Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 18549 przypisów.
parol (łac.: słowo) — słowo honoru. [przypis edytorski]
parol — słowo. [przypis edytorski]
parol — słowo, słowo honoru. [przypis edytorski]
parol — słowo umówione, hasło. [przypis redakcyjny]
parol — tu: hasło. [przypis edytorski]
parolu (z fr.) — słowo, słowo honoru. [przypis edytorski]
parol zagiąć na kogoś — upatrzyć sobie kogoś, uwziąć się na kogoś. [przypis edytorski]
parol (z franc.) — sława, obietnica, układ. [przypis redakcyjny]
parol (z fr.) — słowo (honoru). [przypis edytorski]
parol (z fr.) — słowo honoru. [przypis edytorski]
parol (z fr.) — słowo honoru. [przypis redakcyjny]
parol (z fr.) — słowo honoru; tu: zakład. [przypis edytorski]
parol (z fr.) — słowo, słowo honoru; tu: słowne poręczenie zachowania przy życiu. [przypis redakcyjny]
par — opar, para. [przypis edytorski]
parość (daw.) — pęd, gałązka. [przypis edytorski]
parość (daw.) — pęd, latorośl, gałązka. [przypis edytorski]
parość — gałąź wyrastająca u nasady pnia. [przypis edytorski]
parość — gałąź wyrastająca u nasady pnia. [przypis redakcyjny]
parość — parów. [przypis edytorski]
parość — pęd, latorośl. [przypis edytorski]
Paros — wyspa, jedna z Cyklad, w połowie drogi ze Samos do południowego przylądka Peloponezu (Lakonii). [przypis tłumacza]
Paros — wyspa na M. Egejskim. [przypis edytorski]
parowie — fr. paires, z łac. pares: równi. [przypis redakcyjny]
parowie sądzili wedle zwyczaju swego sądownictwa — toteż wszystkie podania zaczynały się od słów: „Panie sędzio, jest zwyczajem w twoim okręgu”… etc. [przypis redakcyjny]
parowóz — lokomotywa napędzana silnikiem parowym. W piecu wewnątrz takiej lokomotywy palił się węgiel, podgrzewał wielki kocioł wody, a woda pod postacią pary wylatywała na zewnątrz, poruszając koła lokomotywy. Takie lokomotywy woziły wagony kolejowe przez cały wiek XIX, były też wtedy uważane za symbol postępu i nowoczesności. W XX w. stopniowo zastąpiły je lokomotywy elektryczne i spalinowe. Ostatnia w Europie linia kolejowa obsługiwana przez lokomotywy parowe działała do 2014 r. w Polsce, łączyła miasta Leszno i Wolsztyn, w którym też odbywają się co roku Parady Parowozów. [przypis edytorski]
parowy — dziś popr. forma N.lm: parowami. [przypis edytorski]
Paroxismus — Folge von sich steigernden Ausbrüchen von Krankheitserscheinungen. [przypis edytorski]
par — para, opar. [przypis edytorski]
par parenthèse (fr.) — nawiasem mówiąc. [przypis edytorski]
parpelis — iš miltų ar tarkuotų bulvių kukulis. [przypis edytorski]
par politesse (fr.) — z grzeczności. [przypis edytorski]
Par, powiada Défontaines, nie mógł powiedzieć, że nie będzie sądził, jeżeli było ich tylko czterech — trzeba było co najmniej tej liczby. [przypis redakcyjny]
parprašau (lenk.) — atsiprašau. [przypis edytorski]
par principe (fr.) — co do zasady. [przypis edytorski]
parraski — arkadyjski. [przypis edytorski]
Parrazja — kraina w Arkadii, na Peloponezie. [przypis edytorski]
Parrazys — właśc. Parrazias, sławny malarz grecki, kwitnął w pierwszej połowy IV w. przed Chr. [przypis redakcyjny]
parricida (łac.) — morderca, zbrodniarz. [przypis edytorski]
par routine (fr.) — z nawyku. [przypis edytorski]
parrycyda (łac. parricida) — ojcobójca; wróg ojczyzny, zdrajca. [przypis edytorski]
parrycyda (łac. parricida) — ojcobójca; wróg ojczyzny, zdrajca. [przypis redakcyjny]
parrycyda (łac. parricida) — ojcobójca; zdrajca. [przypis edytorski]
parrycyda (z łac. parricida) — ojcobójca, bratobójca; wróg ojczyzny, zdrajca. [przypis edytorski]
parrycyda (z łac. parricida) — ojcobójca, bratobójca; wróg ojczyzny, zdrajca. [przypis redakcyjny]
Parry, Sir William Edward (1790–1855) — brytyjski eksplorator Arktyki. [przypis edytorski]
Parry, Sir William Edward (1790–1855) — brytyjski eksplorator Arktyki. [przypis edytorski]
parsa — starożytna miara długości, równa mniej więcej 4500 m. [przypis tłumacza]
parschnąć — dziś: parsknąć. [przypis edytorski]
parschnął — dziś: parsknął. [przypis redakcyjny]
