Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 450 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 165878 przypisów.
gipiura — elegancka koronka o dużych oczkach i wypukłym wzorze. [przypis edytorski]
gipiura — tkanina z grubej, gęstej koronki, używana do dekoracji sukni, zasłon, poduszek, narzut itp. [przypis edytorski]
gipsem prósząca — tzn. silnie upudrowana. [przypis edytorski]
Gipsem wymarmurzony — ozdobiony gipsowymi sztukateriami. [przypis redakcyjny]
gips (pot.) — sprawa; zwykle we fraz.: taki gips, ładny gips. [przypis edytorski]
Girajów dziedzina — dynastia chanów tatarskich, panująca w Krymie od r. 1479, kiedy sułtan turecki Mahomet II osadził na tronie Mengli–Gireja. [przypis redakcyjny]
Giraj właśc. Krym Girej (1699–1769) — chan tatarski, panował w latach 1758–1764 i 1768–1769, sojusznik konfederatów barskich, przeciwnik Rosji i Stanisława Augusta Poniatowskiego. Za jego panowania doszło do ostatniego wielkiego najazdu Tatarów na Ukrainę polską i rosyjską. Ostatni wielki i wybitny wódz oraz wojownik tatarski. [przypis edytorski]
Giraldy — w innym oprac. tegoż tłum.: Girona. [przypis edytorski]
girania — dziś: geranium, pelargonia pachnąca. [przypis edytorski]
Girard, Cartouche, Damiens — głośni przestępcy: Jean-Baptiste Girard (1680–1733), francuski jezuita oskarżony o uwiedzenie i stosunki seksualne z penitentką; Louis Dominique Cartouche (1693–1721) stał na czele bandy rozbójniczej; Robert-François Damiens (1714–1757) dokonał nieudanego zamachu na życie króla Francji Ludwika XV. [przypis edytorski]
Girardin, Delphine de (1804–1855) — francuska autorka powieści, poetka, dramatopisarka; w swoim salonie podejmowała ważne postacie ówczesnego świata literackiego, m.in. Gautiera, Balzaca, Musseta, Hugo. [przypis edytorski]
Girardin, Émile de (1802–1881) — francuski wydawca, dziennikarz i polityk; założyciel paryskiego dziennika „La Presse” (1836), pierwszej groszowej gazety we Francji. [przypis edytorski]
Giraudoux, Jean (1882–1944) — fr. pisarz, dramaturg. [przypis edytorski]
Girgenti — dziś: Agrigento; starożytne miasto sycylijskie. [przypis edytorski]
girlanda — dekoracyjny, roślinny ornament w formie podwieszonej wiązanki kwiatów, liści i owoców. [przypis edytorski]
girlanda — ozdoba ze zwojów liści lub kwiatów podwieszonych z boków. [przypis edytorski]
girlanda — tu: strój głowy kobiecej. [przypis edytorski]
girlandie — zwój liści lub kwiatów, podwieszony po bokach. [przypis edytorski]
girl (ang.; lm: girls) — dziewczyna. [przypis edytorski]
girlsa (wym. [gerlsa], z ang.) — tancerka rewiowa. [przypis edytorski]
Girodet de Roussy-Trioson, Anne-Louis (1767–1824) — francuski malarz i ilustrator, ceniony portrecista. [przypis edytorski]
Girona — miasto Gerona w Katalonii (w Hiszpanii). [przypis redakcyjny]
Girschner, Christian Friedrich Johann (1794–1860) — niemiecki organista i kompozytor. [przypis edytorski]
girydon — stolik okrągły o jednej nodze. [przypis redakcyjny]
giry (gw.) — nogi. [przypis edytorski]
giseria — warsztat ludwisarski. [przypis edytorski]
gisernia — zakład odlewający przedmioty z metalu; odlewnia. [przypis edytorski]
giser — rzemieślnik odlewający przedmioty z metalu (tu: działa). [przypis edytorski]
giser — rzemieślnik zajmujący się odlewaniem przedmiotów z metalu. [przypis edytorski]
