Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 165739 przypisów.
Izmen — mag, czyli czarnoksiężnik saraceński. [przypis redakcyjny]
Iznalloz — miasteczko w prowincji Grenada, w Andaluzji, ok. 35 km na północ od Grenady. [przypis edytorski]
I z nim godując, zarznął jak wołu przy żłobie — w wersji mitu przekazanej przez tragików greckich Agamemnon zostaje zabity w łaźni. [przypis edytorski]
I znowu wspomnień pieśń dzika, echowa zagrała w sercu i łzy moje płyną. O Ludko! — wspomnienie o Włoszce przypomniało poecie pierwszą jego miłość, Ludwikę Śniadecką, żonę Michała Czajkowskiego. [przypis redakcyjny]
izobara (geogr.) — linia na mapie łącząca punkty o takiej samej wartości ciśnienia atmosferycznego. [przypis edytorski]
Izokrates powiadał, iż miasto Ateny — por. Elian Klaudiusz, Opowiastki rozmaite (Varia Historia), XII, 52. [przypis edytorski]
Izolda — ukochana Tristana, postać z celtyckiej legendy utrwalonej w Dziejach Tristana i Izoldy. [przypis edytorski]
Izoldzie Czarnej — najbardziej znana w kulturze Izolda to bohaterka średniowiecznej legendy celtyckiej o tragicznej miłości rycerza Tristana i irlandzkiej księżniczki Izoldy Jasnowłosej. [przypis edytorski]
izomery (chem.) — związki chemiczne o takim samym sumarycznym wzorze cząsteczkowym, ale mające różny układ atomów w cząsteczce. [przypis edytorski]
I zostać tym, czym być mam z przeznaczenia: Zbawcą i tarczą zbolałej ludzkości — zręcznym zwrotem do miłości poeta przysposabia grunt do wprowadzenia nowej postaci pierwszego rzędu: Azji. [przypis tłumacza]
Izota — [Izolda] królewna irlandzka. [przypis redakcyjny]
izoter (gr.) — obcokrajowiec, który w nagrodę otrzymał prawa cywilne obywatela Aten. [przypis edytorski]
iz pod triach zaborow (ros.) — spod trzech zaborów. [przypis edytorski]
Izrael — przen.: naród żydowski; potomkowie patriarchy Jakuba, któremu Bóg zmienił imię na Izrael. [przypis edytorski]
Izrael (rel.) — starożytne państwo żydowskie na Bliskim Wschodzie, powstałe, gdy Bóg zawarł przymierze z Abrahamem. Jakubowi, synowi Izaaka, Bóg zmienił imię na Izrael. [przypis edytorski]
Izrael zwłóczy ze składaniem haraczu… przeciw Hetytom musimy na wschodzie trzymać wielką armię — po atakach Ludów Morza i załamaniu cywilizacji epoki brązu, Palestyna i Syria uwolniły się spod hegemonii egipskiej. Potężne państwo Hetytów faktycznie już nie istniało, ale funkcjonowały dziesiątki małych państewek. [przypis edytorski]
I zrobisz z męża wszystko — Czytany ustęp niezbyt jest zgodny z tonem Orgona mówiącego o Tartufie; raczej trąci zdawkowym farsowym ojcem. [przypis tłumacza]
izwidki ty (z gw. ukr.) — skąd jesteś. [przypis edytorski]
„Izwiestia” — rosyjski dziennik, w latach międzywojennych organ rządowy: Wszechrosyjskiego Centralnego Komitetu Wykonawczego i Rady Najwyższej ZSRR. [przypis edytorski]
izwiestno (ros.) — wiadomo. [przypis edytorski]
izwiniajuś (ros.) — przepraszam. [przypis edytorski]
izwoszczyk (z ros.) — dorożkarz, woźnica. [przypis edytorski]
