Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | czeski | dawne | filozoficzny | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | medyczne | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 8168 przypisów.
Należało wyznaczyć granicę wpływu wewnętrznego procesu wydzielniczego na stanowcze ukształtowanie się nacechowania płciowego… — Że granice takie istnieją, okazuje się przecież także z istnienia różnic przed dojrzałością. [przypis autorski]
należy do całkiem innej historji. W owej historji p. de Charlus raczej pozwolił umrzeć królowej, niżby się miał spóźnić do fryzjera, mającego go upiększyć dla kontrolera tramwajowego — i tej historji nigdy Proust nie napisał. [przypis tłumacza]
należy postawić naprzód przesłanki, a wniosek winien sam nastąpić — patrz wybieg 10. [przypis tłumacza]
należy (…) prosić samych ustawodawców — przytyk do Eubulosa, który przeciwdziałał wojskowym ambicjom. [przypis tłumacza]
Należy przedstawić jej dziewięciu bohaterów — popularną rozrywką w epoce elżbietańskiej było przedstawianie Dziewięciu Bohaterów, postaci uznanych w średniowieczu za ideały rycerstwa. Na dziewiątkę składało się trzech pogańskich herosów antyku: Hektor, Aleksander Wielki i Cezar, trzech żydowskich biblijnych: Jozue, Dawid i Juda Machabeusz, oraz trzech średniowiecznych, chrześcijańskich: król Artur, Karol Wielki i Godfryd de Bouillon. Tutaj skład zostaje zmieniony: Holofernes dodaje Pompejusza i Herkulesa. [przypis edytorski]
należytość — dziś: należność. [przypis edytorski]
należy uchwalić — wojsko greckie jest bardziej demokratyczne niż armia rzymska lub nowożytna, dlatego demokratycznie agituje się za dyscypliną. [przypis tłumacza]
należy uwięzić — nie za karę, lecz dla pewności, że nie ucieknie. Nie wolno aresztować obywatela, który poda trzech poręczycieli, że zjawi się na rozprawie. Wyjątek stanowi, jeśli skarży się o zdradę lub spisek. [przypis tłumacza]
należy wyłącznie poszukiwać środka, zdolnego uczynić ludzi mądrzejszymi, niż dotąd — [Kartezjusz,] Discours de la méthode. [przypis tłumacza]
nalezion (daw.) — znaleziony. [przypis edytorski]
nalezion — dziś popr.: znaleziony. [przypis edytorski]
naleziony — dziś: znaleziony. [przypis edytorski]
naleziony (starop.) — znaleziony. [przypis edytorski]
na lico (z ros.) — tu: na pierwszy rzut oka. [przypis edytorski]
na licyjskim łanie — Licja, kraina w płd. części Azji Mniejszej. [przypis edytorski]
na liczbie nie zostali (starop.) — nie byli winni. [przypis redakcyjny]
na liczbie zostać (starop.) — być dłużnym. [przypis edytorski]
na Liparze — na północ od Sycylii. [przypis tłumacza]
naliszszy (starop.) — najlichszy, najgorszy. [przypis edytorski]
na Litwie zjawiają się takie zjawiska, jakie w dawnej Polsce były zupełnie niemożliwe (…) — O chłopach, Lipsk 1847, s. 23, 161; Bronisław Zaleski, Zniesienie poddaństwa na Litwie, Paryż (1868), s. 4 i nast. [przypis redakcyjny]
na Litwiny — dziś: na Litwinów. [przypis edytorski]
naliższą (starop. forma) — najlichszą; najgorszą, ostatnią (najwyższy stopień od lichy: słaby, zły). [przypis edytorski]
nalodek (neol.) — cienka warstwa lodu. [przypis edytorski]
na ludzie (starop. forma) — dziś B.lm: na ludzi. [przypis edytorski]
Na ludzkiej chęci wiszą — zależą od ludzkiej chęci. [przypis redakcyjny]
Na lwa srogiego bez obawy siędziesz… — cytat z psalmu XCI w przekładzie Jana Kochanowskiego. [przypis redakcyjny]
na lwa srogiego bez obawy siędziesz i na okrutnym smoku jeździć będziesz — fragm. biblijnego psalmu 91 w tłumaczeniu Jana Kochanowskiego. [przypis edytorski]
Na lwa srogiego bez obawy wsiędziesz, I na ogromnym smoku jeździć będziesz… — fragm. Psalmu 91 w przekładzie Jana Kochanowskiego. [przypis edytorski]
na mą ciężką żałość (starop.) — abym ciężko żałował. [przypis redakcyjny]
