Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 163388 przypisów.
źleś zrozumiał — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: źle zrozumiałeś. [przypis edytorski]
źle się uiścił z (…) obowiązku — dziś popr.: źle się wywiązał z obowiązku. [przypis edytorski]
źle (starop.) — niesłusznie. [przypis redakcyjny]
źle (starop.) — [tu:] niesłusznie. [przypis redakcyjny]
źle — tu: ledwie. [przypis redakcyjny]
źle uprzedzony do kogo — z góry źle nastawiony do kogo. [przypis edytorski]
Źle widzisz!… — Demifo przerywa, niezbyt ucieszony usłyszanymi komplementami, gdyż świeżo zakochany, czuje się zupełnie odmłodzony. Atoli w fantazjowaniu na temat swego młodego wieku z komiczną przesadą cofa się aż do lat chłopięcych, tak jak poprzednio Lysimachus przesadnie odmalował jego wiek podeszły. [przypis tłumacza]
źle żywy (starop.) — ledwie żywy. [przypis redakcyjny]
źlić się (daw.) — złościć się, gniewać. [przypis edytorski]
źli i grzeszni wielce, przed Wiekuistym — «A jednak nie powstrzymało to Lota przed osiedleniem się wśród nich […]. Byli oni „źli” osobiście, „grzeszni” w sprawach majątkowych, „przed Wiekuistym”: znali Boga i świadomie buntowali się przeciw Niemu», zob. Raszi do 13:13. [przypis edytorski]
ζωή αιώνιος (gr.) — życie wieczne. [przypis edytorski]
ζῷον πολιτικόν (gr.) — zwierzę polityczne; określenie człowieka podane przez Arystotelesa, wskazujące, że ludzie z natury realizują się dzięki uczestnictwu w życiu wspólnoty ludzkiej. [przypis edytorski]
źrą — dziś popr.: żrą. [przypis edytorski]
źrał a. źrały (daw.) — dojrzały. [przypis edytorski]
źrałe — dojrzałe. [przypis edytorski]
źrałość (daw.) — dojrzałość, dorosłość. [przypis edytorski]
źrałość — dojrzałość. [przypis edytorski]
źrałość — dziś popr.: dojrzałość. [przypis edytorski]
źrały a. źrzały (starop.) — dojrzały. [przypis edytorski]
źrały (daw.) — dojrzały, dorosły. [przypis edytorski]
źrały (daw.) — dojrzały. [przypis edytorski]
źrały (daw.) — dojrzały. [przypis edytorski]
Krzysztof Kamil Baczyński, 1942, 1943, 1944, [Byłeś jak wielkie, stare drzewo...]
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
źrały (daw.) — dojrzały. [przypis redakcyjny]
źrały (daw., gw.) — dojrzały. [przypis edytorski]
źrały — dziś popr.: dojrzały. [przypis edytorski]
źrały (starop.) — dojrzały. [przypis edytorski]
źreb — dawna miara powierzchni ziemi. [przypis edytorski]
źrebiec (tu daw.) — rumak, ogier. [przypis edytorski]
źrebna — tu: ciężarna klacz. [przypis edytorski]
źreć (daw.) — dojrzewać. [przypis edytorski]
źrejomo — w sposób widoczny. [przypis redakcyjny]
źrenice spuszcza, słuchając o błędzie swej siostry — Porównanie dziwnie piękne! Zaiste, religia temu nie winna, że duchowieństwo jest zepsute, lecz ona tu w niebie jak niewinność na ziemi rumieni się nad błędem drugich. [przypis redakcyjny]
źrenice — tu w znaczeniu: tęczówki. [przypis edytorski]
źrennica — dziś popr.: źrenica. [przypis edytorski]
źrennica — dziś: źrenica. [przypis edytorski]
źrennice (daw. forma) — dziś: źrenicy. [przypis edytorski]
źrennicy — dziś: źrenicy. [przypis edytorski]
źretelny (daw.) — widoczny. [przypis redakcyjny]
źróbek (gw.) — źrebak, konik. [przypis edytorski]
źróbek (gw.) — źrebak. [przypis edytorski]
źróbek — źrebak. [przypis edytorski]
źrób (gw.) — żłób. [przypis edytorski]
źróbka (gw.) — młodziutka klacz. [przypis edytorski]
źródła Czarnego Dunajca — jedno nazwano później Źródłem Goszczyńskiego. [przypis edytorski]
źródła jego potęgi tu oto w tym miejscu, nie w nim samym — pomniejszaniem Filipa dodaje Demostenes otuchy rodakom: w namowach przedstawia czynność doradzaną jako łatwą, przeszkody stawały się drobnostkowe, rzecz niby sama prosi się i wystarczy tylko sięgnąć, tylko chcieć. [przypis tłumacza]
Źródła rusińskie, np. Samoił Weliczko [Samoił Wełyczko (1670–ok.1728) — ukr. kronikarz, autor Kroniki zdarzeń w Południowo-wschodniej Rosji w XVII w., napisanej m.in. na podstawie pamiętników polskich, przedstawiających walki z Kozakami w 1638; Red. W.L.], podają liczbę wojsk koronnych na 22 000. Cyfra to oczywiście fałszywa. [przypis autorski]
Źródłem ich była jedynie chęć wyrwania mnie z mej samotni — to znaczy, wyrwania z niej starej, która była im potrzebna do zorganizowania spisku. Zdumiewającym jest, iż przez cały czas tej długiej burzy głupia moja łatwowierność nie pozwoliła mi zrozumieć, że to nie mnie, ale ją życzyli sobie mieć w Paryżu. [przypis autorski]
