Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 18549 przypisów.
porać (daw.) — rozpruwać. [przypis edytorski]
porać (daw.) — rozrywać, rozdzierać, pruć. [przypis edytorski]
porać (daw.) — ryć, przecinać. [przypis edytorski]
porać — pruć, rozpruwać, ciąć; tu: orać. [przypis edytorski]
porać się (daw.) – mozolić się, z trudem dawać sobie radę z czymś, zmagać się. [przypis edytorski]
porać się (daw.) — trudzić się, mozolić się z czymś. [przypis edytorski]
porać się (daw.) — tu: wić się, kłębić się. [przypis edytorski]
porać się (daw.) — zmagać się. [przypis edytorski]
porać się — trudzić się. [przypis edytorski]
porać się — trudzić się, zajmować się czymś. [przypis edytorski]
porać się — zmagać się, walczyć; por. uporać się. [przypis edytorski]
porać (starop.) — rozpruwać, orać; łódź (…) wały porze: łódź pruje fale. [przypis edytorski]
porać — tu: bić. [przypis edytorski]
porachować kości — spuścić lanie, zbić. [przypis edytorski]
poradlony (gw.) — pokryty zmarszczkami, bliznami. [przypis edytorski]
poradnik — dziś: doradca. [przypis edytorski]
poradnik — dziś: doradca. [przypis edytorski]
poradzać (gw.) — tu: rozmawiać, gwarzyć. [przypis edytorski]
Poradzę się z (…) kucharzem — dziś popr.: naradzę się z kucharzem. [przypis edytorski]
poradzi się starożytności — tzn. św. Augustyna lub Ojców Kościoła. [przypis tłumacza]
Poraj — jak wiemy z Pana Tadeusza (Ks. IV w. 351), był herbem Mickiewiczów. [przypis redakcyjny]
pora kasztanów — mowa o owocach kasztana jadalnego, występującej na południu Europy rośliny z rodziny bukowatych. [przypis edytorski]
Porando — chińska nazwa Polaków; zniekształcone ang. słowo — Poland. [przypis redakcyjny]
porani-ć (…) dłoń — skrócone od: porani ci dłoń. [przypis edytorski]
poranić (gw.) — tu: wstać wcześnie. [przypis edytorski]
poranie — tu: przedpołudnie. [przypis edytorski]
poranku — dziś popr. forma D.: poranka. [przypis edytorski]
Poranny dzwonek — mowa o curfew–bell, czyli dzwonie, który o 8 lub 9 wieczorem wzywał do gaszenia ognia i dzwonił ponownie o czwartej rano, zezwalając na rozpalenie ognia. Czwarta była bardziej zwyczajową godziną niż trzecia. [przypis redakcyjny]
po ranu karmie nie wspomniała — z rana nie dopominała się o jedzenie; karmia (starop.): pokarm, dziś tylko o pokarmie dla zwierząt mówi się karma. [przypis redakcyjny]
po ranu — rano, o poranku. [przypis edytorski]
poranu (starop. forma) — z rana. [przypis edytorski]
Pora pomiędzy psa i wilka — kalka francuskiego wyrażenia entre chien en loup, oznaczającego zmierzch. [przypis edytorski]
pora po temu — dziś raczej: pora na to. [przypis edytorski]
Por. art. 1 ust. 1 TRIPS. [przypis autorski]
poravau — skaičiavau. [przypis edytorski]
poraźcie (starop.) — pobijcie. [przypis edytorski]
porażka (starop.) — tu: starcie, zmaganie. [przypis edytorski]
porażony (starop.) — pobity, rozbity. [przypis edytorski]
porażony (starop.) — pobity, zwyciężony. [przypis edytorski]
poraz (daw.) — klęska, pogrom. [przypis redakcyjny]
porazić (daw.) — pokonać. [przypis edytorski]
porazić (daw.) — zwyciężyć, pokonać. [przypis edytorski]
porazić na głowę (starop.) — pobić na głowę; pokonać całkowicie. [przypis edytorski]
porazić (starop.) — pobić; pokonać. [przypis edytorski]
poraziem (starop. forma) — porazimy; pobijemy. [przypis edytorski]
po razu — dziś: po razie. [przypis edytorski]
Por. Baliński, Pamiętniki o królowej Barbarze, I, 219 i 222. [przypis autorski]
Por. Balzera Przyczynki do historji źródeł prawa polskiego, w Rozprawach Akad., Wydz. histor.-fil., ogólnego zbioru t. 46, str. 89, 91. [przypis autorski]
Por. bliżej m.in. K. Gliściński, Rola modelu ochrony dóbr niematerialnych w ramach Społecznego Systemu Wspierania Innowacji – zarys analizy, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego”, Prace z Prawa Własności Intelektualnej, nr 3(121)/2013, Kraków 2013; J. E. Stiglitz, Economic foundations of intellectual property law, „Duke Law Journal”, 57:1693. [przypis autorski]
Por.Brücknera Mikołaj Rej, Kraków 1905. str. 93; tegoż: Dzieje języka polskiego (wyd. II), str. 120. Dzięki badaniom Brücknera cała ta epoka w nowem przedstawia się świetle. [przypis autorski]
Por. Caligarii epistulae, wyd. Boratyński, str. 256, 3 i n., 386. Powodowski w Contiones aliquae piae et eruditae z r. 1578 (Poznań) powiada, że jedne z tych kazań zastosował do uszu króla w języku łacińskim; inne przemowy miał wobec królowej Anny po polsku, lecz z powodu „ubóstwa języka polskiego i braku czytelników” kazania te przełożył na łacinę. [przypis autorski]
porcelanka — rodzaj muszli. [przypis autorski]