Na Madagaskarze — powstała w 1930 Liga Morska i Kolonialna stawiała sobie za cel pozyskanie dla Polski kolonii zamorskich: jednym z rozważanym rozwiązań był zakup od Francji wyspy Madagaskar, u wybrzeży Afryki. W 1937 roku wysłano tam misję rządową, której celem było zbadanie przydatności wyspy jako przyszłej kolonii. Liga oraz środowiska narodowców głosiły w tym okresie hasło „Żydzi na Madagaskar!”, w grudniu 1938 i czerwcu 1939 podczas posiedzeń Sejmu zgłoszono interpelacje poselskie w sprawie przymusowej emigracji mniejszości żydowskiej. [przypis edytorski]
namagać (daw.) — wysilać się. [przypis edytorski]
nama (gw.) — nam. [przypis edytorski]
na małem (gw.) — tu: w niewielkim gospodarstwie. [przypis edytorski]
na mały czas (starop.) — na krótko. [przypis edytorski]
na małym dniu (daw.) — kiedy dni są krótkie, w odróżnieniu od „na wielkim dniu”, w długie dni letnie. [przypis edytorski]
na małżeństwo z Niną krzyżyk — sens: nic nie wyjdzie z małżeństwa z Niną. [przypis edytorski]
na male (starop.) — na małym. [przypis redakcyjny]
namalowanemi — daw. forma N. i Msc. lm przymiotników i imiesłowów przym. r.ż. i r.n.; dziś tożsama z r.m.: namalowanymi. [przypis edytorski]
nama — nam (starop. liczba podwójna). [przypis edytorski]
Nam (…) ante (łac.) — „Cokolwiek swoje kształty porzuca lub zmienia,/ Powoduje natychmiast śmierć dawnego bytu” (Lucretius, De rerum natura, II, 752; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
na martwe i umęczone — dziś popr. forma B. lm r.m-os.: na martwych i umęczonych. [przypis edytorski]
nama (starop.; C. daw. liczby podwójnej) — mnie i tobie. [przypis redakcyjny]
namaszczon — namaszczony. [przypis edytorski]
na maszynie (rusycyzm) — samochodem. [przypis edytorski]
Nam (…) atri (łac.) — „I nie zeszła noc po dniu, ni jutrznia po nocy,/ Iżby nie posłyszały niemowląt kwilenia/ Obok lęków i płaczów, czarnych druhów zgonu!” (Lucretius, De rerum natura, II, 579; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
namavali — chustka zadrukowana imionami bogów i używana przez pobożnych Hindusów przy nabożeństwie i modlitwach. [przypis redakcyjny]
namazas — musulmonų relgihinė apeiga. [przypis edytorski]
namazas — musulmonų religinė apeiga. [przypis edytorski]
namaz — modlitwa muzułmańska, którą odprawiają siedząc i bijąc pokłony. »Każdy muzułman obowiązany jest co dzień pięć takich odprawiać namazów, w godzinach oznaczonych« (Sękowski, Collectanea t. I, str. 202). [przypis redakcyjny]
na Mazowsze — chodzi tu dokładnie o podróż do Warszawy na sejm. [przypis edytorski]
namaz (tur.) — obowiązkowa modlitwa muzułmańska odmawiana pięć razy w ciągu dnia. [przypis edytorski]
nam Chrystus przez Ducha ś. wlewa miłość — nawiązanie do Rz 5, 5: „ A nadzieja nie pohańbia, iż miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Ś., który nam jest dan” (tłum. Wujka). [przypis edytorski]
nam do odparcia na sile nie schodzi — mamy wystarczające siły, by odeprzeć atak. [przypis edytorski]
namężniejszy (starop. forma) — najmężniejszy. [przypis edytorski]
namężnieyszy (starop. forma) — dziś popr.: najmężniejszy. [przypis edytorski]
namężnieyszy (starop. forma ort.) — dziś: najmężniejszy. [przypis edytorski]
Name (niem.) — nazwisko. [przypis edytorski]
Nam etsi urbs ipsa olim caput gentis non fuerit, Moscorum tamen nomen veteribus non ignotum fuisse constat — tłumaczenie w nast. zdaniu. [przypis edytorski]
nam (…) furit — Vergilius, Georgica, III, 98. [przypis tłumacza]
nam (…) habemus — Cicero, Paradoxa stoicorum, V, 2. [przypis tłumacza]
namiastka (daw.) — zastępczyni [por. namiestnik]. [przypis redakcyjny]
na miasto! (zniekszt. ros.) — na miejsce! [przypis edytorski]
nam id, cuius gratia, una e causarum numero est — gdyż to, dzięki czemu (się coś dzieje), jest jedną z szeregu przyczyn. [przypis tłumacza]
na międzymorzu — na Półwyspie Apenińskim, otoczony przez morza: Liguryjskie i Tyrreńskie na zach., Jońskie na płd. i Adriatyckie na wsch. [przypis edytorski]