źródło Aganippy — chłodny zdrój na Helikonie w Grecji, darzył pijących zeń natchnieniem poetyckim. [przypis redakcyjny]
źródło Apona — cudowne źródło niedaleko Padwy. [przypis tłumacza]
źródło — hebr. בְּאֵר (beer): 'studnia'. [przypis edytorski]
źródło, które było przedtem powodem bezdzietności i głodu, stało się łonem, z którego płynęło błogosławieństwo potomstwa i dostatku — scena ta jest przedstawiona w 2 Krl 2, 18–22; nie ma jednak mowy o modlitwie i czarodziejskich rękoczynach, tylko o „wpuszczaniu w nie soli”. [przypis tłumacza]
źródło (starop.) — oboczna forma pisowni występująca u Reja: źrzódło. [przypis edytorski]
źródło to mętne w wielki prąd nie urośnie (…) grunt miazmatyczny, z którego się sączy — J. Weyssenhoff, Nowy fenomen literacki, Maurycy Maeterlinck i dekadentyzm symboliczny, „Biblioteka Warszawska” 1891, t. II, s. 124. [przypis autorski]
źródliska Heliosowe (mit. gr.) — ciepłe jezioro w Etiopii (tj. na płd. od Egiptu), w którym wypoczywać miały nocą konie z rydwanu boga Słońca, Heliosa. [przypis edytorski]
źrzały (daw.) — dojrzały, dorosły. [przypis edytorski]
źrzały (daw.) — dojrzały. [przypis edytorski]
źrzały — dojrzały. [przypis edytorski]
źrzeńca (daw. forma) — źrenica. [przypis redakcyjny]
źrzeńca (daw.) — źrenica. [przypis redakcyjny]
źrzeńca — źrenica. [przypis redakcyjny]
źrzenica (daw.) — dziś: źrenica. [przypis edytorski]
źrzenica (daw.) — źrenica. [przypis redakcyjny]
źrzenica — dziś popr.: źrenica. [przypis edytorski]
źrzenica (starop.) — źrenica. [przypis edytorski]
źrzenice (daw.) — źrenice. [przypis edytorski]
źrzenice (starop.) — dziś popr. D.lp r.ż.: (ze) źrenicy; tu: z oczu. [przypis edytorski]
źrzenice (starop. forma D. lp rodz. ż.) — źrenicy. [przypis redakcyjny]
źrzenice (starop. forma) — dziś M.lm: źrenice. [przypis edytorski]
źrze (starop. forma) — żre; pożera. [przypis edytorski]
źrzóbek — źrebak (obecnie gwarowe: źróbek). [przypis redakcyjny]
źrzódło (daw. a. gw.) — źródło. [przypis edytorski]
źrzódło — dziś: źródło. [przypis edytorski]
źrzódło (starop.) — dziś: źródło. [przypis edytorski]
źrzódło (starop. forma) — źródło. [przypis edytorski]
źrzodło — dziś popr.: źródło. [przypis edytorski]
źwierciadło (daw.) — dziś: zwierciadło. [przypis edytorski]
źwierciadło (daw.) — zwierciadło, lustro. [przypis edytorski]
źwierciadło — dziś popr. pisownia: zwierciadło. [przypis edytorski]
źwierciadło — dziś: zwierciadło. [przypis edytorski]
Źwierciadło — książka Mikołaja Reja, wydana w 1567–1568, której główną część stanowi Żywot człowieka poczciwego, opisujący wzorcowe życie człowieka, zwłaszcza ziemianina, a także czynności przypadające na wsi na każdą porę roku. [przypis edytorski]
źwierciedle (starop. forma) — dziś N.lp: (w) zwierciadle. [przypis edytorski]
źwierząt — dziś popr. pisownia: zwierzę. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
źwierz — dziś popr. forma: zwierz, zwierzę. [przypis edytorski]
źwierz — dziś popr. pisownia: zwierz. [przypis edytorski]
źwierz — dziś popr. pisownia: zwierz, zwierzę. [przypis edytorski]
źwierzę — dziś popr. pisownia: zwierzę. [przypis edytorski]
źwierzę — dziś popr.: zwierzę (w zapisie uwzględniono regionalną wymowę). [przypis edytorski]
źwierzę — prawdopodobnie powinno być w lm: źwierze (tj. jak zwierzęta). [przypis edytorski]
źwierzęta, co są tak ospałe / Iż swych oczu pół roku nie otworzą — bobaki lub świstaki. [przypis redakcyjny]
źwierzęta — dziś popr. forma: zwierzęta. [przypis edytorski]
źwierzętóm — dziś popr. pisownia: zwierzętom. [przypis edytorski]
źwierze (starop.) — dziś M.lm: zwierzęta. [przypis edytorski]
źwierz-li (daw.) — czy zwierz; dziś popr. pisownia: zwierzli. [przypis edytorski]
źwierzmi (starop.) — zwierzami, forma skrócona, porównaj pieśń I, zwr. 63. [przypis redakcyjny]
źwierzóm — dziś popr. forma C. lm: zwierzom, tj. zwierzętom. [przypis edytorski]
źwierzóm — dziś popr. forma: zwierzom, tj. zwierzętom. [przypis edytorski]
źwierz (starop.) — zwierzę. [przypis redakcyjny]
żąć (daw.) — ścinać zborze np. sierpem. [przypis edytorski]
żąć (daw.) — ściskać. [przypis redakcyjny]
żąć — ścinać zboże czy też trawę sierpem. [przypis edytorski]
