ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 5350 przypisów.
Linro — anagram nazwiska Rolin (Rollin), Charlesa Rollina (1661–1741), francuskiego historyka i pedagoga, który często używał wyrażenia „dusza i serce” w popularnym dziele Traite des Etudes (1726–1728), z czego Wolter żartował w swoich powiastkach filozoficznych. [przypis edytorski]
Linsmayer, Max (1907–1940) — Standartenfuhrer SA w Gdańsku, po roku 1935 pełnił podobne funkcje w różnych regionach Niemiec. [przypis edytorski]
Linu — prawdop. zniekształcone Linn., oznaczające uwzględnienie nazwy gatunkowej w atlasach Karola Linneusza. [przypis edytorski]
Linxmina (mit. litew.) — tęcza. [przypis autorski]
Lipaduza — mała wysepka na płd. od Sycylii; są tam ruiny starej wieży, którą nazywają wieżą Orlanda. [przypis redakcyjny]
lipa (gw. środ.) — fałsz, oszustwo. [przypis edytorski]
li panu — tylko panu. [przypis edytorski]
Lipari — sycylijska miejscowość w regionie Mesyna. [przypis edytorski]
li — partykuła pytająca; czyż. [przypis edytorski]
li — partykuła pytająca, znaczenie: czy, czyż (wymusza charakterystyczny szyk, występując po rzeczowniku, do którego się odnosi). [przypis edytorski]
li — partykuła pytajna (czy). [przypis edytorski]
li — partykuła pytajna. [przypis edytorski]
li — partykuła użyta tu w funkcji wzmacniającej wymowę zdania; znaczenie: tylko, wyłącznie. [przypis edytorski]
lipa (slang) — byle jaki. [przypis edytorski]
Lipce — obecnie Lipce Reymontowskie; polska wieś, zlokalizowana w województwie łódzkim, w powiecie skierniewickim. [przypis edytorski]
lipiec — tu: miód lipowy. [przypis edytorski]
lipiec — tu: miód z kwiatu lipy. [przypis edytorski]
lipiec — tu: napój. [przypis edytorski]
lipiec — tu: rodzaj miodu pitnego. [przypis edytorski]
lipień — słodkowodna, zimnolubna ryba, zamieszkująca czyste rzeki. [przypis edytorski]
lipki — lepki. [przypis edytorski]
Lipkowie — część Tatarów litewskich, którzy uchodząc przed prześladowaniami wynieśli się za króla Michała Wiśniowieckiego na Budziaki (dzisiejszą Besarabię) i stamtąd pod mianem Lipków lub Czeremisów z krymskimi Tatarami wpadali w granice Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]
Lipkowie — Tatarzy na służbie RP. [przypis redakcyjny]
lipoidy — lipidy, grupa naturalnych związków organicznych służących gł. do magazynowania energii lub jako składnik budulcowy komórek i tkanek, obejmująca m.in. tłuszcze i woski. [przypis edytorski]
Lippa z Bolonii — córka Jakuba Ariosta, przodka naszego poety; Obizzo d'Este zakochał się w niej, wziął ją ze sobą do Ferrary i po 20-letnim pożyciu poślubił na łożu śmiertelnym (r. 1347). Bracia tej Lippy przenieśli się razem z nią z Bolonii do Ferrary. [przypis redakcyjny]
Lipps, Theodor (1851–1914) — niemiecki filozof, starał się zredukować filozofię do psychologii. [przypis edytorski]
lipšnus — malonus, mandagus. [przypis edytorski]
Lipska, Ewa (ur. 1945) — poetka i felietonistka. [przypis edytorski]
Lipski, Jan Albrycht — herbu Łada, zm. 1670. [przypis redakcyjny]
Lipski, Jan Józef (1926–1991) — historyk literatury, publicysta i krytyk, współzałożyciel Komitetu Obrony Robotników, przewodniczący Polskiej Partii Socjalistycznej. [przypis edytorski]
