Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 14115 przypisów.
poczczenie (daw.) — tu: okazanie szacunku. [przypis edytorski]
poczczona — dziś popr.: uczczona. [przypis edytorski]
poczdamski triumf — aluzja do spotkania w Poczdamie kanclerza Hitlera z prezydentem Paulem von Hindenburgiem. [przypis edytorski]
poczęsny (a. poczęstny) stół — podczas uczty stół dla pana zamku, jego bliskich i najdostojniejszych gości; poczesne miejsce — najzaszczytniejsze, wyróżnione miejsce. [przypis edytorski]
poczętem — dziś popr. forma: poczętym. [przypis edytorski]
po czemu (daw.) — ile kosztuje; łokieć — daw. jednostka miary tkanin, także kij służący do odmierzania tkaniny przy sprzedaży (a nadający się również do bicia); po czemu łokieć — tu przen.: jak może boleć takie bicie. [przypis edytorski]
po czemu (daw.) — po ile; ile kosztują. [przypis edytorski]
po czemu (daw.) — po ile?; pytanie o cenę. [przypis edytorski]
po czemu — dziś: po ile (pytanie o cenę). [przypis edytorski]
Po czemu? — dziś popr.: po ile? [przypis edytorski]
po czemu (pot. przest.) — po ile, ile kosztuje. [przypis edytorski]
po czemu — tu: za ile, za jakie pieniądze. [przypis edytorski]
pocześnie (daw.) — z szacunkiem, jak należy. [przypis edytorski]
pocześnie (daw.) — z szacunkiem. [przypis edytorski]
pocześniejszy (daw.) — ważniejszy, większy. [przypis edytorski]
poczesny (daw.) — ważny, godny zaszczytów. [przypis edytorski]
poczesny (daw.) — ważny, godny zaszczytów. [przypis edytorski]
poczesny (daw.) — zaszczytny, ważny. [przypis edytorski]
poczesny podarek — zwyczajowy podarek ofiarowywany zwierzchności lub innej godnej osobie w dowód czci. [przypis edytorski]
poczesny — poważny, odpowiedni. [przypis edytorski]
poczesny — tu: szanowny. [przypis edytorski]
poczesny — zaszczytny, ważny; poczesne miejsce: najzaszczytniejsze, wyróżnione miejsce przy stole pana zamku, dla najdostojniejszych gości. [przypis edytorski]
poczestne — podarunek honorowy; honorarium, wynagrodzenie; od słowa cześć: szacunek, poważanie. [przypis edytorski]
poczestny — będący oznaką czci wobec kogoś; godny, naczelny, najważniejszy. [przypis edytorski]
poczestny — dający wyraz szacunku, czci; godny. [przypis edytorski]
poczestny (daw.) — wyrażający cześć, uczczenie kogoś; dziś: poczesny. [przypis edytorski]
poczestny (daw.) — z uwzględnieniem oddania należnej czci. [przypis edytorski]
poczestny — zaszczytny; z uznaniem i okazaniem należnej czci. [przypis edytorski]
poczet — giermkowie towarzyszący rycerzowi. [przypis edytorski]
poczet — orszak, drużyna, słudzy, towarzyszący panu w podróżach i w bitwach. [przypis edytorski]
poczet — orszak, drużyna, słudzy, towarzyszący panu w podróżach i w walce. [przypis edytorski]
poczet — orszak, grupa dworzan towarzyszących bogatszemu szlachcicowi. [przypis edytorski]
poczet — orszak. [przypis edytorski]
poczet — orszak, tu: oddział. [przypis edytorski]
poczet uczynić — tu: zdać sprawę (komuś z czegoś, np. z wykonania zadania). [przypis edytorski]
Poczkaj! — dziś popr.: Poczekaj! [przypis edytorski]
poczmistrz (daw.) — kierownik urzędu pocztowego. [przypis edytorski]
poczne — dziś popr.: pocznę. [przypis edytorski]
poczniem (daw.) — poczniemy, zaczniemy. [przypis edytorski]
pocznij beczkę — rozpocznij beczkę, otwórz beczkę. [przypis edytorski]
poczni (starop. forma) — pocznij; zacznij. [przypis edytorski]
poczpuła (starop.) — cios, uderzenie. [przypis edytorski]
pocztarek (daw.) — roznosiciel przesyłek. [przypis edytorski]
poczta — tu: konie pocztowe, dyliżans. [przypis edytorski]
poczta — tu: powóz. [przypis edytorski]
poczta — tu: szybki zaprzęg konny, służący do przewożenia pilnej korespondencji. [przypis edytorski]
poczthalteria (daw.) — stacja pocztowa, na której przeprzęgano konie. [przypis edytorski]
poczthalter (z niem.) — urzędnik pocztowy. [przypis edytorski]
pocztienje (ros.) — szacunek. [przypis edytorski]
pocztówka — tu: powóz pocztowy, dyliżans. [przypis edytorski]
pocztowy — członek pocztu. [przypis edytorski]
pocztowy — członek pocztu, sługa. [przypis edytorski]
pocztowy — członek pocztu, zbrojnego orszaku należącego do bogatszego szlachcica. [przypis edytorski]
pocztowy — tu: należący do pocztu. [przypis edytorski]
pocztowy — tu: osoba należąca do pocztu. [przypis edytorski]
