Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 18549 przypisów.
pono (starop.) — prawdopodobnie; zapewne. [przypis edytorski]
ponowa (daw.) — ponowienie. [przypis redakcyjny]
ponowa (łow.) — świeżo spadły śnieg, na którym ślady zwierzyny są dobrze widoczne. [przypis edytorski]
„Ponowa” — pismo literackie wydawane w Warszawie w latach 1920–1921, związane z ekspresjonizmem. [przypis edytorski]
ponowa (starop.) — nowina. [przypis redakcyjny]
ponowek — księżyc w nowiu. [przypis edytorski]
ponowny (daw.) — tu: następny po nowiu. [przypis edytorski]
Pono że uniosłem… przedmiot główny — Mak-Yks ma na myśli pistolet. [przypis redakcyjny]
pon pedzieli (gw.) — pan powiedzieli (grzecznościowa forma lm. czasownika); pan powiedział. [przypis edytorski]
pons nr 4 — zapewne: określenie odcienia czerwieni stosowane w przemyśle tekstylnym. [przypis edytorski]
ponsowy (daw.) — dziś popr.: pąsowy. [przypis edytorski]
Pons — trump.: Ponas. [przypis edytorski]
ponszo a. ponczo — rodzaj okrycia wierzchniego, opończy z otworem na głowę, bez rękawów. [przypis edytorski]
pontak — wino francuskie ciemnoczerwone. [przypis redakcyjny]
pontaliki — noszenia drogie dla ozdoby szyi albo uszu. [przypis redakcyjny]
Pontan — Giovanni Pontano, rodem z Umbrii, był sekretarzem na dworze aragońskim w Neapolu; mąż uczony, poeta, statysta [daw.: mąż stanu, polityk] niepospolity; zm. 1503 r. [przypis redakcyjny]
Pontano, Giovanni, łac. Ioannes Iovianus Pontanus (1426–1503) — włoski poeta i humanista. [przypis edytorski]
Pontanus (1426–1503) — poeta i filozof. [przypis tłumacza]
Ponte dei Sospiri (wł.) — Most Westchnień, most w Wenecji, którego nazwa pochodzi od westchnień (sospiri) więźniów spoglądających po raz ostatni na Wenecję w drodze do sali sądowej. [przypis edytorski]
Ponte dei Sospiri (wł.) — Most Westchnień, najbardziej znany most w Wenecji, łączący Pałac Dożów z budynkiem daw. więzienia (Piombi); wybudowany w 1614 r., białokamienny, wspierający się na arkadowym łuku, zamknięty i zadaszony, wewnątrz prowadzą dwa korytarze przedzielone ścianą; przez jego okna więźniowie prowadzeni przed sąd mieli ostatnią okazję spojrzeć na miasto. [przypis edytorski]
Ponte dei Sospiri (wł.) — Most Westchnień, najbardziej znany most w Wenecji, zbudowany w 1600 nad kanałem Rio di Palazzo; przeprowadzano przez niego skazańców z sali sądowej w Pałacu Dożów do znajdującego się po drugiej stronie więzienia. [przypis edytorski]
pontederia — roślina błotna o niebieskich kwiatach, przypominających hiacynty. [przypis autorski]
Ponte Molle a. Ponte Milvio — jeden z najstarszych mostów rzymskich. [przypis edytorski]
Pontemolle — Pąs Milvius. [przypis autorski]
Ponte Rialto — słynny most na jednym z kanałów w Wenecji. [przypis edytorski]
ponter — wyżeł. [przypis edytorski]
Ponte Sisto — dosł. Most Sykstusa; most nad Tybrem w Rzymie, łączący Zatybrze z resztą miasta, wzniesiony w 1475 r. na polecenie papieża Sykstusa IV; wspomnianą tu „złą sławę” miałby może ze względu na prostytutki, które na nim czekały na klientów; Sam Ponte Sisto nie pocałowałby go, choćby i mógł nadzieję żywić, że dzięki temu straci swą złą sławę: w oryginale mamy: Pontesisto (pisane łącznie): zapewne nazwisko (albo przypisanie do miejsca) jakiegoś lokalnego bohatera, okrytego niezbyt dobrą sławą. [przypis edytorski]