namiętne przejrzenie się w zwierciadle młodości (…) rachunek sumienia, jaki czyni w pisanej tamże „Współczesnej krytyce” (…) nie bardzo zrozumiały dla czytelników, którzy znali tylko drukowane prace pisarza — „Na wiarę Amiela i Sainte-Beuve'a, Renana i Taine'a pisałem niejednokrotnie o współczesnym człowieku-dyletancie, o strukturze duchowej złożonej i niestałej, łatwo rozkładającej się pod wpływem zetknięcia się z wyrazem odmiennego duchowego życia… Był czas, gdy ten typ umysłowego życia imponował mi. Brałem bardzo poważnie to, co pisał J. Lemaitre o satanizmie w czarnym fraku i białej krawatce; skłonny byłem uważać Anatola France'a za wielkiego »duszoznawcę«” (47). Mowa o rozprawie Co to jest modernizm?. [przypis autorski]
namiętnie pracują nad uzmysłowieniem myśli (…) neoromantyzmem zwać by się powinna — M. Szeliga, Ostatnie powieści francuskie, „Życie” 1887, nr 9. Natomiast Z. Przesmycki (Profile poetów francuskich. Wstęp, „Życie” 1888, nr 1) nazywa „neoromantykami” parnasistów francuskich. [przypis autorski]
namiętnymi krzyki (daw.) — dziś popr. forma N.lm: namiętnymi krzykami. [przypis edytorski]
namiętnymi ruchy (daw.) — dziś popr. forma N.lm: (…) ruchami. [przypis edytorski]
na mię wiedzą to (starop.) — o mnie wiedzą to. [przypis edytorski]
namięższe (starop.) — najgrubsze. [przypis redakcyjny]
namieciech (starop. forma) — dziś N.lm: (w) namiotach. [przypis edytorski]
namiecie — dziś popr. forma Msc.lp: namiocie. [przypis edytorski]
namiecie (starop. forma) — dziś Msc.lp: (w) namiocie. [przypis edytorski]
namiecie (starop. forma) — dziś N.lp: (po) namiocie. [przypis edytorski]
na miecz wsparta — dziś popr.: o miecz wsparta. [przypis edytorski]
namiejętnościom — dziś popr.: namiętnościom. [przypis edytorski]
na miejsca swe — do pierwotnego miejsca swego pobytu. [przypis redakcyjny]
na miejsce Dudonowe — w miejsce Dudona (poległego dowódcy jednego z oddziałów wojsk). [przypis edytorski]
na miejscu łuczywa — zamiast łuczywa. [przypis edytorski]
na miejscu — ὑπαντιάζοντας. Nie rozumiem wyrażenia Clementza „gegen die Brüstung drängten”. [przypis tłumacza]
na miejscu zwanym Kamień — w oryg. locus vocabulo lapis; zapewne Kamień Śląski w pobliżu Opola. [przypis edytorski]
namieniać — dziś popr.: nadmieniać, tj. wspominać. [przypis edytorski]
namienić (daw.) — nadmienić, wspomnieć. [przypis edytorski]
namienić (daw.) — nadmienić; wspomnieć. [przypis edytorski]
namienić (daw.) — wspomnieć. [przypis edytorski]
namienić (daw.) — wymienić, wspomnieć. [przypis edytorski]
namienić — dziś popr.: nadmienić. [przypis edytorski]
namienił — dziś: nadmienił; wspomniał. [przypis edytorski]
namieniłem — dziś: nadmieniłem. [przypis edytorski]
namieśnik (daw.) — zastępca. [przypis redakcyjny]
namieśnik — dziś: namiestnik. Tu w sensie: osoba pełniąca tę samą funkcję co Lisowski po jego śmierci. [przypis edytorski]
namieśnik — dziś popr.: namiestnik. [przypis edytorski]
Namiestnictwo — najwyższy urząd administracyjny w Galicji, stworzony w 1849 roku, od 1866 piastowali go wyłącznie Polacy. [przypis edytorski]
namiestniczka — zastępczyni. [przypis redakcyjny]
namiestników — ὑπάρχους, praefectos, Vassalen (Cl.), [pominięto tłum. na rosyjski]. [przypis tłumacza]
namiestnik — osoba sprawująca władzę w zastępstwie lub w imieniu panującego. [przypis edytorski]
namiestnik — osoba sprawująca władzę w zastępstwie panującego. [przypis edytorski]
namiestnikowskim — hebr. משנה (miszne): ‘drugi’. «Drugi z wozów [Faraona], jadący obok jego [rydwanu]», zob. Raszi do 41:43. [przypis edytorski]
namiestnik — zastępca ekonoma, gumienny. [przypis redakcyjny]
Na miłosierdzie Boskie, tylko nie myśleć o chrześcijaństwie w kategoriach tego idyllicznego paszkwilu na ducha ludzkiego, w którym jest tyle właśnie z chrześcijaństwa, ile jest z żywej Polski w Rodzinie Połanieckich — każdy już zgadł, że mówię o Quo vadis. Zaklinam każdego, kto cierpi nad tym, że to nasza myśl wydała to arcydzieło lekkomyślności i beztroskliwego fałszu, niech weźmie do ręki choćby Norwidowskiego Quidam, a myślę, że owieje go coś jak duchowy zapach owych wieków, coś z ich powietrza i zrozumie, że nasza literatura i Sienkiewicza zniesie i żyć będzie. [przypis redakcyjny]
