Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 15606 przypisów.
czechło a. czecheł (daw., gw.) — gzło, giezło, koszula; także: płócienny kitel, prześcieradło. [przypis edytorski]
czechło, właśc. czecheł (daw.) — tkanina służąca do okrywania ciał zmarłych, całun. [przypis edytorski]
czegóżeś tak smutny (daw.) — czemu jesteś tak smutny. [przypis edytorski]
czegom był (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: czego byłem. [przypis edytorski]
czegom (…) chciał (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: czego chciałem. [przypis edytorski]
czegom mógł zapragnąć (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: czego mogłem zapragnąć. [przypis edytorski]
czegoście chcieli (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: czego chcieliście. [przypis edytorski]
czegośmy (…) byli świadkami (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: czego byliśmy świadkami. [przypis edytorski]
czej (daw.) — niech. [przypis edytorski]
czej (daw.) — niech, tu: może. [przypis edytorski]
czeladka (daw.) — zdrobnienie od czeladź, tj. służba bądź szerzej: zależni domownicy. [przypis edytorski]
czeladni a. czeladny (daw.) — przeznaczony dla czeladzi, tj. dla służby. [przypis edytorski]
czeladny (daw.) — przeznaczony dla czeladzi, tj. dla służby. [przypis edytorski]
czeladź (daw.) — służba bądź szerzej: zależni domownicy. [przypis edytorski]
czeladź (daw.) — służba. [przypis edytorski]
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
czeladź (daw.) — służba, tu ogólnie: ludzie niskiego stanu. [przypis edytorski]
czeladź (daw.) — służba, tu: prości żołnierze. [przypis edytorski]
czeladź (daw.) — służba u magnatów i szlachty. [przypis edytorski]
czeladź (daw.) — służba w dworze szlacheckim. [przypis edytorski]
czeladź (daw.) — służba we dworze. [przypis edytorski]
czelnie (daw.) — bezczelnie, zuchwale. [przypis edytorski]
czelnie (daw.) — bezczelnie, zuchwale. [przypis edytorski]
czelniejszy (daw.) — główniejszy. [przypis edytorski]
czelniejszy (daw.) — tu: przodujący. [przypis edytorski]
czelny (daw.) — bezczelny, zuchwały. [przypis edytorski]
czelny (daw.) — bezczelny, zuchwały. [przypis edytorski]
czelny (daw.) — tu: przodujący. [przypis edytorski]
czelny (daw.) — tu: przodujący. [przypis edytorski]
czemem zgrzeszył (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: czem zgrzeszyłem; czymś zgrzeszyłem. [przypis edytorski]
czem się dzieje (daw.) — jak to się dzieje; czemu, dlaczego. [przypis edytorski]
czemże (daw.) — czymże. [przypis edytorski]
czepeczek (daw.) — zdr. czepek; kobiece nakrycie głowy noszone dawniej przez mężatki i wdowy, dzisiaj zachowane w niektórych strojach ludowych. [przypis edytorski]
czereda (daw.) — gromada, liczna grupa. [przypis edytorski]
czereda (daw.) — gromada. [przypis edytorski]
czerepacha (daw.) — żaba leśna. [przypis edytorski]
czerepek (daw.) — naczynie gliniane kiepskiej jakości a. potłuczone. [przypis edytorski]
czerń (daw.) — lud. [przypis edytorski]
czerń (daw.) — lud, tłum. [przypis edytorski]
czerń (daw., pogardl.) — motłoch, pospólstwo. [przypis edytorski]
czerń (daw., pogardl.) — tłum. [przypis edytorski]
czerń (daw., pogardl.) — tłuszcza, gawiedź, hołota. [przypis edytorski]
czerń (daw., pogardl.) — tłuszcza, hołota. [przypis edytorski]
czerń (daw.) — pospólstwo, plebs. [przypis edytorski]
czerń (daw.) — tłum, pospólstwo. [przypis edytorski]
czerń (daw.) — tłuszcza, gawiedź, hołota. [przypis edytorski]
czerniawa (daw.) — czerń, tłum. [przypis edytorski]
czernidło (daw.) — atrament. [przypis edytorski]
czerstwieć (daw.) — wzmacniać się (od czerstwy, tj. zdrowy). [przypis edytorski]