Ponte Sisto — most nad Tybrem w Rzymie. [przypis edytorski]
ponte storto (wł.) — wygięty most. [przypis edytorski]
ponte Umberto (wł.) — most Umberto I w Rzymie. [przypis edytorski]
Ponte Vecchio (wł.) — Most Złotników, najstarszy florencki most na rzece Arno, zabudowany niewielkimi budynkami. [przypis edytorski]
Ponte Vecchio (wł. Stary Most) — najstarszy z mostów Florencji, na rzece Arno. [przypis edytorski]
ponte (wł.) — most. [przypis edytorski]
ponticello (wł.) — mostek. [przypis edytorski]
pontier (z fr.) — jeden z grających. [przypis redakcyjny]
pontifex (łac.) — kapłan. [przypis edytorski]
pontifex maximus (łac.) — najwyższy kapłan. [przypis edytorski]
„Pontificale Romanum”, „Pontyfikał rzymski” — rzymskokatolicka księga liturgiczna zawierająca modlitwy, ceremonie i obrzędy odprawiane przez papieży, biskupów i opatów. [przypis edytorski]
pontka (z fr.) — spiczasta bródka; wedle prof. Brücknera też w formie starop. pąt, pąciec: fryzura z przedziałkiem. [przypis redakcyjny]
Pont — kraina historyczna w Azji Mniejszej, na płd.-wsch. wybrzeżu M. Czarnego. [przypis edytorski]
Pont — kraina hist. w Azji Mniejszej, na płd.-wsch. wybrzeżu M. Czarnego. [przypis edytorski]
Pont — kraina hist. w płn.-wsch. Azji Mniejszej, nadmorska część Kapadocji, w starożytności niezależne królestwo, później zależne od Rzymu. [przypis edytorski]
Pont — królestwo nad Morzem Czarnym, w I w. p.n.e. najsilniejsze państwo w regionie, w czasie opisywanym przez Sienkiewicza było już zależne od Rzymu. Obejmowało tereny dzisiejszej Turcji, Krym i liczne ziemie na wybrzeżach Morza Czarnego i Azowskiego. Nazwa krainy pochodziła od ówczesnej nazwy Morza Czarnego: Pontus Euxinus. [przypis edytorski]
Pont (łac. Pontus Euxinus) — Morze Czarne. [przypis edytorski]
Pont (łac. Pontus Euxinus) — Morze Czarne. [przypis edytorski]
Pontorson — miejscowość i gmina w Normandii, w płd. Francji. [przypis redakcyjny]
pontskie narody — [ludy] mieszkające w krainie Pontus nad Morzem Czarnym w Azji Mniejszej. [przypis redakcyjny]
Pont-sur-Yonne — miasteczko we Francji, ok. 100 km na płd. od Paryża. [przypis edytorski]
Pont — tak nazywa się kraj w Azji Mniejszej, na wschód od rzeki Halys. [przypis tłumacza]
Pont — tu: Pont Euksyński (gr. Pontos Eukseinos: Morze Gościnne), staroż. grecka nazwa Morza Czarnego. [przypis edytorski]
Pontverre, Benoìt Quimier de (1656–1733) — ksiądz katolicki, był proboszczem Confignon od 1691. [przypis edytorski]
pontycki — pochodzący z Pontu, krainy nad Morzem Czarnym. [przypis edytorski]
Pontyer — Pontrieu w Bretanii, gdzie dziś jeszcze pokazują pasterze mniemany grób Merlina. [przypis redakcyjny]
pontyfikalnie — uroczyście. [przypis redakcyjny]
pontyfikalnie (z łac.) — tu: uroczyście. [przypis edytorski]
Pontygier — zamek Poitiers we Francji, własność rodziny Maganca. [przypis redakcyjny]
pontyjskie ostępy — trudno dostępne miejsce w lesie lub puszczy w Poncie, krainie nad Morzem Czarnym. [przypis edytorski]
ponurem, gorzkiem — daw. forma N. i Msc. lp przymiotników r.n.; dziś tożsama z r.m.: ponurym, gorzkim. [przypis edytorski]
ponuremu zięciu — zam.: zięciowi, analogicznie do: ojcu (lic. poet.). [przypis redakcyjny]
ponurym i olbrzymim Anglikiem — tj. Johnem Miltonem (1608–1674), autorem Raju utraconego. [przypis edytorski]