giser — wykwalifikowany pracownik zakładu odlewniczego. [przypis edytorski]
Gismunda — matka Akwilanta i Gryfona. [przypis redakcyjny]
Gismund — kardynał Zygmunt Gonzaga, brat margrabiego Franciszka. [przypis redakcyjny]
Gisz — Generalny Inspektorat Sił Zbrojnych (GISZ), powołany dekretem Prezydenta RP Ignacego Mościckiego z dnia 6 sierpnia 1926. [przypis edytorski]
gitanas (hiszp.) — Cyganki. [przypis edytorski]
gitar i kaskarras — w innym tłum.: son-ahhas i cas-carras, tj. bębenków i dzwonków. [przypis edytorski]
Gite menszn, hot rachmunes, warft a sztikełe brojt. Brojt, brojt (jid.) — Dobrzy ludzie, miejcie litość, rzućcie kawałek chleba. Chleba, chleba. [przypis edytorski]
Gite menszn, rachmunes (jid.) — dobrzy ludzie, litości. [przypis edytorski]
git (gw.) — dobrze. [przypis edytorski]
git-jontew (hebr.) — wesołych świąt. [przypis tłumacza]
Gitta — Γιτθὰ; próbowano zestawić z miastem filistyńskim Γίττα (Starożytności VI, I, 2 etc.) w Judei, גִּתִּי (Joz 13, 3 etc.). [przypis tłumacza]
git (żyd.) — dobrze. [przypis redakcyjny]
giudicio (daw. wł.) — dosł.: werdykt, wyrok sądowy, tu: rodzaj utworu satyrycznego. [przypis edytorski]
Giudizio, figlio mio! (wł.) — Rozsądku, mój synu! [przypis redakcyjny]
Giulia Gonzaga (1513–1566) — włoska szlachcianka, żona hrabiego Vespasiano Colonny, po śmierci męża w swoim zamku skupiła grono artystów, przyciągniętych jej inteligencją, wykształceniem oraz niezwykłą urodą. [przypis edytorski]
Giulino di Mezzegra — włoskie miasteczko położone w prowincji Como, 28 kwietnia 1945 r. dokonano tam egzekucji Benito Mussoliniego oraz jego kochanki, Claretty Petacci. [przypis edytorski]
giunca — rodzaj słonego włoskiego sera. [przypis edytorski]
giura a. congiura (wł.) — sprzysiężenie, spisek. [przypis redakcyjny]
giuro a Dios (wł. naśladownictwo hiszp.) — przysięgam na Boga. [przypis edytorski]
Give me one minute, please (ang.) — Daj mi minutę, proszę. [przypis edytorski]
Give me thy hand, my friend (…) Till the full streamlet of thy heart grew dry (ang.) — Daj mi swą rękę, przyjacielu (…) Aż strumyk twego serca wysechł, a twoje czoło (dosł.: brew) poczęło drżeć. [przypis redakcyjny]
Give us this day our daily bread (ang.) — Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; słowa modlitwy Ojcze nasz. [przypis edytorski]
giwer a. gwer — broń; tu: miecz a. rapier. [przypis edytorski]
giwera — karabin. [przypis edytorski]
giwer — broń palna a. wojskowe nakrycie głowy. [przypis edytorski]
giwer gwer (daw.) — karabin. [przypis edytorski]
Giwojte (mit. litew.) — gady święte. [przypis autorski]
Giwojte (mit. litew.) — święte gady. [przypis edytorski]
Giżycki, Kamil (1893–1968) — polski pisarz i podróżnik. Po wybuchu rewolucji lutowej w 1917 wstąpił do korpusu czechosłowackiego i w jego szeregach walczył w trakcie ofensywy admirała Kołczaka. W styczniu 1919 wstąpił do polskiej Dywizji Syberyjskiej jako podporucznik i dalej walczył przeciwko bolszewikom na Syberii. Po okrążeniu dywizji w pobliżu Krasnojarska w styczniu 1920 wraz z grupą innych żołnierzy nie uznał kapitulacji i zbiegł; ukrywał się w Minusińsku. W 1926 wyjechał jako preparator zwierząt z wyprawą Ossendowskiego do zachodniej Afryki; na podstawie tej ekspedycji napisał książkę podróżniczą. [przypis edytorski]
Giza, właśc. Gizela Stockhammer — członkini żydowskiego ruchu oporu; zginęła w czasie wojny. [przypis edytorski]
