Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 165878 przypisów.
głuszyć — zagłuszać, tłumić dźwięk. [przypis edytorski]
głużyć — gaworzyć; tu: plotkować. [przypis edytorski]
głużyć — gaworzyć, wydawać nieartykułowane dźwięki. [przypis edytorski]
Gladiator konający — oryginalna rzeźba powstała prawdopodobnie w latach 230–220 p.n.e. Rzymska kopia znana jest jako „Umierający Gal” lub „Umierający gladiator”. Obecnie znajduje się w Muzeum Kapitolińskim w Rzymie. [przypis edytorski]
gladiator — szermierz, zapaśnik walczący publicznie na arenach cyrkowych starożytnego Rzymu. [przypis redakcyjny]
Gladiator — tradycyjna nazwa starożytnej rzeźby Umierający Gal. [przypis edytorski]
gladiatory (daw. forma) — dziś: gladiatorzy. [przypis edytorski]
gladiatory (daw. forma) — dziś: gladiatorzy. [przypis edytorski]
gladiator — zapaśnik w starożytnym Rzymie, walczący na publicznych igrzyskach. [przypis redakcyjny]
gladium tuum, potentissime (łac.) — Ps 44, 4. [przypis tłumacza]
glajchszaltować (z niem.) — ujednolicać, zrównywać na siłę. [przypis edytorski]
glamać (gw.) — mlaskać. [przypis edytorski]
Glamis hath murdered sleep, and therefore Cawdor shall sleep no more! — Macbeth shall sleep no more (ang.) — Glamis sen zabił, dlatego też Kawdor / Nie zaśnie; Makbet nigdy nie zaśnie (Shakespeare, Makbet, akt II, sc. 3, tłum. Józef Paszkowski). [przypis edytorski]
glanc (daw., z niem. Glanz) — blask. [przypis edytorski]
glancowane — błyszczące, lśniące. [przypis redakcyjny]
glanc — tu: blask. [przypis edytorski]
glancunek — sprzątanie do połysku. [przypis edytorski]
glanc (z niem.) — błysk, połysk. [przypis redakcyjny]
glanc (z niem. Glanz) — połysk, blask. [przypis edytorski]
glanc (z niem.) — połysk, blask. [przypis edytorski]
glanc (z niem.) — połysk. [przypis edytorski]
glansować — nadawać połysk. [przypis edytorski]
glans — połysk. [przypis edytorski]
Glanvill, Joseph (1638–1680) — ang. filozof i demonolog. [przypis edytorski]
glasa — błyszcząca tkanina. [przypis edytorski]
glasa (fr.) — tkanina bawełniana, błyszcząca z jednej strony, z drugiej matowa. [przypis edytorski]
Glaser — Christoph Glaser, aus Basel stammend, lebte in Paris, war in die Giftaffäre verwickelt. [przypis edytorski]
Glasgow — największe miasto Szkocji. [przypis edytorski]
Glass, Stefan (1895–1932) — polski matematyk i poeta; przyjaciel S. I. Witkiewicza, autor publikacji nt. nieeuklidesowych geometrii Cayleya-Kleina i specyficznej geometrii płaskiej (Sur les géometries de Cayley et sur une géométrie plane particulière, 1926). [przypis edytorski]
Glastonbury — miasto w płd.-zach. Anglii, znane m.in. z mitów związanych z Józefem z Arymatei, Graalem i legendami arturiańskimi; mnisi tamtejszego, założonego w VIII w., benedyktyńskiego opactwa po pożarze w 1184 roku w celu pozyskania środków od pielgrzymów ogłosili, że Glastonbury to legendarna wyspa Avalon i że odkryli grób króla Artura i Ginewry. [przypis edytorski]
glaubig — gläubig. [przypis edytorski]
Glauk — bożek morski. [przypis redakcyjny]
glauki (gr.) — barwy morza. [przypis edytorski]
Glaukon — być może komentator Homera wspomniany w Poetyce Arystotelesa. [przypis edytorski]
Glaukos (mit. gr.) — rybak z Beocji, który po zjedzeniu magicznego ziela zyskał nieśmiertelność, jednak jego ciało stało się na wpół rybie, przemienił się w bóstwo morskie. [przypis edytorski]
