Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | polityczny | portugalski | potocznie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 5439 przypisów.
dziewosłęb a. dziewosłąb (daw.) — swat. [przypis edytorski]
dziewosłęb (daw.) — swat, pośrednik przy zawieraniu małżeństwa. [przypis edytorski]
dziewosłęb (daw.) — swat, tu: zalotnik. [przypis edytorski]
dziewosłębić (daw.) — być swatem, tu raczej: starać się o rękę. [przypis edytorski]
dziewosłębić (daw.) — wysyłać swatów. [przypis edytorski]
dziewosłębić — swatać. [przypis edytorski]
dziewosłęb — osoba starająca się o rękę dziewczyny w czyimś imieniu; swat. [przypis edytorski]
dziewosłęb — osoba starająca się o rękę dziewczyny w czyimś imieniu; swat; tu: w dziwosłębach (zastać kogoś): podczas starań o rękę panny. [przypis edytorski]
dziewosłęb — swat, człowiek pośredniczący w zawarciu małżeństwa. [przypis edytorski]
dziewosłęb — swat; osoba pośrednicząca przy składaniu propozycji małżeńskiej. [przypis edytorski]
dziewosłęb — swat; pośrednik przy kojarzeniu pary małżeńskiej. [przypis edytorski]
dziewosłęby (daw.) — konkury, swatanie; zaręczyny. [przypis edytorski]
dziewstwo (starop.) — dziewictwo. [przypis edytorski]
dziewucha — tu: służąca. [przypis edytorski]
dziewuchom paciorków (wiozę) (gw.) — dziewczynom paciorki. [przypis edytorski]
dzieża — drewniane naczynie do wyrabiania ciasta. [przypis edytorski]
dzieża — drewniane naczynie służące do rozczyniania mąki i wyrastania ciasta chlebowego. [przypis edytorski]
dzieża — duże, drewniane naczynie, służące do rozrabiania ciasta na chleb. [przypis edytorski]
dzieża — duże naczynie służące do rozczyniania ciasta na chleb. [przypis edytorski]
dzieża — naczynie do wyrabiania ciasta. [przypis edytorski]
dzieża — naczynie do zaczyniania ciasta na chleb. [przypis edytorski]
dzieża — okrągłe naczynie z drewnianych klepek do wyrobu ciasta na chleb. [przypis edytorski]
dzieża z kwasem rozczynowym — naczynie z zaczynionym ciastem chlebowym. [przypis edytorski]
dzieżka — garnek bez uszu. [przypis edytorski]
dzieżka — mała dzieża, tj. naczynie drewniane, wykonane z klepek, o kształcie ściętego stożka a. walca; wyrobem dzieży (jak również beczek) zajmował się bednarz; duże dzieże używano do wyrabiania ciasta chlebowego, mniejsze do przechowywania żywności. [przypis edytorski]
dzieżka — miseczka. [przypis edytorski]
dzika a piękna — konstrukcja z „a” w funkcji spójnika łącznego, dziś: dzika i piękna. [przypis edytorski]
Dzika kaczka — norw. Vildanden, dramat Ibsena z z 1884 roku. [przypis edytorski]
Dzika kaczka — sztuka Henrika Ibsena z 1884 roku. [przypis edytorski]
dzik (Dicotyles labiatus) — w ob. klasyfikacji: Tayassu pecari, pekari białobrody, wszystkożerny ssak, podobny do dzika, żyjący w Ameryce, większy od pekari obrożnego. [przypis edytorski]
dzikich — „dzikimi” nazywano Żydów, którym okupant odebrał uprawnienia do mieszkania nawet na terenie getta, przeznaczonych do wywózki i ukrywających się. [przypis edytorski]
dzikie domy — „dzikimi” nazywano Żydów, którym okupant odebrał uprawnienia do mieszkania nawet na terenie getta, przeznaczonych do wywózki i ukrywających się; „dzikie domy” to miejsca ich zamieszkania. [przypis edytorski]