porcelanki — ślimaki morskie, charakteryzujące się muszlami przypominającymi porcelanowy wyrób; wbrew pozorom nazwa nie pochodzi od porcelany, a wywodzi się od słowa porceletta (mała świnka), gdyż wygląd głowy ślimaka przypomina świński ryjek; porcelana wzięła nazwę od porcelanek. [przypis edytorski]
porcenela (gw.) — porcelana. [przypis edytorski]
porcenela (gw.) — porcelana; tu: nocnik. [przypis edytorski]
porcenele (gw.) — porcelana; porcelanowa zastawa. [przypis edytorski]
porcenelki — porcelanki, porcelanowe figurki. [przypis autorski]
porcenelowy (gw.) — porcelanowy. [przypis edytorski]
Por. Ch. May, S. K. Sell, Intellectual property rights. A critical history, London 2006, s. 121. [przypis autorski]
Por. Chrzanowskiego: Wśród zagadnień, książek i ludzi, str. 107 i nast. [przypis autorski]
Porcja — córka Katona z Utyki, która zadała sobie śmierć, dowiedziawszy się o śmierci męża. [przypis tłumacza]
Porcja (ok. 70–ok. 43 p.n.e.) — córka Katona Młodszego, żona Brutusa, a wcześniej Marka Kalpurniusza Bibulusa. [przypis edytorski]
Porcja (ok. 70–ok. 43 p.n.e.) — córka Katona Młodszego, żona Marka Brutusa, jednego z przywódców spisku przeciwko Juliuszowi Cezarowi; przez Plutarcha opisywana jako młoda i piękna; Szekspir sportretował ją w tragedii Juliusz Cezar, napisanej kilka lat po Kupcu weneckim. [przypis edytorski]
Porcja — postać kobieca z Kupca weneckiego Szekspira, bogata dziedziczka, o której rękę ubiegają się zalotnicy przybywający z różnych krajów. [przypis edytorski]
Porcja — żona Brutusa. [przypis edytorski]
porco (wł.) — wieprz. [przypis edytorski]
porcygar (z fr.) — papierośnica. [przypis edytorski]
Porcynkuły a. Porcjunkuła — odpust zakonów franciszkańskich i związanych z nimi bernardynów obchodzony 2 lipca; od nazwy kościoła w Asyżu będącego kolebką zakonu. [przypis edytorski]
Por.: Czas się stowarzyszyć. [przypis autorski]
Pordenone (1484–1539) — malarz włoski. [przypis redakcyjny]
Por Dios (hiszp.) — Na Boga. [przypis autorski]
por Dios (hiszp.) — na Boga. [przypis edytorski]
Por Dios! (hiszp.) — Na Boga! [przypis edytorski]
poręba (gw.) — obszar, na którym wycięto drzewa w lesie. [przypis edytorski]
poręba — obszar, na którym wycięto drzewa w lesie. [przypis edytorski]
poręba — obszar w lesie powstały po wycince drzew. [przypis edytorski]
poręb (daw.) — miejsce wycinki drzew. [przypis edytorski]
Porębowicz, Edward (1862–1937) — poeta i znakomity tłumacz, przełożył m. in. Don Juana Byrona i Boską Komedię Dantego. [przypis edytorski]
poręcze (daw.) — r.n. [tj. to poręcze]. [przypis redakcyjny]
poręczem — dziś r.ż., forma N. lp: poręczą. [przypis edytorski]
poręcz fotelu — dziś: (…) fotela. [przypis edytorski]
poręcznik — dziś popr.: poręczyciel. [przypis edytorski]
poręka (daw.) — poręczenie, gwarancja. [przypis edytorski]
poręka — gwarancja. [przypis edytorski]
porękawiczne — opłata dla pośrednika, przez którego ręce (stąd nazwa) przechodzi transakcja między dwiema innymi osobami. [przypis edytorski]
porękawiczne — tu: wynagrodzenie dla pośrednika. [przypis redakcyjny]
poreda (gw.) — porada; tu: rozmowa. [przypis edytorski]
poredzać (gw.) — rozmawiać, gwarzyć. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
poredzać (gw.) — rozmawiać. [przypis edytorski]
poredzę (gw.) — poradzę. [przypis edytorski]
poredzić (gw.) — dać radę. [przypis edytorski]
poredzić (gw.) — dać radę, zdołać. [przypis edytorski]
poredzić (gw.) — poradzić; dać radę. [przypis edytorski]
poredzić (gw.) — poradzić, dać radę, zdołać. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
poredzić (gw.) — poradzić. [przypis edytorski]
Porewit — bóg o pięciu twarzach czczony na Rugii. [przypis edytorski]
Po rewolucji rosyjskiej, gdy zamajaczył cień wolności… — mowa o rewolucji rosyjskiej 1905 roku, serii wystąpień robotniczych w Rosji i w Królestwie Polskim skierowanych przeciwko absolutyzmowi carskiemu oraz uciskowi przemysłowców. W wyniku rewolucji Mikołaj II powołał pierwszy parlament rosyjski (Dumę Państwową), zezwolił ma działanie partii politycznych i stowarzyszeń, przyznał autonomię Wielkiemu Księstwu Finlandii. [przypis edytorski]
po rewolucji — tj. po powstaniu listopadowym 1830 roku. [przypis edytorski]
Porfir a. Porfiriusz (233–305) — gr. filozof i astrolog, komentator i propagator filozofii Platona. [przypis edytorski]
porfir — gatunek skały wulkanicznej, której najbardziej znana odmiana posiada barwę czerwonawą; na dworze cesarzy bizantyjskich wykonywano z porfiru naczynia, a także wyłożono nim komnatę, w której przychodzili na świat prawowici następcy panującego władcy (tzw. porfirogeneci). [przypis redakcyjny]