Glaukos — przodek Glaukosa walczącego w wojnie trojańskiej. [przypis edytorski]
Glaukos z Karystos — głośny bokser. [przypis tłumacza]
Glauk — syn władcy Likii, potężny sprzymierzeniec Trojan. [przypis edytorski]
Glaukus a. Glaukos (mit. gr.) — człowiek, który zdobył nieśmiertelność i stał się bóstwem morskim, wieszczkiem. Brał udział w wyprawie Argonautów jako budowniczy statku i sternik. [przypis edytorski]
Glaukus, Glaukos — miasto portowe czasów hellenistyczno-rzymskich, nad Morzem Śródziemnym, ok. 100 km na zachód od Aleksandrii. [przypis edytorski]
Glaukus — rybak beocki, przemieniony po utonięciu w bożka morskiego. [przypis edytorski]
Glaukus — rybak z Eubei, według podania mitologicznego po zakosztowaniu morskiego ziela, przemienił się w morskiego boga. [przypis redakcyjny]
glazura — typ szkliwa służącego do pokrywania wyrobów ceramicznych. [przypis edytorski]
glebae adscriptae (łac.) — dosł. przypisani ziemi. [przypis edytorski]
glebae adscripti (łac.) — dosłownie: przypisani do ziemi; dzierżawcy gruntów. [przypis edytorski]
glebae adscriptus (łac.) — przypisany do ziemi. [przypis edytorski]
G. Le Bon powiedział, że rewolucja zwycięża, gdy się staje religią… — Gustave Le Bon, La révolution française et la psychologie des révolutions, Paris, Flammarion. [przypis autorski]
gleczerowych — lodowcowych (z niem. der Gletscher — lodowiec). [przypis edytorski]
gleczer (z fr.) — lodowiec. [przypis edytorski]
gleczer (z niem.) — lodowiec. [przypis redakcyjny]
Gleichnis (niem., daw.) — przenośnia, porównanie; alegoria, symbol. [przypis edytorski]
gleichschaltet (niem.) — ujednolicone. [przypis edytorski]
Gleichschaltung (niem.) — ujednolicenie. [przypis edytorski]
Gleisbauer (niem.) — pracownik torowy. [przypis edytorski]
gleit (z niem. Glied) — rząd, szereg. [przypis redakcyjny]
glejta — czerwonożółta lub żółta odmiana tlenku ołowiu, używana na polewy garnków, do wyrobu kitu oraz jako barwnik do farb. [przypis edytorski]
glejtami — szeregami. [przypis redakcyjny]
glejt (daw.) — „list żelazny”, wystawiona przez władze przepustka, pozwalająca podróżować przez dane terytorium. [przypis edytorski]
glejt — dokument wystawiony przez jakąś władzę zezwalający osobie, która go posiada, na przejazd przez dane terytorium i zapewniający jej bezpieczeństwo. [przypis edytorski]
glejt — dokument wystawiony przez władze, zezwalający posiadaczowi na przejazd przez podległe im terytorium i zapewniający mu bezpieczeństwo osobiste; inaczej: list żelazny, list bezpieczeństwa. [przypis edytorski]
glejt — dosł.: wydany przez władze dokument, zapewniający bezpieczeństwo osobiste przy przejeździe przez dany teren. [przypis edytorski]
glejty — rzędy, szeregi. [przypis redakcyjny]
glejt — zezwolenie na przejazd. [przypis edytorski]
glejt (z niem. Geleit: konwój) — list żelazny, dokument wystawiany przez władzę, zapewniający swobodę poruszania się po podlegającym jej terenie. [przypis edytorski]
glejt (z niem. Geleit: konwój) — przepustka, list żelazny, dokument zezwalający na przejazd. [przypis edytorski]
gleń — glon, glonek; kromkę. [przypis edytorski]
gleń (gw.) — duża kromka, pajda. [przypis edytorski]
gleń, zdr. glonek (daw.) — duża kromka, kawałek chleba. [przypis edytorski]
glewia — broń drzewcowa z grotem w formie jednosiecznego noża. [przypis edytorski]
