ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | żartobliwie
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 8499 przypisów.
zawczasuśmy ich ostrzegli — dziś: zawczasu ich ostrzegliśmy. [przypis edytorski]
za wcześnie na kruków — tj. zbyt wcześnie na rozszarpywanie tego, co pozostało po kimś; zamiast B. rzecz. nieosob.: „na kruki”, użyty B. rzecz. osobowego. [przypis edytorski]
za wcześnie […] Tymczasem autonomia — mowa o trybie odzyskiwania niepodległości przez Polskę w 1918 r. [przypis edytorski]
zawcześnie — wcześnie, w krótkim czasie. [przypis edytorski]
za wcześnie wypadła moja darowizna — Dowiadujemy się stąd, że Orgon istotnie wykonał swój zamiar z poprzedniego aktu i że Tartufe stał się bez zastrzeżeń prawym właścicielem całego jego majątku, co tłumaczy poniekąd jego zuchwalstwo i pewność siebie. Ale jest jeszcze i coś więcej: z ostatniego wiersza dowiadujemy się, że wchodzi w grę jakiś ważny przedmiot, który zapewne szalbierz sobie przywłaszczył Następny akt objaśni nam istotną wagę tego przedmiotu i usprawiedliwi zaniepokojenie Orgona. [przypis tłumacza]
zawcześnie — zawczasu. [przypis edytorski]
za wczesną — przedwczesną, niewczesną, następującą w niewłaściwym czasie. [przypis edytorski]
zawczora (gw., daw.) — przedwczoraj. [przypis edytorski]
zawczoraj (daw.) — przedwczoraj. [przypis edytorski]
zawczoraj — dziś: przedwczoraj. [przypis edytorski]
za wdaniem się — za wstawiennictwem; na skutek interwencji. [przypis edytorski]
za wdaniem się — za wstawiennictwem. [przypis edytorski]
zawdy a. zawżdy (daw.) — zawsze. [przypis edytorski]
zawdy a. zawżdy (starop.) — zawsze. [przypis edytorski]
zawdyć — przysłówek zawdy (daw.: zawsze) z partykułą wzmacniającą -ci, skróconą do -ć. [przypis edytorski]
zawdy (daw.) — zawsze. [przypis edytorski]
zawdy (gw., daw.) — zawsze. [przypis autorski]
zawdy (gw., daw.) — zawsze. [przypis edytorski]
zawdy (gw.) — zawsze. [przypis edytorski]
zawdyk (gw.) — zawsze; tu: jednak. [przypis edytorski]
zawdy (przestarz.) — zawsze. [przypis edytorski]
zawdy (reg.) — zawsze. [przypis edytorski]
zawdy — zawsze. [przypis edytorski]
zawdziać (daw.) — nałożyć. [przypis edytorski]
zawdziać (daw.) — przywdziać, ubrać. [przypis edytorski]
zawdziany (daw.) — nałożony, naciągnięty. [przypis edytorski]
zawdziany (daw.) — założony, nałożony, naciągnięty (o ubraniu). [przypis edytorski]
zawdzięczać — tu: odwdzięczyć. [przypis redakcyjny]
zawdzięczając miłość — zawdzięczać w znaczeniu pierwotnym: płacić wdzięcznością, nagrodzić, wywdzięczać się za co (por. Słownik Lindego). [przypis redakcyjny]
zawdzięczając — tu: odwdzięczając się. [przypis redakcyjny]
Zawedem posła, ałe za borodu (ukr.) — Zaprowadzimy posła, ale za brodę. [przypis edytorski]
za wenecjanami — chodzi zapewne o rolety zwane weneckimi, układane w fałdy. [przypis edytorski]
zawiązać (starop.) — tu: streścić; zwięźle ująć w słowa. [przypis edytorski]
zawiązane — książki w XVI w. miały często okładki zaopatrzone w klamry lub rzemyki do zawiązywania. [przypis redakcyjny]