Lipski, Jan — starosta czchowski, rotmistrz powiatów czchowskiego i sandeckiego (przyszły zięć Wacława Potockiego). [przypis redakcyjny]
Lipski, Konstanty — opat jędrzejowski, zm. 1698. [przypis redakcyjny]
Lipsk — miasto powiatowe w niemieckiej Saksonii. [przypis edytorski]
Lipsk — miasto w Niemczech. W Lipsku wydane zostały niektóre z dzieł Norwida, a także utwory innych polskich autorów, które ze względu na cenzurę nie mogły ukazać się w kraju. [przypis edytorski]
lipsze (z gw. ukr.) — lepiej. [przypis edytorski]
Liptów — właśc. Liptowski Mikułasz nad Wagiem, obecnie na Słowacji. [przypis edytorski]
liptowska — Liptów to kraina historyczna i region, dawniej na Węgrzech, a obecnie na Słowacji, w dorzeczu górnego Wagu. [przypis edytorski]
lipynė — lentelė ar laipteliai per tvorą perlipti. [przypis edytorski]
Liquefacto tempora plumbo… (łac.) — [i w głowę wroga] miecąc roztopiony ołów,/ Rozbił czaszkę. Ów runął na piaski spłowiałe (Wergiliusz, Eneida IX 588–589, tłum. T. Karyłowski; opis strzału Mezencjusza z procy w syna Arcensa). [przypis edytorski]
liquidum non rumpit jejunium (łac.) — słodycz nie sprzeciwia się nakazom postu. [przypis autorski]
liquidus (…) amni — Horatius, Epistulae, II, 2, 120. [przypis tłumacza]
Liquor — Flüssigkeit. [przypis edytorski]
lira — instrument muzyczny szarpany. [przypis edytorski]
lira — instrument strunowy; z uwagi na ludowy charakter kolędy można przypuszczać, iż chodzi tu o lirę korbową. [przypis edytorski]
lira — jednostka monetarna w Wenecji. [przypis edytorski]
Lir a. Ler — bóg morza w mitologii irlandzkiej. [przypis edytorski]
lira — strunowy instrument muzyczny. [przypis edytorski]
lir — dawna waluta włoska. [przypis edytorski]
Liri — rzeka Garigliano w południowych Włoszech. [przypis redakcyjny]
lirische Dummheiten (niem.) — głupstwa liryczne [przypis edytorski]
Lirnes i Pedaz — miasta w pobliżu Troi, które Achilles podbił. [przypis edytorski]
Lirnessos — miasto w Myzji, położone niedaleko Troi. [przypis edytorski]
lirogony (biol.) — rodzina ptaków z rzędu wróblowych, żyjących w Australii, mających charakterystyczny długi, ozdobny ogon i potrafiących naśladować różne dźwięki. [przypis edytorski]
lir — waluta włoska. [przypis edytorski]
lir, właśc. lira (wł.) — dawna waluta włoska. [przypis edytorski]
lir (wł. lira) — dawna waluta włoska, w 2002 zastąpiona przez euro. [przypis edytorski]
liry i skudy — dawne pieniądze włoskie. [przypis edytorski]
liść bobkowy — liść laurowy. [przypis edytorski]
liść bobkowy — liść laurowy, używany jako przyprawa do zup, sosów itp. [przypis edytorski]
liść — domyślnie: laurowy. [przypis redakcyjny]
liścia — lm od zbiorowej formy: liście. [przypis redakcyjny]
liściami — dziś N.lm: liśćmi. [przypis edytorski]
liściami — dziś popr. forma: liśćmi. [przypis edytorski]
liściami — dziś popr. forma N. lm: liśćmi. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
liściami — dziś popr. forma N. lm: liśćmi. [przypis redakcyjny]
liściami — dziś popr.: liśćmi. [przypis edytorski]
liściami — dziś popr. N. lm: liśćmi. [przypis edytorski]
