Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | francuski | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | hiszpański | japoński | łacina, łacińskie | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzymski | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 5599 przypisów.
rozkaz cię utrzymać albo na dnie, na dnie twoim lec, albo na dnie z honorem lec… — fragment pieśni hymnicznej Morze, nasze morze, znanej też pod tytułami Marynarka Wojenna i Chociaż każdy z nas jest młody. [przypis edytorski]
rozkaz dan od ojca — rozkaz dany przez Zeusa: ojca bogów, w tym również Hefajstosa. [przypis edytorski]
rozkazów Cezara — p. Starożytności XVI, X, 8. [przypis tłumacza]
rozkazować (daw.) — dziś popr.: rozkazywać. [przypis edytorski]
rozkazować (starop.) — dziś: rozkazywać. [przypis edytorski]
rozkazować (starop. forma) — dziś: rozkazywać. [przypis edytorski]
Rozkaz stracenia księcia Norfolka — Śmierć króla zbliżała się szybko; obawiając się, że Norfolk może mu się wymknąć, skierował do Izby Gmin żądanie przyśpieszenia werdyktu, pod pozorem, że Norfolk piastuje godność wielkiego marszałka, trzeba więc zamianować na jego miejsce kogoś innego, kto wziąłby udział w mającej nastąpić ceremonii mianowania syna jego księciem Walii. [Hume, History of England (Historia Anglii), tom III, str. 307]. [przypis autorski]
Rozkazuję wam, abyście się spólnie miłowali, tak jakom ja was umiłowal — J 13, 34. [przypis edytorski]
Rozkazuję wam zgubić mnie, a odnaleźć siebie… — z książki Tako rzecze Zaratustra, najważniejszego dzieła Fryderyka Nietzschego. [przypis edytorski]
rozkazuje Bóg — 5. Mojż 17, 18. [przypis edytorski]
rozkazuje chłopu — powinno być: rozkazuje chłopu iść. [przypis edytorski]
rozkazuje ci on [cesarz Lucjusz], abyś go za pana swojego uznał — po upadku zachodniej części antycznego cesarstwa rzymskiego w 476 władcy królestw barbarzyńskich powstałych na jego ziemiach przez pewien czas nadal uznawali, przynajmniej nominalnie, władzę cesarza faktycznie panującego nad wschodnią częścią (Bizancjum). [przypis edytorski]
rozkazuje etc. — Mt 2, 12. [przypis edytorski]
rozkazuje jednemu z swoich rozesłańców, aby poszedł do Izby Poselskiej i zapowiedział Narodowi imieniem jego, że mu przykazuje zaraz się rozejść — ubliżał Sejmowi, nie stawiając się przed nim osobiście; wysłańcem był poseł wileński, Marcin Lubomirski. [przypis redakcyjny]
rozkazuje ministrowi badeńskiemu — tj. posłowi rosyjskiemu w Badenii. [przypis redakcyjny]
rozkazuje on święty mąż Paweł tymi słowy — Rz 12, 16; Gal 5, 6. [przypis edytorski]
rozkazy — dziś N.lm: (nad) rozkazami. [przypis edytorski]
rozkiełzły — rozkiełznany. [przypis edytorski]
rozkiełznać — zdjąć uprząż. [przypis edytorski]
rozkiełznanie — swobodnie, bez skrępowania. [przypis edytorski]
rozkiełznany — pozbawiony wędzidła; rozzuchwalony. [przypis edytorski]
rozkisły (daw.) — tu: skwaszony, apatyczny; także rozmiękły. [przypis edytorski]
rozkłócić — tu: rozmieszać. [przypis edytorski]
rozklapić — usiąść, rozkraczywszy nogi. [przypis autorski]
rozkołysało jego duszę w kierunku rzewnych myśli o Angelice — [Komentarz autora z Uwag.] Podobne objawy psychiczne: [„A razem z naturalizmem miłosnym ukazał się wskutek podobieństwa wyraźności także splot ostatnich wspomnień” (rozdział V); „to wrażenie właśnie, przyśpieszające tempo jego wyobraźni, wzbudzało wnet silne wspomnienia o Angelice” (rozdz. VI); red. WL]. Por. także [„wstrząsają się pewne połacie myślowe, wskutek czego myśli się całkiem niezależnie od myśli nasuniętych przez gości, myśli się o swoich myślach” (rozdz. XVIII); red. WL]. [przypis autorski]
rozkomosić (daw.) — rozigrać, rozbujać. [przypis redakcyjny]
rozkomosić (daw.) — rozruszać. [przypis edytorski]
rozkoszą krwi i mordu, która w owych czasach była (…) chorobą tak niebezpieczną, że zarażenia nią najświętsi ludzie unikać musieli… — zob. Confession. S. Augustyna [Wyznania Augustyna z Hippony]. [przypis autorski]
Rozkoszą w miłości (…) którą się budzi” — Maksymy i rozważania moralne. [przypis tłumacza]