I zwróciliśmy krok nasz na brzeg lewy — Poeci znowu zstępują z łuku mostowego na tamę, ażeby mogli, będąc bliżej otchłani, widzieć lepiej, co się w niej dzieje. Czytelnik może często pyta sam siebie: jak Dante w ciemnej nocy piekielnej mógł coś widzieć? Sam poeta wyraźnie tego nie objaśnia; być może, że ogień, który widzieliśmy w różnych miejscach piekła, a mianowicie ten, co oświeca cnotliwych i uczonych mężów pogańskich, ten, który spada na czyniących gwałt przeciw Bogu, ten, co się pali w grobach odszczepieńców religijnych, na koniec ten, w którym fałszywi doradcy są ukryci, tyle światła po wszystkich kręgach piekielnych rozrzuca, że tworzy się jakiś zmrok pół widny, przez który można coś widzieć. A może ci, których przewodnikiem jest rozum (jak tu Dantego prowadzi Wergiliusz, symbol rozumu), zupełną nocą nie są otoczeni i widzą jak w półzmroku. [przypis redakcyjny]
Izyda — egipska bogini macierzyństwa, rodziny, sztuki i magii. Siostra i żona Ozyrysa, matka Horusa. Przedstawiana jako kobieta z symbolem tronu na głowie. [przypis edytorski]
Izyda i Ozyrys (mit. egip.) — Izyda to bogini płodności, opiekunka rodzin, w staroż. Rzymie przyjęta jako jedno z wcieleń Wielkiej Matki, dobroczynne, opiekuńcze bóstwo macierzyńskie, siostra i żona Ozyrysa, matka Horusa; Ozyrys to jeden z najważniejszych bogów egipskich, bóg wegetacji, odradzającej się przyrody i wiecznego życia, władca świata podziemnego i sędzia zmarłych. [przypis edytorski]
Izyda (mit. egip.) — bogini płodności, opiekunka rodzin, w staroż. Rzymie przyjęta jako jedno z wcieleń Wielkiej Matki; dobroczynne, opiekuńcze bóstwo macierzyńskie. [przypis edytorski]
Izyda (mit. egip.) — bogini płodności, patronka macierzyństwa i rodziny; często przedstawiana jako siedząca matka karmiąca piersią swego syna, Horusa; w staroż. Rzymie przyjęta jako jedno z wcieleń Wielkiej Matki. [przypis edytorski]
Izyda (mit. egip.) — bogini płodności, patronka macierzyństwa, rodziny, sztuki i magii. [przypis edytorski]
Izyda (mit.) — egipska bogini płodności, opiekunka rodzin, przedstawiana jako siedząca matka karmiąca piersią swego syna Horusa; często utożsamiana z czczoną jako niebiańska krowa boginią nieba i miłości Hathor, którą wcześniej uważano za matkę Horusa; z Izydą Grecy niekiedy utożsamiali Io, córkę króla Argos, którą zakochany Zeus zamienił w jałówkę, by ukryć ją przed swoją małżonką. [przypis edytorski]
Izyda (mit.) — egipska bogini płodności, opiekunka rodzin, przedstawiana jako siedząca matka karmiąca piersią swego syna, Horusa; często utożsamiana z boginią nieba i miłości Hathor, którą wcześniej uważano za matkę Horusa. [przypis edytorski]
Izyda (mit.) — egipska bogini przyrody, pełna dobroci patronka macierzyństwa, rodziny, sztuki i magii; często przedstawiana jako siedząca matka karmiąca piersią swego syna, Horusa. [przypis edytorski]
Izyda, Ozyrys i Horus (mit. gr.) — trójka ważnych bóstw egipskich: Ozyrys, brat i mąż Izydy, władca krainy zmarłych, bóg odradzającej się przyrody i wiecznego życia; Izyda, siostra i żona Ozyrysa, pełna dobroci patronka macierzyństwa, rodziny, sztuki i magii; Horus, syn Ozyrysa i Izydy, przejął po ojcu władzę ziemską, opiekun faraonów i państwa egipskiego. [przypis edytorski]
Izyda (z gr.) — egipska bogini zmarłych, patronka czarów. [przypis redakcyjny]
Izydora — Sobańskiego. [przypis redakcyjny]