pocztowy — wpisany w poczet, zwykły żołnierz. [przypis edytorski]
pocztylion (daw.) — listonosz; woźnica pojazdu pocztowego (niegdyś konnego, jak dorożka, będącego powozem usługowym); tu: dorożkarz. [przypis edytorski]
pocztylion (daw.) — tu: woźnica zaprzęgu pocztowego. [przypis edytorski]
pocztylion (daw.) — woźnica pojazdu pocztowego. [przypis edytorski]
pocztylion (daw.) — woźnica pojazdu pocztowego. [przypis edytorski]
Aleksander Dumas (ojciec), Trzej muszkieterowie, Trzej muszkieterowie, tom pierwszy
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
pocztylion — osoba powożąca dyliżansem pocztowym. [przypis edytorski]
Pocztylion z Longjumeau — popularna francuska opera Adolphe'a Adama z 1836. [przypis edytorski]
poczty (starop.) — ofiary, dary. [przypis edytorski]
poczuć cykorię (gw. warsz.) — przestraszyć się. [przypis edytorski]
poczucie zdrowego sensu — dziś: poczucie zdrowego rozsądku. [przypis edytorski]
poczuł nad sobą żelazną różczkę — por. Ps 2, 9: „Żelazną rózgą będziesz nimi rządzić / i jak naczynie garncarza ich pokruszysz” oraz Ap 2, 27: „a rózgą żelazną będzie ich pasł: / jak naczynie gliniane będą rozbici”. [przypis edytorski]
poczwara — szkaradna istota, potwór. [przypis edytorski]
poczwarny — odrażający. [przypis edytorski]
poczwa (starop.) — figiel, wybryk; por. poczwarny, poczwara; swe poczwy nad ludźmi stroję: robię ludziom swoje figle. [przypis edytorski]
poczwórna — wykonana z czterech warstw skóry, a następnie obita blachą. [przypis edytorski]
po czymże poznam — «Nie poprosił o znak, lecz rzekł: powiedz mi, czym zasłużą sobie [moi potomkowie], by zachować tę [ziemię]? A Bóg mu odpowiedział: zasłużą sobie dzięki ofiarom, [które będą Mi składali]», zob. Raszi do 15:8. [przypis edytorski]
poczynać (daw.) — zaczynać. [przypis edytorski]
poczytać (książk.) — uznać za coś, za kogoś. [przypis edytorski]
poczytać się kimś — dziś: poczytywać się za kogoś; uważać się za kogoś. [przypis edytorski]
poczytać — uznać. [przypis edytorski]
poczytać za co — uznać za co. [przypis edytorski]
poczytać za stratę (starop.) — uznać za stratę. [przypis edytorski]
poczytan — poczytany (daw. krótka forma przym.), uznany za coś a. za kogoś. [przypis edytorski]
poczytywać (daw.) — uznawać. [przypis edytorski]
poczytywać — uznawać. [przypis edytorski]
podać — dziś: podstawić. [przypis edytorski]
podać się (daw.) — wychylić się w określonym kierunku. [przypis edytorski]
podać się o paszport — dziś popr.: złożyć podanie o paszport. [przypis edytorski]
podać się w tył (daw.) — pochylić się w tył. [przypis edytorski]
podać tył (daw.) — odwrócić się. [przypis edytorski]
podać tył — odwrócić a. cofnąć się (np. o armii). [przypis edytorski]
podać tyły (starop.) — uciekać, być w odwrocie. [przypis edytorski]
podagra — choroba charakteryzująca się pogrubieniem stawu dużego palca u nogi i ograniczeniem jego ruchów oraz napadowymi bólami i obrzękiem w okresach zaostrzeń. [przypis edytorski]
podagra — choroba, której objawem jest pogrubienie stawu dużego palca u nogi i ograniczenie jego ruchów oraz napadowe bóle i obrzęk. [przypis edytorski]
podagra — choroba pociągająca za sobą bóle stawów, zwł. wielkiego palca u nogi. [przypis edytorski]
podagra — choroba stawów. [przypis edytorski]
podagra — choroba zapalna stawów, której objawem jest nawracający obrzęk stawu dużego palca stopy i towarzyszące mu silne bóle. [przypis edytorski]
podagra — choroba zniekształcająca i powiększająca staw dużego palca u nogi, której towarzyszą okresowe napadowe bóle. [przypis edytorski]
podagra — dna moczanowa, choroba charakteryzująca się nawracającymi epizodami ostrego zapalenia stawów. [przypis edytorski]
podagra — dna moczanowa, rodzaj zapalenia stawu, zazwyczaj u palucha u stopy. [przypis edytorski]
podagra (med.) — stan chorobowy stawów palucha stopy; podagryk: osoba cierpiąca na podagrę. [przypis edytorski]
podagra — przewlekła choroba stawów stóp; artretyzm a. dna moczanowa. [przypis edytorski]
podagrische — übel gelaunte. [przypis edytorski]
podagristischen — Podagra: Fußgicht. [przypis edytorski]
podagryczny — cierpiący na podagrę, czyli artretyzm (dnę moczanową), chorobę charakteryzującą się nawracającymi epizodami ostrego zapalenia stawów. [przypis edytorski]