Parsęta — rzeka u ujścia której leży Kołobrzeg; daw. Prośnica, niem. Persante. [przypis edytorski]
pars Graeca (łac.) — strona grecka. [przypis redakcyjny]
Parsifal — dramat muzyczny Ryszarda Wagnera luźno oparty na noszącym ten sam tytuł średniowiecznym poemacie epickim Wolframa von Eschenbacha, którego bohaterem jest jeden z towarzyszy króla Artura, rycerz Okrągłego Stołu, poszukiwacz Graala. [przypis edytorski]
Parsifal — dramat muzyczny Ryszarda Wagnera luźno oparty na noszącym ten sam tytuł średniowiecznym poemacie epickim Wolframa von Eschenbacha. [przypis edytorski]
Parsifal — jeden z towarzyszy króla Artura, rycerz Okrągłego Stołu, poszukiwacz Graala; bohater dramatu muzycznego Ryszarda Wagnera pt. Parsifal, luźno opartego na noszącym ten sam tytuł średniowiecznym poemacie epickim Wolframa von Eschenbacha. [przypis edytorski]
Parsifal — postać ze średniowiecznych romansów rycerskich, jeden z towarzyszy króla Artura, rycerz Okrągłego Stołu, poszukiwacz Graala; bohater utworów Chrétiena de Troyes i Wolframa von Eschenbacha. [przypis edytorski]
Parsifal — tu: tytuł opery Richarda Wagnera, opartej na motywach opowieści o królu Arturze i Rycerzach Okrągłego Stołu. [przypis edytorski]
Parsi — Parsowie, grupa religijna, uważana czasem za etniczno-religijną, wywodząca się od wyznających zaratusztrianizm staroż. Persów, którzy w ucieczce przed muzułmańskimi prześladowaniami w VIII–X w. osiedlili się w Indiach; w XIX w. stali się pośrednikami w handlu przy Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej. [przypis edytorski]
parsiuk (reg.) — prosię. [przypis edytorski]
parsizm (daw.) — zaratusztranizm, dualistyczna religia irańska powstała w wyniku reformy starych kultów irańskich przez Zaratusztrę, perskiego kapłana i proroka. Zaratusztranizm był religią państwową starożytnych imperiów perskich od ok. 600 p.n.e do ok. 650 n.e., następnie podupadł po podboju Persji przez muzułmanów. Od wyznających zaratusztrianizm Persów, którzy w ucieczce przed muzułmańskimi prześladowaniami osiedlili się w Indiach, wywodzą się obecni Parsowie: grupa religijna, uważana czasem za etniczno-religijną. [przypis edytorski]
pars magna fuit (łac.) — brał istotny udział, był znaczącym uczestnikiem. [przypis edytorski]
par songe (fr.) — przez sen. [przypis edytorski]
Parsowie (daw.) — grupa religijna, uważana czasem za etniczno-religijną, wywodząca się od wyznających zaratusztrianizm staroż. Persów, którzy w ucieczce przed muzułmańskimi prześladowaniami w VIII–X w. osiedlili się w Indiach; w XIX w. stali się pośrednikami w handlu przy Kompanii Wschodnioindyjskiej. Gwebrowie (z pers. ghebr': niewierny) to daw. nazwa wyznawców zaratusztrianizmu nadana im przez muzułmanów. [przypis edytorski]
Parsowie — (zwani pospolicie czcicielami ognia), sekta religii Zaratustry, która przed prześladowaniem ze strony mahometan uciekła w w. VII do Indii. [przypis tłumacza]
pars parva fui (łac.) — byłem małą częścią. [przypis edytorski]
pars pro toto (łac.) — część (pokazana) zamiast całości. [przypis edytorski]
pars pro toto (łac.) — część zamiast całości (figura retoryczna, w której nazwa części jakiejś rzeczy służy jako określenie całości). [przypis redakcyjny]
pars regalis (łac.) — stronnik królewski. [przypis redakcyjny]
pars Romana (łac.) — strona rzymska. [przypis redakcyjny]
par super parem non habet potestatem (łac.) — równy nad równym nie ma władzy. [przypis redakcyjny]
parsyjski — przym. od Pars: członek grupy etnicznej wywodzącej się od wyznających zaratusztrianizm staroż. Persów, którzy w ucieczce przed muzułmańskimi prześladowaniami w VIII–X wieku osiedlili się w Indiach; w XIX w. Parsowie stali się pośrednikami w handlu przy Kompanii Wschodnioindyjskiej. [przypis edytorski]
Parsywal — ang. Perceval. [przypis edytorski]
parsza — rozdział Biblii. [przypis tłumacza]
parsza — rozdział. [przypis tłumacza]
parsza — rozdział Tory przypadający na dany dzień tygodnia. [przypis edytorski]
parszuk a. parsiuk (gw.) — prosiak, wieprzek. [przypis edytorski]
