Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 15779 przypisów.
żak (daw.) — uczeń a. student. [przypis edytorski]
żak (daw.) — uczeń, student. [przypis edytorski]
żałośliwy (daw.) — żałosny. [przypis edytorski]
żałosno (daw.) — dziś popr.: żałośnie. [przypis edytorski]
żałosny (daw.) — godny żalu. [przypis redakcyjny]
żałosny (daw.) — smutny, wywołujący smutek, żal. [przypis redakcyjny]
żałosny (daw.) — z powodu którego odczuwa się żal. [przypis edytorski]
żali a. zali (daw.) — czy, czy też. [przypis edytorski]
żali a. zali (daw.) — czy; czy też. [przypis edytorski]
żali a. zali (daw.) — czy, czyż, czy rzeczywiście. [przypis edytorski]
żali a. zali (daw.) — czy, czyż. [przypis edytorski]
żali a. zali (daw.) — czy. [przypis edytorski]
żali a. zali (daw.) — czyż, czyżby. [przypis edytorski]
żali a. zali (daw.) — czyż. [przypis edytorski]
żali a. zali (daw., gw.) — czy. [przypis edytorski]
żali a. zali (daw.) — tu: jeśli. [przypis edytorski]
żaliby (daw.) — czy, czyby. [przypis edytorski]
żalić (daw., starop.) — konstrukcja złożona z zaimka pytajnego zali: czy, czyż oraz partykuły -ci (skróconej do -ć) w funkcji wzmacniającej. [przypis edytorski]
żali (daw.) — czy. [przypis edytorski]
żali (daw.) — czyż. [przypis edytorski]
żaliś (…) przybył (daw.) — konstrukcja z partykułą -li- oraz ruchomą końcówką czasownika; znaczenie: czy przybyłeś, czyż przybyłeś. [przypis edytorski]
żali, właśc. zali (daw., starop.) — czy; czyż. [przypis edytorski]
żaliż (daw., starop.) — konstrukcja złożona z zaimka pytajnego zali: czy, czyż oraz partykuły -że (skróconej do -ż) w funkcji wzmacniającej. [przypis edytorski]
żali, zali a. azali (daw.) — czy, czyż; czyżby. [przypis edytorski]
żalnik (daw.) — cmentarz. [przypis edytorski]
żalny (daw.) — żałobny. [przypis edytorski]
żargon (daw., pogard.) — tu: w języku jidysz; w międzywojniu używano tego określenia, odmawiając jidysz rangi pełnowartościowego języka. [przypis edytorski]
żargonowy (daw., pogard.) — tu: w języku jidysz. [przypis edytorski]
żarny (daw.) — gorący. [przypis edytorski]
żarstwa (daw.) — piasek gruboziarnisty. [przypis edytorski]
żartki (daw.) — chyży, żwawy, prędki. [przypis edytorski]
żartko (daw.) — gorąco. [przypis redakcyjny]
żartko (daw.) — szybko. [przypis edytorski]
żartkość (daw.) — szybkość. [przypis edytorski]
żażec (daw.) — zapalić. [przypis edytorski]
żeby były zbytkom nakłady (daw.) — żeby były pieniądze na zbytki. [przypis edytorski]
żeć (…) wezmą (daw.) — skrócone od: że cię wezmą. [przypis edytorski]
żec (daw.) — palić. [przypis edytorski]
żegawica (daw.) — pokrzywa. [przypis edytorski]
że go nie stało (daw.) — że go brakowało. [przypis edytorski]
żejło (daw.) — całun. [przypis redakcyjny]
żeleźce a. żelezce (daw.) — żelazny przedmiot, pręt, ostrze. [przypis edytorski]
żeleźce (daw.) — grot. [przypis edytorski]
żem go wiózł (daw., gw.) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: że go wiozłem. [przypis edytorski]
żem mu winien (daw.) — skrót od: że jestem mu winien. [przypis edytorski]
żem (…) rozumiał się być w raju (daw.) — że sądziłem, iż jestem w raju. [przypis edytorski]
żem tam nie był (daw.) — konstrukcja z ruchomą końcowką czasownika; inaczej: że tam nie byłem. [przypis edytorski]
żenąć (daw.) — gnać, nieść. [przypis edytorski]