glewia — broń drzewcowa z grotem w formie jednosiecznego noża; tu: kopia. [przypis edytorski]
glewia (daw.) — klinga. [przypis edytorski]
gliceryna (chem.) — organiczna, bezbarwna ciecz, tłusta w dotyku, produkowana z tłuszczy roślinnych i zwierzęcych; ze względu na bardzo wysoką skłonność do łączenia się z wodą stosowana przy produkcji kremów i in. produktów kosmetycznych; wykorzystywana także do produkcji płynów hamulcowych i chłodniczych. [przypis edytorski]
glid (z niem. Glied) — rząd, szereg. [przypis edytorski]
Glikauf (z niem.: Glück auf) — życzenie szczęścia i powodzenia w pracy, odpowiednik polskiego: Szczęść Boże! [przypis redakcyjny]
glina fajkowa — dawna potoczna nazwa plastycznej gliny wypalającej się na biało, używanej do produkcji fajansu, statuetek, cegieł ogniotrwałych itp. [przypis edytorski]
glinda — utėlės kiaušinėlis. [przypis edytorski]
gliniane kogutki — gwizdki zrobione z gliny. [przypis edytorski]
Gliniane nogi podnoszą wartość złotego posągu — odniesienie do biblijnego obrazu posągu z głową ze złota, coraz niższymi częściami ciała z pośledniejszych metali, stojącego na glinianych stopach (Dn 2, 31–35). [przypis edytorski]
glinianka — zbiornik wodny w miejscu dawnego wyrobiska gliny; staw. [przypis edytorski]
Glinka, Michaił Iwanowicz (1804–1857) — rosyjski kompozytor; jako pierwszy zyskał szerokie uznanie w swoim kraju, uważany za twórcę narodowej opery rosyjskiej, łączącej tradycyjny folklor Rusi z nowymi prądami muzycznymi zachodniej Europy; autor m.in. powstałej na podstawie pieśni ludowej popularnej uwertury symfonicznej Kamarynskaja (1848), która stała się wzorem dla kolejnych kompozytorów szkoły rosyjskiej. [przypis edytorski]
Glinkowę — dziś forma B.lp: Glinkową. [przypis edytorski]
Glinnik — wieś nad Pilicą, w powiecie rawskim. [przypis redakcyjny]
gliptoteka — zbiór kamiennych rzeźb. [przypis edytorski]
glisada — tu: ślizg; w lotnictwie: figura akrobacji, zejście lotem ślizgowym nisko nad ziemię. [przypis edytorski]
Glissander — nazwisko utworzone od fr. glisser: ślizgać się. [przypis edytorski]
glissez (fr.) — tu: ślizgaj się pan. [przypis edytorski]
glisty marnymi — dziś popr. forma N.lm: glistami (…). [przypis edytorski]
Gliwice — podobóz KL Auschwitz-Birkenau w Gliwicach na Górnym Śląsku. [przypis edytorski]
glótów — kulek ołowianych. [przypis redakcyjny]
glob (daw.) — kula, kulisty przedmiot. [przypis edytorski]
globėti — globoti, rūpintis. [przypis edytorski]
globetrotter (ang.) — słownik. [przypis edytorski]
globowy (daw.) — dotyczący globu ziemskiego, ogólnoświatowy. [przypis edytorski]
globowy — tu: ziemski. [przypis edytorski]
globtroter (z ang. globetrotter) — turysta, podróżnik. [przypis edytorski]
glob — tu: globus. [przypis edytorski]
globus (łac. globus hystericus) — objaw chorobowy polegający na odczuwaniu dławienia, zatykania gardła. [przypis edytorski]
globus (łac. pełna nazwa: globus histericus) — kula histeryczna; daw. nazwa znanego objawu zaburzeń nerwicowych polegającego na uczuciu utrudniającego przełykanie i oddychanie ucisku w przełyku. [przypis edytorski]
Globus — właśc. The Globe, teatr działający w Londynie w latach (1599–1642). Jednym z jego udziałowców był Shakespeare. [przypis edytorski]
Glocester — hrabstwo w Anglii. [przypis redakcyjny]