Gizelis — mokinys, padėjėjas. [przypis edytorski]
Gizevius, Gustaw (1810–1848) — kaznodzieja polsko-ewangelicki, mazurski działacz społeczny, znawca folkloru i publicysta. [przypis edytorski]
Gizot, właśc. François Guizot (1787–1874) — fr. historyk i polityk, premier Francji w latach 1847–1848. [przypis edytorski]
Gizot, własc. François Guizot (1787–1874) — fr. historyk i polityk. [przypis edytorski]
Gizy, Burbachy, Korby i Fokiery albo Fukiery — starodawne warszawskie rody mieszczańskie. [przypis autorski]
G. Krikorian, Access to Knowledge as a Field of Activism [w:] Access to Knowledge in the Age of Intellectual Property, red. G. Krikorian, A. Kapczynski, New York 2010, s. 58 i 60. [przypis autorski]
głąbia (daw.) — głowa kapusty. [przypis redakcyjny]
głąb (starop.) — [tu:] ogrodowina [tj. to, co się w ogrodzie da wyhodować]. [przypis redakcyjny]
głąb' — ten zapis ujawnia jeszcze dawną obecność na końcu tego wyrazu jeru miękkiego, półsamogłoski występującej w języku prasłowiańskim do XI w. [przypis edytorski]
głąby (starop.) — [tu:] jarzyny. [przypis redakcyjny]
głada — cicha morska toń. [przypis edytorski]
głada — pogoda. [przypis autorski]
gładka — tu: piękna. [przypis edytorski]
gładki — daw. ładny. [przypis edytorski]
gładki (daw.) — piękny. [przypis edytorski]
Klementyna z Tańskich Hoffmanowa, Dziennik Franciszki
Krasińskiej
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
gładki (daw.) — piękny, urodziwy. [przypis edytorski]
gładki (daw.) — urodziwy, piękny. [przypis edytorski]
gładki (daw.) — urodziwy. [przypis edytorski]
Gładkiemu Noelowi… — Noël Jolis, który, jak się zdaje, odegrał dwuznaczną rolę w czasie amorów poety dla Katarzyny de Vausselles i ich smutnego końca. [przypis tłumacza]
gładki (starop.) — ładny, piękny, urodziwy. [przypis edytorski]
gładki (starop.) — ładny. [przypis edytorski]
gładki (starop.) — piękny, urodziwy. [przypis redakcyjny]
gładkość (daw.) — piękno. [przypis edytorski]
gładkość (daw.) — piękność. [przypis edytorski]
gładkość (daw.) — piękno, uroda. [przypis redakcyjny]
gładkość (starop.) — piękno, uroda. [przypis edytorski]
gładkość (starop.) — piękno, uroda. [przypis redakcyjny]
gładkość (starop.) — uroda. [przypis edytorski]
Gładkość wprawdzie (…) ale dzierżą obyczaje — sens fragmentu: uroda sprawia, że człowiek się zakochuje (staje się sługą miłości), ale miłość utrzymuje się dzięki zasadom. [przypis redakcyjny]
gładosz a. gładysz — człowiek bardzo dbający o swą powierzchowność. [przypis edytorski]
gładysz — człowiek układny i urodziwy (gładki). [przypis edytorski]
gładysz (daw.) — człowiek gładki, tzn. układny i urodziwy, piękniś. [przypis edytorski]
gładysz (daw.) — człowiek urodziwy, układny. [przypis edytorski]
gładysz (daw.) — ładny chłopak a. młody mężczyzna. [przypis edytorski]
gładysz (daw.) — piękniś; piękny młodzieniec. [przypis edytorski]
gładysz (daw.) — piękniś. [przypis edytorski]
gładysz (daw.) — piękny młodzieniec; piękniś, przystojniak. [przypis edytorski]
gładysz (daw.) — zdr. od gładysz (człowiek gładki, tzn. układny i urodziwy); piękniś. [przypis edytorski]
gładysz (przestarz.) — człowiek urodziwy, układny. [przypis edytorski]
gładzica – rodzaj flądry, występującej w wodach Oceanu Atlantyckiego. [przypis edytorski]
głaźne ławy — ławy utworzone z głazów. [przypis edytorski]