czerstwość (daw.) — zdrowie, siła. [przypis edytorski]
czerstwy (daw.) — świeży. [przypis edytorski]
czerstwy (daw.) — zdrowy. [przypis edytorski]
czerstwy (daw.) — zdrowy, silny. [przypis edytorski]
czerw (daw.) — larwa, robak. [przypis edytorski]
czerw (daw.) — ogólna nazwa larw toczących owoce, drzewa, grzyby. [przypis edytorski]
czerw (daw.) — pasożyt toczący owoce, drzewa, grzyby. [przypis redakcyjny]
czerw (daw.) — robak, larwa. [przypis edytorski]
czerw (daw.) — robak, larwa; stoczone czerwiem — pogryzione przez robactwo. [przypis edytorski]
czerw (daw.) — robak. [przypis edytorski]
czerwieniak (daw.) — czerwone wino. [przypis edytorski]
czerwieniec (daw.) — czerwony złoty, złota moneta obiegowa. [przypis edytorski]
cześć (daw.) — poczęstunek, przyjęcie. [przypis redakcyjny]
cześcią (daw.) — dziś poprawna forma N. lp: czcią. [przypis edytorski]
cześci (daw.) — D. lp od wyrazu: cześć (tzn. szacunek, poważanie, dobre imię); dziś: czci. [przypis edytorski]
cześnik (daw.) — dostojnik dworski, pierwotnie urzędnik dbający o zapas wina na dworze. [przypis edytorski]
czestować (daw.) — częstować, przyjmować. [przypis redakcyjny]
człek (daw.) — człowiek. [przypis edytorski]
człek (daw., gw.) — człowiek. [przypis edytorski]
człeku (daw.) — człowiekowi. [przypis edytorski]
człeku (daw.) — dziś popr. forma C. lp: człekowi (człowiekowi). [przypis edytorski]
człeku (daw., gw.) — dziś por. forma: człekowi; człowiekowi. [przypis edytorski]
członek (daw.) — kończyna, część ciała. [przypis edytorski]
członki (daw.) — kończyny. [przypis edytorski]
członkonogi (daw.) — stawonogi (owady i pajęczaki). [przypis edytorski]
czmucić (daw.) — zawracać w głowie, mącić. [przypis edytorski]
czółko (daw.) — opaska używana jako ozdoba głowy kobiecej. [przypis edytorski]
czółn (daw.) — czółno. [przypis edytorski]
czółno (daw.) — łódź wydrążona z jednego pnia. [przypis edytorski]
czołem uderzyć komuś (daw.) — żegnać się z kimś. [przypis redakcyjny]
czołnko (daw.) — czółenko. [przypis edytorski]
czop a. czopowe (daw.) — podatek od trunków. [przypis edytorski]
czop (daw.) — niezdara, niedołęga. [przypis edytorski]
czopowe (daw.) — podatek od alkoholu. [przypis edytorski]
czopowe (daw.) — podatek od wyrobu, importu oraz sprzedaży piwa, wódki, miodu i wina; akcyza. [przypis edytorski]
cztąc (daw.) — czytając; od: czyść: czytać. [przypis edytorski]
cztery od sta (daw.) — cztery procent. [przypis edytorski]
czterzej (daw.) — dziś: czterej. [przypis edytorski]
czuba (daw.) — dziewka, właściwie suka. [przypis redakcyjny]
czuć (daw.) — tu: czuwać. [przypis edytorski]
czuć (daw.) — uświadamiać sobie, zdawać sobie sprawę, rozumieć, wiedzieć. [przypis edytorski]
czuć się (daw.) — mieć przytomność. [przypis redakcyjny]
czucha a. czuha (daw.) — szuba, długa suknia podszyta futrem. [przypis edytorski]
czucie (daw.) — czuwanie, niespanie. [przypis redakcyjny]
czuha (daw.) — szuba, długa suknia podszyta futrem. [przypis edytorski]
czumak (daw., ukr.) — chłop ukraiński, żyjący z handlu, przewożący swój towar, często na bardzo duże odległości, wozami zaprzężonymi w woły. [przypis edytorski]
czumak (daw., ukr.) — chłop zarabiający na życie przewożeniem towarów na długich trasach, często wozem zaprzężonym w woły. [przypis edytorski]
czwarzyć (daw.) — pleść. [przypis redakcyjny]
czwarzyć (daw.) — wydawać głosy, drzeć się, wrzeszczeć. [przypis redakcyjny]
czworaki (daw.) — budynki mieszkalne dla pracowników folwarku. [przypis edytorski]
czworgran (daw.) — czworokąt. [przypis edytorski]
czworogranny (daw.) — czworokątny. [przypis edytorski]