liściami — dziś popr. N.lm: liśćmi. [przypis edytorski]
liściech — dziś popr. forma Msc.lm: listach. [przypis edytorski]
liście (daw. forma) — r.n. [tj. to liście]. [przypis redakcyjny]
liście — [daw.] r. n. [przypis redakcyjny]
liście (daw.) — r.n. [tj. to liście; dziś: M. lp ten liść, M. lm te liście; M. lp to listowie]. [przypis edytorski]
liście (daw.) — r.n. [tj. to liście; dziś: M. lp ten liść, M. lm te liście; M. lp to listowie]. [przypis redakcyjny]
liście (daw.) — r.n. [tj. to liście]. [przypis redakcyjny]
liście — [daw.] r. n. [to liście]. [przypis redakcyjny]
liście (daw.) — tu: listowie. [przypis edytorski]
liście mnie (…) zasłoniło — tu: listowie. [przypis edytorski]
liście — r. n. [przypis redakcyjny]
liście — r.n. [to liście]. [przypis redakcyjny]
liście (starop.) — r.n. [tj. to liście, ono]. [przypis redakcyjny]
liście (tu daw.) — listowie. [przypis edytorski]
liście — tu: listowie. [przypis edytorski]
liście — tu lp, r.n.; jak dziś: listowie. [przypis edytorski]
liście wawrzynu — wawrzyn, nazywany także laurem, drzewem laurowym, to rodzaj drzew i krzewów z rodziny wawrzynowatych, które rosną m.in. w basenie Morza Śródziemnego. W starożytności w Grecji i Rzymie z liści wawrzynu wito wieniec laurowy będący symbolem zwycięstwa, chwały, tryumfu, otrzymywali go m.in. zwycięzcy zawodów olimpijskich. Przystrajał nim głowę także Juliusz Cezar, a po nim inni rzymscy cesarze. [przypis edytorski]
Liście żółkniało (daw.) — liście żółkły. [przypis edytorski]
liściów (daw.) — dziś popr. D. lm: liści. [przypis edytorski]
lisami i ćwitami (z ukr.) — lasami i kwiatami. [przypis edytorski]
Lis długo (…) pełznąc niewidzialny — Lis tu jest symbolem rozmaitych odszczepieństw od Kościoła powszechnego, które na początku po kryjomu nurtując w łonie tegoż Kościoła, na jaw wybuchły. [przypis redakcyjny]
lisek piaskowy — zwierzątko mniejsze od naszego lisa, zwane fennek. [przypis autorski]
Lisia Góra — wieś w powiecie tarnowskim. [przypis edytorski]
lisić się (daw., pot.) — pozbyć się (mowa o Lubomirskich). [przypis redakcyjny]
lisięty — dziś popr. forma N. lm: lisiętami. [przypis edytorski]
Lisiecka, Alicja (ur. 1931) — krytyczka literacka. [przypis edytorski]
Lisi ogon nosił u spodni błazen. [przypis redakcyjny]
Lisipiesek — dostawca żywego towaru, znany wówczas Philostratos, którego ludność przechrzciła na Kynalopeksa, co tłumaczę dosłownie: Lisipiesek. [przypis tłumacza]
lisiura (daw.) — futro z lisa, okrycie wierzchnie podbite futrem lisa lub czapka męska z lisiego futra. [przypis edytorski]
lisiura — dawne określenie na futro z lisa, okrycie wierzchnie podbite futrem lisa lub czapkę męską, najczęściej z lisiego futra. [przypis edytorski]
lisiura (daw.) — płaszcz podbity lisim futrem. [przypis edytorski]
lisiurka (daw.) — płaszcz podbity lisim futrem. [przypis edytorski]
Lis i winogrona — staroż. bajka Ezopa, opracowana również przez La Fontaine'a i in. bajkopisarzy, opowiadająca o lisie, który będąc głodny, spostrzegł winogrona; wydały mu się apetyczne i próbował je dosięgnąć; kiedy mu się to jednak nie udało, pocieszał się twierdząc, że na pewno winogrona są kwaśne i niesmaczne. [przypis edytorski]
