Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 452 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 15779 przypisów.
zdawać (daw.) — oddawać. [przypis edytorski]
zdawać się (daw.) — tu: mieć ochotę. [przypis edytorski]
zdawa (daw.) — dziś popr. forma: zdaje. [przypis edytorski]
zdawna (daw.) — dziś popr.: z dawna. [przypis edytorski]
zdech (daw.) — skonanie. [przypis edytorski]
zdekoncertować (daw.) — zbić z tropu, zmieszać. [przypis edytorski]
zdetonować się (daw.) — stracić pewność siebie. [przypis edytorski]
zdetonować się (daw.) — zmieszać się, stracić pewność siebie. [przypis edytorski]
Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Bracia Dalcz i S-ka, Bracia Dalcz i S-ka, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Bracia Dalcz i S-ka, Bracia Dalcz i S-ka, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Bracia Dalcz i S-ka, Bracia Dalcz i S-ka, tom pierwszy
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Bracia Dalcz i S-ka, Bracia Dalcz i S-ka, tom pierwszy
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
zdetonowany (daw.) — onieśmielony. [przypis edytorski]
zdetonowany (daw.) — pozbawiony pewności siebie. [przypis edytorski]
zdezarmować (daw.) — rozbroić. [przypis edytorski]
zdjąć obraz (daw.) — zrobić zdjęcie, sfotografować. [przypis edytorski]
z dobrowoli (daw.) — z własnej woli, dobrowolnie. [przypis redakcyjny]
zdoleć (daw.) — podołać; dać radę. [przypis edytorski]
zdolen (daw.) — dziś: zdolny. [przypis edytorski]
zdolen (daw.) — zdolny; jestem zdolen: mogę, jestem w stanie. [przypis edytorski]
zdolen (daw.) — zdolny. [przypis edytorski]
zdolić (daw.) — dokonać. [przypis edytorski]
zdolić (daw.) — zdołać, potrafić. [przypis edytorski]
zdolić (daw.) — zdołać. [przypis edytorski]
zdolić (daw.) — zdołać. [przypis redakcyjny]
zdradnie (daw.) — zdradziecko. [przypis edytorski]
zdradny (daw.) — dziś: zdradziecki. [przypis edytorski]
zdradny (daw.) — zdradziecki. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
zdradziestw (daw.) — zdrad. W wydaniu z 1816 r.: zdradziejstw. [przypis edytorski]
zdrapać (daw.) — [tu:] posiekać. [przypis redakcyjny]
zdrów (daw.) — zdrowy. [przypis edytorski]
z drogi nie uczynić (daw.) — nie zboczyć z prawej drogi, nie wykroczyć, nic złego nie zrobić. [przypis redakcyjny]
zdrożnoście (daw.) — dziś popr.: zdrożności, rzeczy zdrożne, naganne. [przypis edytorski]
zdrożyć (daw.) — zboczyć z drogi. [przypis edytorski]
zdrożyć się (daw.) — zmęczyć się. [przypis edytorski]
z drugą (…) stronę (daw.) — dziś: z drugiej strony. [przypis edytorski]
zdumiały (daw.) — zdumiony. [przypis edytorski]
zdurzyć (daw., gw.) — odurzyć, oszołomić. [przypis edytorski]
zdurzyć (daw.) — odurzyć, oszołomić; oszukać. [przypis edytorski]
zdurzyć (daw.) — oszukać. [przypis edytorski]
zdużać (daw.) — wygrać, przemóc, dać radę. [przypis edytorski]
z dwunastą nawy (daw.) — z dwunastoma okrętami. [przypis edytorski]
zdybać (daw.) — przyłapać; tu: spotkać. [przypis edytorski]
zdybać (daw.) — spotkać. [przypis edytorski]
zdybać się (daw.) — spotkać się. [przypis edytorski]
zdyfamować (daw.) — zniesławić, oczernić. [przypis edytorski]
zdym (daw.) — zdejmij. [przypis edytorski]
zdziać (daw.) — tu: pozbawić. [przypis edytorski]
zdziej mi kabat, nuże (daw.) — zdejmij mi kabat (tj. podomkę, bluzę), prędko. [przypis edytorski]
zdzierżyć (daw., gw.) — wytrzymać. [przypis edytorski]
zdzierżyć (daw.) — tu: dotrzymać. [przypis edytorski]
zdzierżyć (daw.) — wytrzymać. [przypis edytorski]
zdziewać (daw.) — zdejmować. [przypis edytorski]
zęboma (daw.) — dziś: zębami. [przypis edytorski]
ze czterech deszczek w czołnie (daw.) — szyk przestawny: w czółnie z czterech deseczek, tj. w trumnie. [przypis edytorski]
zedrzeć pypeć (daw.) — dać nauczkę. [przypis redakcyjny]
zejść (daw.) — wzejść; tu forma imiesłowowa: groch zeszły, czyli taki, który wzrósł. [przypis redakcyjny]
zejść (daw.) — wzejść, wyrosnąć; tu: forma 3 os. lp cz. przesz. rodz. m.: zeszedł. [przypis edytorski]
zejść (daw.) — wzejść, wzrosnąć; tu forma 3 os. lp. czasu dokonanego: zeszedł. [przypis redakcyjny]
