Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | austriacki | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | sportowy | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 174203 przypisów.
skra — iskra. [przypis edytorski]
skraj — hebr. פֵּאָה (pea): skraj, róg. [przypis edytorski]
„skrajne” feministki — Tak nazywano je w przeciwstawieniu do feministek zrzeszonych w Polskim Stowarzyszeniu Równouprawnienia Kobiet, którego hasła wydawały się wówczas mniej fanatyczne i jednostronne i w zarządzie którego zasiadali męscy poplecznicy ruchu kobiecego. [przypis autorski]
skrajnik dziobowy — pomieszczenie lub część wnętrza kadłuba zajmujące dziobową część statku. [przypis edytorski]
skraju pola twojego nie wyżynaj — hebr. פֵּאָה (pea): skraj, róg. Raszi komentuje: należało zostawić niezżęty kawałek plonu na skraju pola, tę część plonu mogli sobie zabierać ludzie ubodzy, zob. Raszi do 19:9 [1]. [przypis tradycyjny]
skraśnieć — poczerwienieć. [przypis edytorski]
skrasić (neol.) — okrasić, upiększyć. [przypis edytorski]
skrawki mikrotomiczne — skrawki, z których robi się preparaty mikroskopowe, wytworzone przez mikrotom, przyrząd laboratoryjny do cięcia materiału na bardzo cienkie plastry. [przypis edytorski]
skrawy (daw.) — iskrzący się, pełen blasku. [przypis edytorski]
skrawy — iskrzący się, pełen blasku. [przypis edytorski]
skręcić kominka (daw.) — zręcznie wycofać się z czegoś; kominek (daw., łow.): sus, odskok zająca dla zatarcia śladu. [przypis edytorski]
skręcić się — tu: spochmurnieć, zmarkotnieć. [przypis redakcyjny]
skręcić się — tu: wymknąć się, czmychnąć. [przypis edytorski]
skręcił był — daw. forma czasu zaprzeszłego, znaczenie: skręcił wcześniej, skręcił niegdyś. [przypis edytorski]
skręty — dziś popr. forma N. lm: skrętami. [przypis edytorski]
skredytować (daw.) — dać coś komuś na kredyt. [przypis edytorski]
skreślić (daw.) — tu: napisać. [przypis edytorski]
skreślić portretu — Kreślenie portretów znajomych osób słowem lub na piśmie stanowiło ulubioną zabawę salonową tego tak literackiego społeczeństwa XVII wieku. Jak w literaturze głównym rysem tej epoki była psychologia (Kartezjusz, Pascal, Molier, Racine, La Bruyère, La Rochefoucauld), tak i w salonach psychologizowano zawzięcie, choć na mniejszą miarę i niekoniecznie tak jadowicie jak tutaj. Był w tej zabawie niewątpliwie podkład wysokiej kultury literackiej, a już Celimenie trzeba przyznać, że jest w tej sztuce graczem pierwszej wody. [przypis tłumacza]
skreślić — tu: napisać coś w pośpiechu, zwięźle. [przypis edytorski]
skreśliwszy w III, 6 krótko postępowanie Antoniusza, na podstawie którego Cezar mógł dać swej wyprawie podkład narodowy (Plut. 54, 58, 61) — tylko częściowo, gdyż nie mówi o świętokradzkim, wedle rzymskich pojęć, otwarciu testamentu Antoniusza i tegoż treści (Plut. 58) oraz o darowaniu przez kochanka Kleopatrze biblioteki pergameńskiej. [przypis tłumacza]
skrewić — nie dopisać, zawieść nadzieję, zdradzić. [przypis redakcyjny]
skrewić (pot.) — zawieść oczekiwanie. [przypis edytorski]
skrewić (pot.) — zawieść. [przypis edytorski]
skrewić — zawieść. [przypis edytorski]