zawiązany cnotą (starop.) — związany słowem rycerskim. [przypis redakcyjny]
zawiązka — tu: opatrunek, bandaż. [przypis edytorski]
zawiązuje długotrwały w następstwie stosunek i przyjaźń ze znakomitym uczonym-fizjologiem Hallerem — do dziś dnia na zamku Dux, gdzie Casanova życie zakończył, leżą nietknięte stosy listów pisanych do niego przez mnóstwo ludzi z różnych stron świata. Domniemanie są tam i listy Hallera, poczytywane za zaginione. [przypis tłumacza]
zawiązywać (…) rozmowę — dziś popr.: nawiązywać rozmowę. [przypis redakcyjny]
zawiadowanie — tu: dowodzenie. [przypis edytorski]
Zawiadowcą — hebr. משק (meszek): 'nabywanie, posiadanie' tu w konstrukcji: בן משק ביתי (ben meszek beiti): 'ten, który ma nabyć/odziedziczyć mój dom'. [przypis edytorski]
zawiał też świeży NE — wiatry i w ogóle linie kompasu będziemy oznaczali podług ogólnej nomenklatury, czyli: N (północny), NE (półn.-wschod.), E (wschodni), SE (połudn.-wschod.), S (południowy), SW (połudn.-zach.), W (zach.), NW (półn.-zach). itp. [przypis autorski]
zawiasa (daw.) — zawias. [przypis edytorski]
zawiasa — dziś popr. w r.m.: zawias. [przypis edytorski]
zawiasa — dziś popr.: zawias (r. m.). [przypis edytorski]
zawiasa — dziś: zawias; na zepsutej zawiasie — dziś: na zepsutym zawiasie. [przypis edytorski]
zawiasa (przestarz.) — dziś: zawias. [przypis redakcyjny]
zawicie (daw.) — czepek. [przypis redakcyjny]
zawicie (starop.) — zawiniątko, tu: obraz zawinięty. [przypis redakcyjny]
zawiędłą — dziś popr. zwiędłą. [przypis edytorski]
zawiędły — dziś popr.: zwiędły. [przypis edytorski]
zawiędły — dziś: zwiędły. [przypis edytorski]
zawiędły — o człowieku: wymęczony; taki, który się widocznie postarzał. [przypis edytorski]
zawiędnąć — zwiędnąć. [przypis edytorski]
Za większe nieszczęście uważał świadome zaniedbywanie dobrych uczynków niż nieświadome — niezgodne ze zdaniem Sokratesa, że wiedza cnotą, a nikt dobrowolnie nie błądzi, chyba że zdaniem autora zaniedbywać (nie spełniać) dobrych uczynków to coś innego niż błądzić (popełniać coś złego). [przypis tłumacza]
zawiedło (gw.) — zawiodło; od: zawodzić. [przypis edytorski]
zawiedli nas do małego gabinetu, całego wytapetowanego samymi strachami — Wzorem dawnych laboratoriów czarnoksięskich. [przypis tłumacza]
zawiedujszcza (z ros.) — menadżerka. [przypis edytorski]
zawiejcie mu nieco piaskiem w oczy (…) a oto już wszystkie chorągwie, legiony, i sam wielki Pompejusz na ich czele, pobite i rozgromione (…) jak mi się zda (…) — istotnie tu pamięć zawodzi Montaigne'a, nie Pompejusza bowiem, lecz Karacytańczyków, dziki naród w Hiszpanii, zamieszkujący groty skalne, pobił Sertoriusz tym podstępem (Plutarch, Sertoriusz, 6 [w:] Żywoty sławnych mężów). [przypis tłumacza]
zawiekować (rzad.) — pozostać gdzieś na długo bądź na wieki. [przypis edytorski]
zawierać (daw., gw.) — zamykać. [przypis edytorski]
zawierać (daw.) — zamykać. [przypis edytorski]
zawierać (starop.) — tu: zamykać; 3.os. lp cz. teraźn. zawiera: zamyka. [przypis edytorski]