Dzikie Pola — zwyczajowe określenie stepowej krainy nad dolnym Dnieprem, w XVII w. prawie niezamieszkanej, stanowiącej schronienie dla Kozaków, zbiegów i koczowników, pas ziemi niczyjej między Rzeczpospolitą a tatarskim Chanatem Krymskim. [przypis edytorski]
Dzikie Pola — zwyczajowe określenie stepowej krainy nad dolnym Dnieprem, w XVII w. prawie niezamieszkanej, stanowiącej schronienie dla Kozaków, zbiegów i koczowników, pas ziemi niczyjej między Rzeczpospolitą a tatarskim Chanatem Krymskim; historyczna nazwa Zaporoża. [przypis edytorski]
Dzikiewicz, Władysław (1867–1929) — hotelarz, założyciel hotelu „Morskie Oko”. [przypis edytorski]
dzik — w herbie Domu Yorków, do którego Ryszard III należał, będąc ostatnim panującym z tej linii, znajdują się dwa białe dziki. [przypis edytorski]
dzióbem — dziś popr.: dziobem. [przypis edytorski]
dzióbły — dziś popr.: dziobnęły. [przypis edytorski]
dziobak, Ornithorhynchus (biol.) — australijski prymitywny ssak z rzędu stekowców, składający jaja; poznany przez Europejczyków pod koniec XVIII w. [przypis edytorski]
dziobaty — o twarzy noszącej ślady ospy. [przypis edytorski]
dziob (daw. reg.) — dziś popr. pisownia: dziób. [przypis edytorski]
dziob (fonet. ang. job) — praca. [przypis edytorski]
dziobią gdyby kruki — dziobią niby kruki. [przypis edytorski]
dziobnica — stewa dziobowa, przedłużenie stępki (kilu) statku w kierunku dziobu. [przypis edytorski]
dzioborożec (biol.) — ptak z długim, zakrzywionym dziobem, często z rogową naroślą w górnej części, występujący Afryce, tropikalnej Azji i na wyspach płd.-wsch. Oceanii. [przypis edytorski]
dziryt — broń drzewcowa; rodzaj prehistorycznej włóczni. [przypis edytorski]
dziryt (daw.) — krótka włócznia. [przypis edytorski]
dziryt — krótka włócznia. [przypis edytorski]
dziryt — rodzaj krótkiej włóczni. [przypis edytorski]
dziryt — rodzaj włóczni. [przypis edytorski]
dziryt — włócznia o wąskim, wydłużonym grocie osadzonym na krótkim drzewcu. [przypis edytorski]
dziryt — włócznia. [przypis edytorski]
dziryt — wschodnia broń, rodzaj włóczni o krótkim drzewcu. [przypis edytorski]
dziryt (z tur.) — odmiana włóczni. [przypis edytorski]
dzirżę (starop.) — dzierżę. [przypis edytorski]
dziś Dafne goni, Apollo ucieka — aluzja do mitu gr. o Dafne, która uciekając przed zalotami Apolla zmieniła się w drzewo laurowe. [przypis edytorski]
Dziś do nas należą Niemcy, a jutro cały świat! — fragment nazistowskiej piosenki autorstwa Hansa Baumanna (1914–1988), powstałej w 1932 r. [przypis edytorski]
Dziś do nas zesłanemu — obecnie śpiewa się: „Dziś nam narodzonemu”. [przypis edytorski]
dziś jeszcze będziesz ze mną w raju — por. Łk 23, 43. [przypis edytorski]
dziś, jutroli (daw.) — konstrukcja z partykułą pytającą -li; znaczenie: dziś czy jutro. [przypis edytorski]
Dziś mu głowę podeptała,/ Która od wieków przyjść miała./ Białogłowa. — nawiązanie do wizji z Apokalipsy św. Jana, w której to Maryja stopą miażdży głowę węża. [przypis edytorski]
dzisia (daw.) — dziś: dzisiaj. [przypis edytorski]