Izydor Mikulski — emigrant, ranny był w pojedynku. [przypis redakcyjny]
Izys a. Izis, a. Izyda — w mitologii egipskiej bogini płodności, rodziny i domowego ogniska, patronka małżeństwa i macierzyństwa. [przypis edytorski]
Izys a. Izyda (mit. egip.) — bogini macierzyństwa, opiekunka rodzin, „pani nieba”; często przedstawiana jako siedząca matka karmiąca piersią swego syna, Horusa. [przypis edytorski]
Izys, Izyda (mit. egip.) — bogini macierzyństwa, rodziny, sztuki i magii. Siostra i żona Ozyrysa, matka Horusa. Często przedstawiana jako matka siedząca z małym dzieckiem, Horusem, na ręku. [przypis edytorski]
jąć (daw.) — chwycić. [przypis edytorski]
jąć (daw.) — chwytać. [przypis edytorski]
jąć (daw., gw.) — zacząć. [przypis edytorski]
jąć (daw., gw.) — zacząć; zabrać się do czegoś. [przypis edytorski]
jąć (daw.) — tu: zacząć (coś robić). [przypis edytorski]
jąć (daw.) — tu: zacząć. [przypis edytorski]
jąć (daw.) — wziąć (por.: ująć); tu: zacząć. [przypis edytorski]
jąć (daw.) — zacząć coś robić; zabrać się za coś. [przypis edytorski]
jąć (daw.) — zacząć (coś robić); zabrać się za coś. [przypis edytorski]
jąć (daw.) — zacząć (coś robić), zabrać się za co; tu forma: jęliby: zaczęliby. [przypis edytorski]
jąć (daw.) — zacząć; jąć się czego: zabrać się za co. [przypis edytorski]
jąć (daw.) — zacząć. [przypis edytorski]
jąć (daw.) — zacząć. [przypis redakcyjny]
jąć (daw.) — zacząć; tu forma 3 os.lp: jęła: zaczęła. [przypis edytorski]
jąć (daw.) — zacząć; tu: forma 3 os.lp r.ż.: jęła (zaczęła). [przypis edytorski]
jąć (daw.) — zacząć; wziąć się za robienie czegoś. [przypis edytorski]
jąć (daw.) — zacząć; zabrać się do czegoś. [przypis edytorski]
jąć (daw.) — zacząć; zabrać się za coś. [przypis edytorski]
jąć się czego (daw.) — zacząć coś. [przypis edytorski]
jąć się (czegoś) (daw.) — zabrać się (za coś). [przypis edytorski]
jąć się czegoś (daw.) — zabrać się za coś; zająć się czymś. [przypis edytorski]
jąć się czegoś — sięgnąć po coś. [przypis edytorski]
jąć się czego (starop.) — zabrać się za coś; zacząć coś robić. [przypis edytorski]
jąć się (daw., gw.) — złapać się, chwycić się. [przypis edytorski]
jąć się (daw., gw.) — złapać się (za coś), chwycić za coś. [przypis edytorski]
jąć się (daw.) — tu: chwycić się. [przypis edytorski]
jąć się (daw.) — zabrać się za coś; zająć się czymś. [przypis edytorski]
jąć się do czego — zabrać się za co. [przypis edytorski]
jąć się do pałasza — chwycić za szablę. [przypis edytorski]
jąć (starop.) — zacząć (coś robić). [przypis edytorski]
jąć (starop.) — zacząć. [przypis edytorski]
jąć — zacząć coś robić. [przypis edytorski]
jąć — zacząć; jął zataczać: zaczął zataczać. [przypis edytorski]
jąć — zacząć. [przypis edytorski]
jąć — zacząć; tu: 3 os.lm jęli: zaczęli. [przypis edytorski]
jądry — dziś popr. forma N.lm: jądrami. [przypis edytorski]
ją duch Apollinowy (…) nagarnął — Kasandra posiadała dzięki Apollinowi dar przewidywania przyszłości. [przypis edytorski]
ją (…) kryje — tu: kryje litość. [przypis edytorski]
jął (daw.) — zaczął; forma 3 os. lp czasownika jąć, tj. zacząć. [przypis edytorski]