partactwo — praca wykonywana źle, nieudolnie, niedbale. [przypis edytorski]
partacz (pot.) — człowiek robiący coś źle, nieudolnie a. niedbale. [przypis edytorski]
partacz —psuj, nieudacznik, człowiek niedbały. [przypis edytorski]
partacz — rzemieślnik niezrzeszony w cechu. [przypis edytorski]
partagez — proszę się rozdzielić (tu: komenda taneczna). [przypis edytorski]
Parteigenosse (niem.) — towarzysz partyjny. [przypis edytorski]
Parteigenosse (niem.) — towarzysz partyjny; tu: członek NSDAP. [przypis edytorski]
Parteitag (niem.) — zjazd partyjny; tu: jeden z corocznych wieców nazistowskiej partii NSDAP, które po dojściu Hitlera do władzy w 1933 stały się wielkimi propagandowymi wydarzeniami. [przypis edytorski]
partem (łac.) — część. [przypis redakcyjny]
Partenianie (gr.) — dzieci z nieprawego loża, zrodzone w Sparcie podczas wojny messeńskiej; Partenianie osiedlili się w południowych Włoszech w okolicy Tarentu. [przypis edytorski]
partenogeneza fantomów (z gr.) — dzieworództwo, samorzutne powstawanie fantomów. [przypis redakcyjny]
partenogeneza (z gr.) — dzieworództwo, rozród bez udziału partnera odmiennej płci. [przypis edytorski]
Partenon, Erechtejon — świątynie poświęcone bogini Atenie na Akropolu: pierwsza Atenie Dziewicy, druga Atenie i Posejdonowi (jej nazwa pochodzi od imienia jednego z pierwszych władców Aten, Erechteusza, na którego cześć wzniesiono budynek świątyni). [przypis edytorski]
Partenon, Propyleje — budowle na Akropolu w Atenach: Partenon: świątynia Ateny Partenos (Ateny Dziewicy), uważana za najdoskonalszy przykład stylu doryckiego w architekturze; Propyleje: monumentalny budynek bramy na planie prostokąta z kolumnami, stanowiący wejście na Akropol. [przypis edytorski]
Partenon — świątynia Ateny Partenos (Ateny Dziewicy), jeden z centralnych budynków na Akropolu w Atenach. [przypis edytorski]
Partenon — świątynia Ateny Partenos (Ateny Dziewicy), jeden z centralnych budynków na Akropolu w Atenach, zbudowana w l. 447–432 p.n.e. w stylu doryckim. [przypis edytorski]
Partenon — świątynia Ateny Partenos (Ateny Dziewicy), jeden z centralnych budynków na Akropolu w Atenach; zbudowana w stylu doryckim, zdobiona m.in. biegnącym wokół całej budowli fryzem, przedstawiającym procesję panatenajską (pochód podczas najważniejszego święta na cześć Ateny). [przypis edytorski]
Partenon — świątynia Ateny Partenos (Ateny Dziewicy), jeden z centralnych budynków na Akropolu w Atenach, zbudowana z inicjatywy Peryklesa w l. 447–432 p.n.e. w stylu doryckim. Zawierała wykonany przez Fidiasza ogromny posąg Ateny ze złota i kości słoniowej. Była zdobiona m.in. biegnącym wokół całej świątyni fryzem, również dłuta Fidiasza, przedstawiającym procesję panatenajską (pochód podczas najważniejszego święta na cześć Ateny), w której przedstawiono około 400 postaci ludzkich i 200 zwierzęcych, głównie koni. [przypis edytorski]
Partenon — świątynia Ateny Partenos (Ateny Dziewicy), jeden z centralnych budynków na Akropolu w Atenach, zbudowana z inicjatywy Peryklesa w l. 447–432 p.n.e. w stylu doryckim. Zawierała wykonany przez Fidiasza ogromny posąg Ateny ze złota i kości słoniowej. Była zdobiona m.in. biegnącym wokół całej świątyni fryzem, również dłuta Fidiasza, przedstawiającym procesję panatenajską (pochód podczas najważniejszego święta na cześć Ateny), między innymi kawalkadę jeźdźców. [przypis edytorski]
Partenon — świątynia poświęcona Minerwie dziewicy; najwspanialszy budynek w Atenach, stał w twierdzy ateńskiej, zwanej Akropolem. [przypis tłumacza]
Partenopej — Arkadyjczyk poległy pod Tebami. [przypis edytorski]
partenopejski — związany z Republiką Partenopejską, państwem na Półwyspie Apenińskim istniejącym w 1799 r. [przypis edytorski]
partenza (wł.) — odjazd. [przypis edytorski]
parter — tu: pospólstwo; pospolita publiczność zajmująca w teatrze miejsca na parterze, podczas gdy osoby zamożne zasiadały w lożach. [przypis edytorski]
partes (daw.) — partytura, nuty; traktować z partesu: z góry, z wyższością. [przypis edytorski]