Rozkosz być sądzę dobrem najwyższym człowieka — inaczej: sądzę, że rozkosz jest najwyższym dobrem człowieka. [przypis edytorski]
rozkosze przejścia równika — „chrzest równikowy”, obejmujący szereg prób, tradycyjnie urządzany przez załogę statku, przebraną za bóstwa morskie, osobom, które po raz pierwszy przekraczają równik. [przypis edytorski]
rozkosz, którą daje piękno, kończy się przesyceniem — Ksenofont, Wspomnienia o Sokratesie. [przypis tłumacza]
rozkoszliwy (daw.) — rozkoszny, ujmujący, uroczy. [przypis edytorski]
rozkosz nie działa na naszą istotę ani w połowie tak silnie jak ból — obacz analizę zasady ascetycznej, Bentham, Traktaty prawodawstwa, t. 1. Sprawia się przyjemność dobrej istocie, zadając sobie cierpienie. [przypis autorski]
rozkosznik — tu: człowiek oddający się głównie zażywaniu rozkoszy. [przypis edytorski]
rozkoszny (starop.) — tu: skłonny do rozkoszy, rozpusty, wygody. [przypis edytorski]
rozkosz — przyjemności życia. [przypis redakcyjny]
rozkosz* (starop.) — przyjemność, zadowolenie (znaczenie nieco inne niż obecnie). [przypis redakcyjny]
rozkosz — tu: przyjemność. [przypis edytorski]
rozkoszy (B. lm) — rozkosze. [przypis redakcyjny]
rozkoszyć — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -ci, skróconą do -ć; rozkoszyć nasze niepewne: rozkosze nasze są niepewne. [przypis edytorski]
rozkoszy (daw.) — forma B.lm, dziś popr.: rozkosze. [przypis edytorski]
rozkoszy — dziś forma B. lm: rozkosze. [przypis edytorski]
rozkoszy (starop. forma) — rozkosze. [przypis edytorski]
rozkować — rozkuć. [przypis edytorski]
rozkować się — rozkuć się; wydostać się z okowów, wyswobodzić się. [przypis edytorski]
Rozkryt' krawat i… spa-a-t' (ros.) — otworzyć łóżka i spać. [przypis edytorski]
rozkulbaczyć — rozsiodłać. [przypis edytorski]
rozkulbaczyć — zdjąć siodło. [przypis edytorski]
rozkwitł tu był (daw.) — konstrukcja z użyciem czasu zaprzeszłego, dziś: „rozkwitł tu”. [przypis edytorski]
rozkwitniona — rozkwitnięta. [przypis edytorski]
rozkwituje — dziś: rozkwita. [przypis edytorski]
rozłączym — skrócona forma czasownika 1 os. lm; dziś: rozłączymy. [przypis edytorski]
rozłączym — skrócona forma czasownika 1 os. lm; dziś: rozłączymy. [przypis edytorski]
rozłam — mowa o rozłamie w Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS). Ponieważ Konstanty Wąbrowski odebrał sobie życie „na krótko przed wojną”, zapewne chodzi o wydarzenia z lat 1911–1914, kiedy wielomiesięczny spór o Związek Walki Czynnej i dalszą działalność partyjną doprowadził do powstania w 1912 odłamu PPS pod nazwą „PPS Opozycja”, obejmującego głównie organizacje w Krakowie, Lwowie i Genewie; w sierpniu 1914 wybuch I wojny światowej doprowadził do zakończenia sporów i połączenia się obu ugrupowań. [przypis edytorski]
rozłóg (daw.) — rozległa przestrzeń. [przypis edytorski]
rozłóg — dolina nieckowata o łagodnych zboczach. [przypis edytorski]
rozłóg — otwarta przestrzeń. [przypis edytorski]
Bolesław Leśmian, Dziejba leśna (tomik), Dziejba leśna, I, Idzie zmierzch
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
rozłóg — rozległy obszar, błonia, stepy. [przypis edytorski]
rozłóg — rozległy obszar. [przypis edytorski]
rozłóg — tu: rozległy obszar. [przypis edytorski]
rozłóg — tutaj: rozległy obszar. [przypis edytorski]
rozłoga (daw.) — rozłóg, rozległy obszar, otwarta przestrzeń. [przypis edytorski]
rozłogi (daw.) — rozległe przestrzenie. [przypis edytorski]
rozłogi — dziś popr.: rozłożysty. [przypis edytorski]
rozłogi — otwarta przestrzeń, rozległy teren, szerokie pole. [przypis redakcyjny]
rozłogi — pędy roślin płożące się po ziemi. [przypis edytorski]
rozłogi — rozległe tereny. [przypis edytorski]
rozłogi — tu: rozłożysty, szeroki. [przypis edytorski]
rozłogo (dw., gw.) — rozlegle, szeroko. [przypis edytorski]
rozłożyła (…) album i pokazywała różne chwały rodzinne — tzn. pokazywała zdjęcia chlub rodziny. [przypis edytorski]
rozłożył — hebr. וַיַּבְרֵךְ (wajawrech) od בָּרַךְ (barach): ‘klękać’, tu oznacza to: usadowienie, zatrzymanie wielbłądów poprzez skłonienie ich do klęknięcia, zob. Raszi i Ibn Ezra do 24:11. [przypis edytorski]