żenąć (daw.) — gnać, popędzać; wyganiać. [przypis edytorski]
żenąć (daw.) — gnać. [przypis edytorski]
żenąć (daw.) — gnać; tu: wygnać. [przypis edytorski]
żenąć (daw.) — gonić. [przypis redakcyjny]
żenąć (daw.) — gonić (właśc. powinno być „żenie”). [przypis redakcyjny]
żenąć (daw., gw.) — gnać. [przypis edytorski]
żenąć (daw.) — pędzić, gnać. [przypis edytorski]
żenąć (daw.) — pędzić, gonić. [przypis redakcyjny]
żenąć (daw.) — rzucać, miotać. [przypis edytorski]
żenącą (daw.) — wyganiającą. [przypis edytorski]
żeną (daw.) — gnają. [przypis edytorski]
żeną (daw.) — wyganiają. [przypis edytorski]
żeniec (daw.) — człowiek pracujący przy żniwach, żniwiarz. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — forma 3 os. lp: wyrzuca. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — gna; daw. forma 3. os. lp od gnać. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — gna, przegania itp.; daw. forma 3. os. lp od gnać. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — gna, przegania itp.; przestarz. forma 3.os.lp od gnać. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — gna. [przypis edytorski]
żenie (daw., gw.) — rzuca. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — pędzi; przestarz. forma od: gnać. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — pogna; przestarz. forma 3.os.lp od gnać. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — rzuca, ciska. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — tu: gna, popycha. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — wygania. [przypis edytorski]
żenie (daw.) — wypędza. [przypis edytorski]
żenie się (daw., gw.) — rzuca się. [przypis edytorski]
żertwa (daw.) — ofiara. [przypis edytorski]
żertwa (daw.) — ofiara; u daw. Słowian ofiara całopalna składana na cześć bóstwa. [przypis edytorski]
żertwa (daw.) — ofiara, zwykle przez spalenie. [przypis edytorski]
żertwić (daw.) — ofiarować. [przypis edytorski]
żertwienny (daw.) — ofiarniczy. [przypis edytorski]
żeś ty był praw (daw.) — że miałeś rację. [przypis edytorski]
żgać (daw.) — kłuć. [przypis edytorski]
żgło (daw.) — koszula śmiertelna. [przypis edytorski]
żgnąć (daw.) — dźgnąć, ukłuć. [przypis edytorski]
żmudzić (daw.) — marnować, trwonić czas. [przypis edytorski]
żmudzić (daw.) — zwlekać, marnować czas. [przypis edytorski]
żóławski (daw.; dziś popr.: żuławski) — pochodzący z urodzajnych Żuław koło Gdańska. [przypis redakcyjny]
żółciowiec (daw.) — człowiek pełen żółci, zgryźliwy, złośliwy. [przypis edytorski]
żółn (daw.) — dziś popr. D. lm: żołn. [przypis edytorski]
żołdak (daw.) — żołnierz najemny pobierający żołd (określenie neutralne); dziś pogardl. o żołnierzu. [przypis edytorski]
żołdak (daw.) — żołnierz najemny. [przypis edytorski]
żołnierka (daw.) — żona żołnierza. [przypis edytorski]
żrebiec (daw.) — koń, ogier. [przypis edytorski]
żuć o kimś (daw.) — spotwarzać kogoś. [przypis redakcyjny]
żupa (daw.) — kopalnia soli. [przypis edytorski]
żupica (daw.) — płaszcz, długa kurtka. [przypis edytorski]
żurnal (daw.) — czasopismo. [przypis edytorski]
żurnalista (daw., z fr.) — dziennikarz. [przypis edytorski]
żurzyć się (daw.) — gniewać się. [przypis redakcyjny]
żurzyć się (daw.) — srożyć się. [przypis redakcyjny]
żurzyć się (daw.) — złościć się. [przypis edytorski]