dzisia (daw.) — dzisiaj. [przypis edytorski]
dzisia (gw.) — dzisiaj. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
dzisiajem — skrócone: dzisiaj jestem. [przypis edytorski]
dzisia (starop.) — dzisiaj. [przypis edytorski]
dzisia (starop. forma) — dzisiaj. [przypis edytorski]
dzisiejsi myśliciele — szkic Zdziechowskiego został opublikowany w 1912 r. [przypis edytorski]
dzisiejszém — dziś popr. forma N. lp r.n.: dzisiejszym. [przypis edytorski]
dzisiejszy cesarz Rzymski — Skarga ma na myśli kontynuację zachodniorzymskiego imperium, czyli Święte Cesarstwo Rzymskie a. Pierwszą Rzeszę Niemiecką. Kazania sejmowe powstały w 1597 r., cesarzem rzymskim byl wówczas Ferdynand II Habsburg (1578–1637). [przypis edytorski]
dzisiejszy ich właściciel — chodzi o Jana Maksymiliana Drohojowskiego (1778–1851), członka Stanów Galicyjskich. [przypis edytorski]
dzisiok (gw.) — dzisiaj. [przypis edytorski]
dziskordem (…) dzilabuntur — wyrwane i przekręcone słowa z sentencji łacińskiej: Concordia res parvae crescunt, discordia maximae dilabuntur, czyli „zgodą małe rzeczy wzrastają, niezgodą upadają wielkie”. [przypis edytorski]
dziubuś (gw. środ.) — niesolidarny złodziej, zdradzający tajemnice. [przypis edytorski]
dziuchnąć — prawdop. powinno być dziachnąć, tj. uderzyć a. dźgnąć. [przypis edytorski]
dziupel (daw. reg.) — dziupla. [przypis edytorski]
dziurawszy — dziś popr: bardziej dziurawy. [przypis edytorski]
dziurgiem — dziś: ciurkiem. [przypis edytorski]
dziurgiem — dziś popr.: ciurkiem. [przypis edytorski]
dziw (daw.) — tu: zdziwienie. [przypis edytorski]
dziw (daw.) — zdziwienie. [przypis edytorski]
dziwić — dziś: dziwić się. [przypis edytorski]
dziwić — dziś popr.: dziwić się. [przypis edytorski]
dziwi sie (daw.) — forma trybu rozkazującego: dziw się; przyglądaj się. [przypis edytorski]
dziwki (daw.) — dziewki. [przypis edytorski]
dziwna (daw.) — co dziwne; co zadziwiające. [przypis edytorski]
dziwna (daw.) — dziś w tym znaczeniu: dziwne a. dziwna rzecz. [przypis edytorski]
dziwna — daw. forma; dziś znaczenie: dziwne (było). [przypis edytorski]
dziwna — daw. forma; dziś znaczenie: dziwne. [przypis edytorski]
Dziwna — dziś w tym znaczeniu: dziwne a. dziwna rzecz itp. [przypis edytorski]
dziwna — dziś w tym znaczeniu: dziwne a. dziwna rzecz, sprawa itp. [przypis edytorski]
dziwna, że (…) — dziś: dziwne, że. [przypis edytorski]
dziwna, żem ja go spotkał — dziś: dziwne, żem (…). [przypis edytorski]
Dziwne są Twego miłosierdzia sprawy — Boże miłosierdzie i łaska były pojęciami teologicznymi intensywnie dyskutowanymi w XVII wieku. [przypis edytorski]
Dziwnie bo wyglądała ta para — szyk zdania przestawny, użyty, aby nie zaczynać zdania spójnikiem; inaczej: Bo też dziwnie wyglądała ta para. [przypis edytorski]
dziwnie (daw.) — niezwykle. [przypis edytorski]
dziwniejszy (starop.) — daw. forma M.lm; dziś: dziwniejsi. [przypis edytorski]
dziwnieście jakoś roztargnieni (daw.) — jest pan jakoś dziwnie roztragniony. [przypis edytorski]
dziwnie się mieszają z obyczajmi swymi — w dziwny sposób zmieniają swoje obyczaje. [przypis edytorski]
dziwno — dziwnie. [przypis edytorski]
