją miejscowi księża bazyliani. On to wskutek pokuty za nabrojone w Ukrainie sprawki pyszny ten klasztor wydźwignął i nadał. [przypis autorski]

lečina — iškamša. [przypis edytorski]

lecące naprzeciw żurawie (…) drugie w góry lodu — Ryfejskie skały, które starożytna bajka na krańcach północy osadziła. [przypis redakcyjny]

lecąc (starop. forma) — tu imiesłów przym., dziś: lecącego. [przypis edytorski]

Lecą liście z drzew (…) — początek pieśni Wincentego Pola (1807–1872) ze zbioru Pieśni Janusza, zatytułowanej Śpiew z mogiły. (W oryginale początek brzmi: „Leci liście z drzewa”) Według niezupełnie pewnych danych muzykę do słów tej pieśni ułożył Fryderyk Chopin. [przypis redakcyjny]

le cadeau de noces — on appelle Wiano le cadeau que fait le marié à sa femme le lendemain du mariage. [przypis redakcyjny]

Lecce — stolica włoskiej prowincji Otranto. [przypis redakcyjny]

lec (daw.) — lejc, powódek [część uprzęży]. [przypis redakcyjny]

lecem — dziś: lejcami. [przypis redakcyjny]

le châtié (fr.) — tu: hiperpoprawność, sztywność, surowość. [przypis edytorski]

Lechaim — dosł.: na życie; na zdrowie (formuła toastu). [przypis tłumacza]

Lechaim! — toast przy wznoszeniu kielicha. [przypis tłumacza]

Lechajon — Korynt posiadał dwa duże porty: Lechajon nad Zatoką Koryncką, 2 km na północ od miasta, z którym łączył go podwójny mur, i Kenchry nad Zatoką Sarońską. Lechajon zajął w 393 r. Praksytas; Agesilaos zajmuje ponownie mury (391), które, zburzone przez Praksytasa, odbudowali w międzyczasie Ateńczycy. Korynt nie mógł używać portu w Kenchrach, gdyż Praksytas opanował (393) warownię obok niego, zwaną Lidus; zajął również port Krommion na Istmie [Przesmyku Korynckim] (ok. 30 km na północny wschód od Koryntu). [przypis tłumacza]

Le Chapelier's report…, ch. 1, p. 15, ang. retrieve some fruits from their work, fr. tirent quelque fruit de leur travail. [przypis autorski]

Le Chapelier's report…, ch. 1, p. 15. [przypis autorski]

Le Chapelier's report…, ch. 1, p. 21. [przypis autorski]

Le Chapelier's report…, ch. 1, p. 2. [przypis autorski]

Le Chapelier's report…, ch. 1, p. 5. [przypis autorski]

Le Chapelier's report, Paris (1791), [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), red. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org, (dostęp 15.02.2013), ch. 1, p. 3. [przypis autorski]

Le Chapelier's report, Paris (1791), [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), red. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org, (dostęp 15.02.2013), ch. 1, p. 21, artykuł 2. [przypis autorski]

Le Chapelier's report, Paris (1791), [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), red. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org, (dostęp 15.02.2013), ch. 1, p. 21, artykuł 1. [przypis autorski]

Le Chapelier's report, Paris (1791), [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), red. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org, (dostęp 15.02.2013), ch. 1, p. 21, artykuł 1. [przypis autorski]

Le Chapelier's report, Paris (1791), [w:] Primary Sources on Copyright (1450–1900), wyd. L. Bently, M. Kretschmer, www.copyrighthistory.org (dostęp 5.09.2012 r), tłumaczenie za: L. Górnicki, Rozwój idei praw autorskich od początków do II wojny światowej, „Kwartalnik Prawa Prywatnego” 2006, zeszyt 3, s. 759. [przypis autorski]

Le Chapelier's report…, tłumaczenie za: L. Górnicki, Rozwój idei praw autorskich od początków do II wojny światowej, „Kwartalnik Prawa Prywatnego” 2006, zeszyt 3, s. 759. [przypis autorski]

le chariot avec le vin est arrivé, et les autres hardes (fr.) — wóz z winem przybył i inne manele. [przypis edytorski]

lech (daw.) — obszar ziemi uprawnej. [przypis edytorski]

le chevalier de Seingalt (fr.) — kawaler de Seingalt. [przypis edytorski]

Lechia — tu: Polska. [przypis edytorski]

Lechistan — Polska. [przypis edytorski]

Lechistan (tur.) — Polska. [przypis edytorski]

Lechistan (tur.) — Polska. [przypis redakcyjny]

Lechita stał się porządnym jedynie w bezładzie — „bo Polacy w niczém nie są porządni, tylko w samym nieporządku”. (Opaliński, księga III, Satyra I). Na odmalowanie epok używamy myśli i wyrażeń współczesnych pisarzy. [przypis autorski]

lechmankować — próżnować. [przypis autorski]

L'Echo du Ciel (fr.) — Echo nieba. [przypis redakcyjny]

Lechoń, Jan (1899–1956) — właśc. Leszek Serafinowicz, poeta, krytyk literacki i teatralny, współtwórca grupy poetyckiej Skamander i kabaretu literackiego Pikador. Współpracował z „Wiadomościami literackimi”, był redaktorem pisma satyrycznego „Cyrulik Warszawski”. W latach 1930–1939 attaché kulturalny ambasady polskiej w Paryżu. [przypis edytorski]

Lechoń, Jan, właśc. Leszek Serafinowicz (1899–1956) — poeta, krytyk literacki i teatralny, współtwórca grupy poetyckiej Skamander, redagującej miesięcznik o takim samym tytule. Był autorem m.in. tomiku wierszy pt. Srebrne i czarne (1924). [przypis edytorski]

le Chorongi — Chorąży W. kor., Jan Sobieski. [przypis autorski]