jął mówić poważnie: Błogosławieni ubodzy w duchu (…) i mówić wszystko złe przeciwko wam, kłamiąc dla mnie — Mateusz V, 2 [w rzeczywistości są to wersety Mt 5, 3–11 bez większych zmian zaczerpnięte z Biblii Wujka, początek tzw. Kazania na górze]. [przypis autorski]
jął mówić (…) słowy Janowemi: (…) Upadła, upadła Babilon wielka… — Apokalipsa 18, 2–19 [tekst zaczerpnięty z Biblii Wujka]. [przypis autorski]
jął się słabić — zaczął słabnąć. [przypis edytorski]
ją — nią. [przypis redakcyjny]
ją nie trącił — dziś: jej nie trącił. [przypis edytorski]
ją — słowo 'ją' dodane przez Cylkowa, nie znajduje się w oryginale. [przypis edytorski]
ją (starop.) — dziś: nią (władał). [przypis edytorski]
ją (starop. forma) — zamiast: nią, 6 przypadek (tj. Msc.) lp od ji, ja, jo (tj.: on, ona, ono). [przypis redakcyjny]
ją szukał — dziś popr.: jej szukał. [przypis edytorski]
jątrew (daw.) — żona brata. [przypis edytorski]
jątrzą go i strzelają nań, i prześladują go — jest to aluzja do tego, co uczynili mu bracia oraz żona Potifara, zob. Raszi do 49:23. [przypis edytorski]
jątrzyć — tu: coraz bardziej drażnić, stopniowo zwiększać ból. [przypis edytorski]
ją — [tu:] nią. [przypis redakcyjny]
ją — tu: przysięgę. [przypis edytorski]
jąwszy się — od: jąć się czegoś, zabrać się za, wziąć do czegoś (tu: do pracy). [przypis edytorski]
jąwszy się — podjąwszy się; por. jąć się czegoś: wziąć się za coś. [przypis edytorski]
jąż (daw.) — którą. [przypis edytorski]
jąż nosimy (starop.) — którą zanosimy. [przypis edytorski]
Ja, aber wo ist mein Rassenhass (niem.) — Tak, ale gdzie jest moja nienawiść rasowa? [przypis edytorski]
Ja a Ociec jedno jesteśmy. A Ociec we mnie, a jam w Ojcu zawżdy jest. A kto widzi mnie, widzi i Ojca mego. A jeśli Ociec ożywia, tedy ja też ożywiam. A jeśli Ociec grzechy odpuszcza, tedy ja też odpuszczam — por. J 10, 30; J 14, 9; J 5, 21 z dodaniem interpretacji J 5, 22 w związku z Mk 5, 2–11. [przypis edytorski]
Jaari, Meir a. Me'ir Ja'ari, właśc. Meir Wald (1897–1987) — aktywista Ha-Szomer ha-Cair, syjonistyczno-socjalistycznego ruchu młodzieżowego. Meir Jaari urodził się w Kańczudze na Podgórzu Rzeszowskim. W czasie I wojny światowej przeniósł się z rodziną do Wiednia. Jako 17-latek zgłosił się na ochotnika do armii austriackiej i służył w niej do końca wojny. Studiował na Akademii Rolniczej. W tym czasie był jednym ze współzałożycieli wiedeńskiego gniazda Ha-Szomer ha-Cair. W 1920 r. wyemigrował do Palestyny. Pracował fizycznie przy budowie dróg oraz aktywnie organizował działalność Ha-Szomer ha-Cair. Od 1924 r. pełnił funkcję sekretarza generalnego Ha-Szomer ha-Cair W 1929 r. był jednym z założycieli kibucu Merchawja, w którym mieszkał do końca życia. Jaari był przywódcą izraelskiej lewicy, w 1948 r. współtworzył partię Mapam. Przez siedem kadencji zasiadał w Knesecie z ramienia partii Mapam a po 1969 r. koalicji Ha-Maarach. Jaari był działaczem Związku Żydów Rzeszowa w Izraelu. [przypis edytorski]
Jabajca — zniekształcona nazwa Abacji (wł. Abazzio, chorw. Opatija), kurortu na półwyspie Istria, wówczas (1814–1918) na terytorium Monarchii Austro-Węgierskiej, dziś w płn. części Chorwacji. [przypis edytorski]
Ja będę w uściech twoich i nauczę was, co czynić będziecie mieli — Wj 4, 15. [przypis edytorski]