zawierać (starop.) — zamykać. [przypis edytorski]
zawierać (starop.) — zamykać; tu: siedzieć w zamknięciu. [przypis edytorski]
zawierać — tu: zamykać. [przypis edytorski]
zawierać — zamykać, kończyć. Pasek godzi się z tym, żeby był choć na końcu spisu dobrze zasłużonych umieszczony. [przypis redakcyjny]
zawierać — zamykać. [przypis edytorski]
zawieraią (starop.) — zamykają. [przypis edytorski]
zawierają one pewność tych prawd — Grzechu pierworodnego i odkupienia. [przypis tłumacza]
zawiera wedle G. Königa… — Der Vers in Shakespeare's Dramen, Strasburg 1888. Dodać należy, iż König słusznie odrzuca zupełnie prologi, epilogi, wplecione liryki i przedstawienia dramatyczne. Daty statystyczne co do rymu zestawił pierwszy Fleay w Shakespeare Manual (Podręcznik szekspirowski). [przypis tłumacza]
zawiera wiersz, w którym aliteracja krzyżowa (abab) pojawia się celowo, niewątpliwie bez tendencji ironicznej — I, 2, pierwsze słowa roli Hamleta: A little more than kin, and less than kind. [przypis tłumacza]
zawierciał się (starop.) — zafrasował, zajął [się]. [przypis redakcyjny]
zawiercić (starop.) — zakręcić. [przypis redakcyjny]
zawiernie (starop.) — naprawdę, rzeczywiście. [przypis edytorski]
zawierszyć (daw.) — zakończyć (od: wierzch). [przypis redakcyjny]
zawierzyć na kredę (daw.) — dać na kredyt. [przypis edytorski]
zawieść (daw., gw.) — tu: zacząć. [przypis edytorski]
zawieść (daw.) — [tu:] zgubić. [przypis redakcyjny]
zawieść (daw.) — zacząć coś. [przypis edytorski]
zawieść hulankę uśpieli (z ukr.) — zdążyli zorganizować rozruchy i rzezie. [przypis edytorski]
zawieść pieśń (daw.) — zanucić, zaintonować pieśń. [przypis edytorski]
zawieść taniec — tu: poprowadzić taniec. [przypis edytorski]
zawieść — tu: w niebezpieczeństwo. [przypis redakcyjny]
zawieść — tu: zaśpiewać; por. zawodzić. [przypis edytorski]
zawieść — zaprowadzić. [przypis edytorski]
zawieść — zaśpiewać; por. zawodzić. [przypis edytorski]
zawiesił swój hamak… — Ceremoniał ślubny u niektórych ludów pierwotnych. [przypis autorski]
zawiesił — w poprzednich wyd. Bibl. Nar.: „zaświecił”. [przypis redakcyjny]
zawiesisty (starop.) — zawieszony, stromy. [przypis redakcyjny]
zawieszon — daw. skrócona forma przym.; inaczej: zawieszony. [przypis edytorski]
zawieszono (starop. forma) — daw. forma r.n.; dziś: zawieszone. [przypis edytorski]
zawiew — dziś popr.: powiew. [przypis edytorski]
zawinąć się — szybko się wziąć do pracy. [przypis edytorski]
zawinieńciu — poprawnie: zawinięciu. [przypis redakcyjny]
zawiniony (starop.) — tu: zawinięty; obandażowany. [przypis edytorski]
zawiódłszy — forma staropolska (tu uwspółcześniona) tego imiesłowu nie miała ł przed końcówką i brzmiała: zawiódszy. [przypis edytorski]
zawionąć — zawiać. [przypis edytorski]
zawiścić (daw.) — czuć zawiść, zazdrościć; tu: zaprzeczona forma 1.os.lp cz.ter.: zawiszczę. [przypis edytorski]
zawiśni — dziś popr.: zawistni. [przypis edytorski]
zawiśnie — tu: zależy. [przypis edytorski]