Lech Słowianin — nawiązanie do legendarnego władcy Polski umieszczonego tu w niebie. [przypis redakcyjny]

leciech (daw.) — dziś forma Msc.lm: latach; w trzydziestu leciech: mając trzydzieści lat. [przypis edytorski]

leciech (daw.) — dziś popr. forma Ms. lm: latach. [przypis edytorski]

leciech (daw.) — dziś popr. forma Ms. lm: latach; w jednych leciech: w tym samym wieku. [przypis edytorski]

leciech (daw.) — dziś popr.: latach. [przypis edytorski]

leciech (daw.) — forma N. lm od rzeczownika rok. [przypis edytorski]

leciech — dziś forma Ms.lm: latach. [przypis edytorski]

leciech — dziś: latach. [przypis edytorski]

leciech — dziś popr. forma Msc.lp: latach. [przypis edytorski]

leciech (starop. forma) — dziś Msc.lm: latach; podeszła w leciech: w podeszłym wieku, starsza, stara. [przypis edytorski]

leciech (starop.) — [w] latach. [przypis edytorski]

Le Ciel n'est pas plus pur que le fond de son âme (fr.) — Niebo nie jest czystsze niż głębia jego duszy (nieco zmieniony cytat z dramatu Jeana Racine'a Fedra, akt IV, scena 2; w oryginale: Le jour n'est pas plus pur que le fond de mon coeur: Światło dnia nie jest czystsze niż głębia mego serca). [przypis edytorski]

lecie (starop. forma) — dziś: latem. [przypis edytorski]

lecie (starop. forma) — latem. [przypis edytorski]

lecino (gw.) — leć ino, leć no. [przypis autorski]

Leci strzała i świszcząc powietrze rozcina. Okropnym brzmiąc łuk jękiem psy strzela i muły; Wnet zgubne jego razy Achaje poczuły — strzały Apolla powodują zarazę. [przypis edytorski]

leciuchne (daw.) — tu: lekkie. [przypis edytorski]

leciuchno (daw.) — lekko, delikatnie. [przypis edytorski]

leciuchno (daw.) — tu: lekko. [przypis edytorski]

leciuchny (daw.) — tu: lekki, delikatny. [przypis edytorski]

le classicisme c'est une liberté, qui se tient bien (fr.) — [klasycyzm to wolność dobrze wychowana; red. WL]; wyrażenie A. Thérive'a w Le retour D'Amazan (1926). [przypis autorski]

lec — legnąć, położyć się. [przypis edytorski]

Leclerc, Georges-Louis, Comte de Buffon (1707–1788) — przyrodnik i matematyk, członek Akademii Francuskiej, zajmował się m. in. geologią. [przypis edytorski]

le Cloitre (fr.) — klasztor. [przypis edytorski]

Le côté de Chelsea — szkice Maurois opublikowane w „Revue de Paris” w 1929; Chelsea to arystokratyczna dzielnica Londynu. [przypis edytorski]

Lecocq — postać literacka, detektyw policyjny, bohater kilku powieści francuskiego pioniera literatury kryminalnej Émile'a Gaboriau, wydanych w latach 1867–1871. [przypis edytorski]

Le code de la nature (fr.) — właśc. Code de la nature, ou Le véritable esprit de ses lois de tout temps négligé ou méconnu; pl. Kodeks natury, dzieło, którego autorem jest Étienne-Gabriel Morelly (ok.1717–1778/1782), opublikowane w 1755 r. [przypis edytorski]

„Le Commercial” — nowojorski „Journal of Commerce”. [przypis autorski]

Leconte de Lisle, Charles (1818–1894) — francuski poeta i filozof, przedstawiciel parnasizmu. [przypis edytorski]

Leconte de Lisle, Charles-Marie-René (1818–1894) — fr. poeta, filozof, filolog i krytyk epoki romantyzmu, najwybitniejszy przedstawiciel parnasizmu, jeden z największych autorów XIX-wiecznej literatury francuskiej. [przypis edytorski]

Le Corbusier, właśc. Charles-Édouard Jeanneret-Gris (1887–1965) — pseudonim fr. architekta, urbanisty i artysty-plastyka, czołowego przedstawiciela międzynarodowego stylu modernistycznego; zafascynowany klarownością przestrzeni w klasztorach, swoimi projektami zrewolucjonizował architekturę i projektowanie wnętrz w latach 20 i 30. XX w.; styl architektoniczny wykreowany przez niego zyskał miano corbusieryzmu. [przypis edytorski]

„Le Correspondant” — francuskie liberalne czasopismo katolickie o umiarkowanej orientacji rojalistycznej, wyd. 1829–1937. [przypis edytorski]

le coup de pied de l'âne (fr.) — kopanie leżącego, kogoś niezdolnego do obrony (dosł. kopnięcie osła, wyrażenie z bajki Jeana de La Fontaine'a, w której osioł kopie umierającego lwa). [przypis edytorski]

Lecouvreur, Adrianna (1692–1730) — aktorka francuska, przez współczesnych uznana za najwybitniejszą tragiczkę Francji; kochanka marszałka Maurycego Saskiego; wg legendy została otruta przez swą rywalkę; jej życie i tajemnicza śmierć zostały ukazane w sztuce Adrienne Lecouvreur (1849) autorstwa E. Legouvé i E. Scribe, która z kolei stała się podstawą libretta opery Francesca Cilei o tym samym tytule. [przypis edytorski]