rozlartynić — [od:] Lamartine, poeta francuski, był w dobie rewolucji prezydentem rządu. Umarł w r. 1869, Ilnicka pisała widocznie jego nekrolog. [przypis redakcyjny]
rozlegać się — tu: rozciągać się. [przypis edytorski]
rozlegać się — tu: rozpościerać się. [przypis edytorski]
rozlegający — hebr. מִתְהַלֵּךְ (mithalech): dosł. 'przechadzający się'. [przypis edytorski]
rozległ się — rozłożył się (por. legnąć: położyć się); starożytni ucztowali, leżąc na sofach. [przypis edytorski]
rozlew (gw.) — tu: blask. [przypis edytorski]
rozlewnia wód mineralnych — zakład wydobywający i przetwarzający wodę ze źródeł mineralnych. [przypis edytorski]
rozlewu pilnujący ścieków — zbudowany nad ujściem stawu, sadzawki. [przypis redakcyjny]
Rozleźli się te małpy po mieście — szef policji mówi obraźliwie o przybyszach, nazywając ich małpami a ich przemieszczanie się łażeniem, używa jednak przy tym męskoosobowej formy czasownika, nieuzgodnionej z niemęskoosobowym rodzajem rzeczownika małpy. [przypis edytorski]
rozlicznymi kształty — na rozmaite sposoby; starop. forma (tu uwspółcześniona): kstałty (N.lm). [przypis edytorski]
rozluźnić się — określenie to ma dwa znaczenia. Rozluźnić się w znaczeniu zrelaksować, odprężyć, ale też miotła o której mówi poeta, jest związana sznurkiem i, jeżeli ten sznurek się rozluźni to się rozsypią włosy miotły. [przypis edytorski]
rozluźniły się ku górze kosmki maciczne (…) wyszło lewym uchem — Zuchwałe drwiny z współczesnych teologów, którzy wykładali dosłownie przenośnię, iż Matka Boska poczęła przez ucho. Stara pieśń kościelna brzmi: Gaude, virgo, mater Christi. Quae per aurem concepisti. [przypis tłumacza]
rozmaite izby — Różne klasy ludzi. [przypis tłumacza]
rozmaitość (…) form (…) z ciał ciekłych i zsiadłych pochodzi — Mocniejsze albo słabsze światło księżyca poeta tłumaczy większą albo mniejszą gęstością ciał. Beatrycze zbija to mniemanie i dowodzi, że ta rozmaitość stopnia światła od rozmaitych sił pochodzi, jakimi z góry obdarzone są wszystkie gwiazdy. [przypis redakcyjny]
Rozmaitość zawarta w oglądzie (…) wyobrażoną zostaje przez syntezę rozsądku jako należąca do koniecznej jedności samowiedzy i to się dzieje przez kategorię — zasada dowodu polega na wyobrażonej jedności oglądu, przez który przedmiot jakiś jest dany, zawierającej w sobie zawsze syntezę rozmaitych szczegółów danych w oglądzie i mieszczącej już jej odnoszenie się do jedności apercepcji. [przypis autorski]
Rozmaitości — tj. Théâtre des Variétés (fr.: Teatr Rozmaitości); jeden z najstarszych teatrów w Paryżu. [przypis edytorski]
rozmaj — rozmaryn. [przypis edytorski]
Rozmaryn — piosenka zyskała niezwykłą popularność w czasie I wojny światowej dzięki drużynom strzeleckim i legionom Piłsudskiego; przyjmujemy za Władysławem Jeziorskim (tegoż, Nowy śpiewnik polski 1914–1917, Kraków 1917), że tak jak melodia, również początkowe zwrotki (być może nawet sześć z nich) są pochodzenia ludowego. Dalsze dopisał prawdopodobnie poeta legionowy Wacław Denhoff-Czarnocki. [przypis edytorski]
rozmaryn — rodzaj krzewu pochodzenia śródziemnomorskiego, jego liście są używane jako przyprawa do mięs. [przypis edytorski]
rozmaryn — symbol ludzkiej pamięci. [przypis redakcyjny]
rozmaryn — wiecznie zielony krzew pochodzenia śródziemnomorskiego. [przypis edytorski]
rozmarza mnie na całą noc — Dla „krótkości” i dla lepszego odmalowania wnętrza dusz autor opisuje używając formuły „ja” rozmaite wrażenia, które mu są obce; nie posiadał nic osobistego, co by było godne cytowania. [przypis autorski]
rozmarzyste — tak w źródle, najprawdopodobniej omyłkowo zamiast: rozmaszyste, tj. z rozmachem grane, pełne rozmachu. [przypis edytorski]
rozmawiałem był — przykład użycia czasu zaprzeszłego, konstrukcji już zanikającej w polszczyźnie, wyrażającej czynność wcześniejszą, niż działania opisywane czasem przeszłym. [przypis edytorski]
Rozmawiam z Elizą — Branicką, przyszłą swą żoną. [przypis redakcyjny]
rozmdleć (neol.) — osłabnąć. [przypis edytorski]
rozmglić — zasnuć mgłą. [przypis edytorski]
rozmiarkowanie (daw.) — tu: podział na różne części. [przypis edytorski]