zejść kogoś (daw.) — najść kogoś, odwiedzić nieoczekiwanie; nagle nadejść i zastać kogoś przy czymś, zaskoczyć, przyłapać. [przypis edytorski]
zejść kogoś (daw.) — najść kogoś, odwiedzić nieoczekiwanie; tu forma 3. os. lp cz. przeszł.: zeszedł nas. [przypis edytorski]
zelant (daw.) — gorliwy, starający się; por. zelota, zelator. [przypis edytorski]
zelant (daw.) — gorliwy wyznawca; dziś: zelota. [przypis edytorski]
zelant (daw., z łac.: zelans, zelantis) — gorliwy, starający się wyznawca; por. zelota. [przypis edytorski]
zelżywość (daw.) — obelga. [przypis edytorski]
zelżywość (daw.) — obelga, zniewaga. [przypis edytorski]
zelżywość (daw.) — zniewaga. [przypis edytorski]
zelżywy (daw.) — obraźliwy. [przypis edytorski]
zelżywy (daw.) — skłonny do obrażania. [przypis edytorski]
zemdleć (daw.) — osłabnąć. [przypis edytorski]
zemdlenie (daw.) — osłabienie. [przypis edytorski]
zemdlić (daw.) — osłabić. [przypis edytorski]
zemsty na właściciela (daw.) — dziś popr.: na właścicielu. [przypis edytorski]
zeń (daw.) — tu: z niego, jak on. [przypis redakcyjny]
zendowie (daw.) — wyznawcy zaratusztrianizmu (zoroastryzmu), religii irańskiej, której charakterystyczną cechą jest wiara w istnienie dwóch walczących ze sobą pierwiastków: dobra (światła) i zła (ciemności), oraz kult ognia; świętą księgą zaratusztrianizmu jest Awesta, zwana dawniej Zendawestą, co oznacza faktycznie komentarze (Zend) do Awesty. Zendami nazywano także ogólnie irańskich Ariów. [przypis edytorski]
zendzki (daw.) — taki jak w Zendaweście; dziś: awestyjski; Zendawesta a. Awesta: święta księga zawierająca teksty religijne wyznawców zaratusztrianizmu (zoroastryzmu), dualistycznej religii irańskiej, której charakterystyczną cechą jest wiara w istnienie dwóch równorzędnych, walczących ze sobą pierwiastków: dobra (światła) i zła (ciemności). Nazwa Zendawesta oznacza faktycznie komentarze (Zend) do Awesty. [przypis edytorski]
zepsieć (daw.) — spodleć, podupaść. [przypis edytorski]
zepsowany (daw., starop.) — dziś popr. forma: zepsuty. [przypis edytorski]
Ze psy sie (…) goni (daw.) — goni się z psami. [przypis edytorski]
zesiąść (daw.) — dziś popr.: zsiąść. [przypis edytorski]
zeskamotować (daw.) — zręcznie coś sprzątnąć, ukryć (też: ukraść), zwł. za pomocą sztuczki kuglarskiej. [przypis edytorski]
zeskamotowany (daw., z fr. escamoter) — zręcznie ukryty. [przypis edytorski]
zesłaniec (daw.) — wysłannik, posłaniec. [przypis edytorski]
zespolon (daw.) — skrócona forma r.m.; dziś tylko: zespolony. [przypis edytorski]
zesromać się (daw., gw.) — zawstydzić się. [przypis edytorski]
zesromocić (daw.) — zhańbić. [przypis edytorski]
ze strychem (daw.) — z naddatkiem, z dosypką. [przypis redakcyjny]
zestrychowany (daw.) — zgarnięty na bok i odrzucony jako nadmiarowy; od strychulec: deseczka do do usuwania nadmiaru towarów sypkich, np. zboża, poprzez przesuwanie jej po krawędzi naczynia służącego jako miara, także: deseczka do usuwania nadmiaru gliny, przesuwana po krawędzi formy do wyrobu cegieł. [przypis edytorski]
zesujesz (gw., daw.) — zesypiesz. [przypis autorski]
ze sumptem, właśc. z sumptem (daw.) — tu: odpowiednio uroczyście. [przypis edytorski]
zeszłem (daw.) — dziś popr. forma: zszedłem, poszedłem. [przypis edytorski]
zeszłowieczny (daw.) — dotyczący ubiegłego wieku. [przypis edytorski]
zewłoka (daw.) — zwłoki. [przypis redakcyjny]
zewnątrz (daw.) — z wnętrza, tj. wewnątrz. [przypis redakcyjny]
zgadywa (daw.) — dziś: zgaduje. [przypis edytorski]
zgadzać (daw.) — zmierzać. [przypis redakcyjny]
zgartywać (daw.) — zgarniać. [przypis edytorski]
zginiem, będziem itp. (daw.) — skrócona forma czasownika 1 os. lm; dziś: zginiemy, będziemy itp. [przypis edytorski]
zgło (daw.) — koszula; szczególnie: koszula nocna. [przypis edytorski]
zgłodniałymi usty (daw.) — dziś: zgłodniałymi ustami. [przypis edytorski]
zgłosił się był (daw.) — forma czasu zaprzeszłego; znaczenie: zgłosił się wcześniej, uprzednio (przed wydarzeniami a. czynnościami wyrażonymi formą zwykłego czasu przeszłego). [przypis edytorski]
zgłuszyć (daw.) — przyciszyć, zagłuszyć. [przypis edytorski]
zgodzić (daw., gw.) — przyjąć do pracy. [przypis edytorski]
zgodzić (daw.) — wynająć coś; zaangażować kogoś. [przypis edytorski]