ponurzyć (daw.) — zanurzyć, pogrążyć. [przypis edytorski]
Ponut’ — trump.: Ponuti (kreip.) [przypis edytorski]
pony — kuc, niewielki, krępy koń. [przypis edytorski]
ponystė — buvimas ponu, ponavimas. [przypis edytorski]
po obiorze prezesa — tj. po 10 grudnia, dniu wyboru prezydenta rzeczypospolitej francuskiej. [przypis redakcyjny]
po obojej stronie (starop. forma) — daw. liczba podwójna; dziś: po obu stronach. [przypis edytorski]
po obozie — τῶν δωμάτων (N), τοῖς ὁχυρόμασι (D). [przypis tłumacza]
poobracać (starop.) — tu: poprzemieniać. [przypis edytorski]
poobtłukane — dziś popr.: poobtłukiwane. [przypis edytorski]
poodkładać — odbić, odpłynąć. [przypis redakcyjny]
Po odkryciu Meszasebe przez ojca Marquette i nieszczęśliwego La Salle — Missisipi została odkryta przez hiszp. podróżnika i konkwistadora Hernando de Soto (1496–1542) podczas wielkiej wyprawy na tereny na płn. od Meksyku (1539–1543). Marquette i La Salle byli pierwszymi, którzy zbadali Missisipi. [przypis edytorski]
po odłączeniu się Lota — midrasz uczy, że jak długo niegodziwy Lot był obok Abrama, Bóg nie przemawiał do niego, zob. Raszi do 13:14. [przypis edytorski]
poodsądzywał czci — oczernił (odsądził od czci); zbezcześcił. [przypis edytorski]
po odwrocie wojsk nieprzyjacielskich — w jesieni 369 r. [przypis tłumacza]
poodźta, własc. podźta a. pójdźta (gw.) — chodźcie; odejdźcie. [przypis edytorski]
po okazyjej — po bitwie. [przypis redakcyjny]
po okropnym nieszczęściu 15 września 1826 — moment rozstania z Klementyną Curial. [przypis edytorski]
poonczas — wówczas; wtedy. [przypis edytorski]
po onem (starop.) — po tym. [przypis edytorski]
po oracji — po mowie. [przypis redakcyjny]
poorali — poorały [przypis edytorski]
Poor Yorick (ang.) — „Biedny Jorik”, słowa Hamleta nad czaszką ekshumowanego nadwornego błazna (Szekspir, Hamlet, akt V, scena 1), poprzedzające monolog o śmiertelności. [przypis edytorski]
poosobno — dziś: osobno; por. analogiczne pod wzgl. budowy leksykalnej, a o przeciwstawnym znaczeniu: pospołu. [przypis edytorski]
po osobno — dziś: osobno. [przypis edytorski]
poosobno (neol.) — osobno. [przypis edytorski]
Po owocach ich poznacie je — nawiązanie do biblijnego zdania (Mt 7, 20). [przypis edytorski]
poozdzierane — porozdzierane. [przypis edytorski]
popadany — popękany. [przypis edytorski]
popadaż (daw.) — konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż; znaczenie: czy nie popada, czyż nie popada. [przypis edytorski]
popadianka — córka popa. [przypis edytorski]
popadia — żona duchownego prawosławnego. [przypis edytorski]
popadia — żona popa (duchownego prawosławnego). [przypis edytorski]
popadłem w (…) nędzę — w oryginale niem. użyto rzeczownika Elend: [popadłem w] niedolę. [przypis edytorski]
popadszy spis — dopadłszy spis [tj. włóczni]. [przypis redakcyjny]
popadzia — popadia, żona popa (duchownego prawosławnego). [przypis edytorski]
po palestrancku (daw.) — na sposób prawniczy; palestra (z łac.): grono adwokatów, pełnomocników sądowych. [przypis edytorski]
popalić boty — szybko uciec. [przypis redakcyjny]
poparny — podwójny; podzielony na dwa a. występujący w parach. [przypis edytorski]
popaść a. popasać — odpocząć, dając jeść (paszę) koniowi. [przypis edytorski]
popaść (gw., z ros. попасть) — trafić, wcelować. [przypis edytorski]