Skriabin — Aleksandr Nikołajewicz Skriabin (1872–1915), ros. pianista wirtuoz i kompozytor. [przypis edytorski]
skriautas — čia: kakta. [przypis edytorski]
skribus (z łac.) — pisarz (tj. urzędnik zajmujący się dokumentacją). [przypis edytorski]
S. Krimsky, Nauka skorumpowana, Warszawa 2006, s. 59. [przypis autorski]
skriodė — vandens išneštas griovys ar duobė. [przypis edytorski]
skripkuoja — griežia smuiku. [przypis edytorski]
skripkuoti — griežti smuiku. [przypis edytorski]
Skritzler — Schreiberling. [przypis edytorski]
skrnąbrniało serce Faraona — „Faraon powiedział do Mojżesza i Aharona: i wy robicie tak przy pomocy czarów, ale przynosicie drzewo do lasu, bo wnosicie czary do Micraimu, który jest pełny czarodziejstwa”, Raszi do 7:22. [przypis tradycyjny]
skrócone zaś np. κρῖ (jęczmień) i δῶ (dom), i ὄψ (widzenie) — κρῖ zamiast κριθή, δῶ zamiast δῶμα, ὄψ zamiast ὄψις. [przypis edytorski]
skróś a. skroś (daw.) — poprzez. [przypis edytorski]
skróś a. skroś (daw.) — wskroś, poprzez. [przypis edytorski]
Skróś tego morza — dziś: przez to morze. [przypis edytorski]
Skrótowy opis ograniczenia prawa publicznego wykonywania utworów w prawie austriackim, kanadyjskim, niemieckim oraz szwedzkim można znaleźć w B. Varmer, Limitations on Peforming Rights,…, s. 91 i n. [przypis autorski]
skrobaczka — staroż. przyrząd do higieny osobistej, służący do usuwania ze skóry warstwy kurzu, potu i oliwy, którą namaszczano ciało przed ćwiczeniami fizycznymi i zawodami sportowymi. [przypis edytorski]
skrobie — tu: wspina. [przypis edytorski]
skroblius — skroblas, beržinių šeimos medis. [przypis edytorski]
skrodė — vandens išneštas griovys ar duobė. [przypis edytorski]
skrofuły (daw.) — skrofuloza, gruźlica węzłów chłonnych szyi; choroba objawiająca się obrzękiem i ropieniem węzłów chłonnych występujących na szyi, uaktywniająca się u osób żyjących w złych warunkach higienicznych; obecnie rzadko spotykana. [przypis edytorski]
skrofuły (daw.) — skrofuloza, gruźlica węzłów chłonnych szyi. [przypis edytorski]
skrofuły — gruźlica węzłów chłonnych, nazywana chorobą królewską, ponieważ wierzono, że dotyk króla może ją wyleczyć. [przypis edytorski]
skrofuły — gruźlica węzłów chłonnych, nazywana też dawniej chorobą królewską, ponieważ wierzono, że dotyk króla może ją wyleczyć. [przypis edytorski]
skrofuły — gruźlica węzłów chłonnych; skrofuliczny: gruźliczy. [przypis edytorski]
skrofuły — nabrzmiałe węzły chłonne szyi (choroba bydła). [przypis edytorski]
skrofulicznie — w sposób charakterystyczny dla skrofułów, czyli gruźlicy węzłów chłonnych szyi, choroby objawiającej się obrzękiem i ropieniem węzłów chłonnych występujących na szyi, uaktywniającej się u osób żyjących w złych warunkach higienicznych, obecnie rzadko spotykanej. [przypis edytorski]
skrofuliczny — będący następstwem gruźlicy węzłów chłonnych szyi, dawniej zwanej skrofułami. [przypis edytorski]
skrofuliczny — chory na gruźlicę węzłów chłonnych szyi, dawniej zwaną skrofułami. [przypis edytorski]
skrofuliczny — chory na gruźlicę węzłów chłonnych szyi, daw. zwaną skrofułami. [przypis edytorski]
skrofuliczny — chory na gruźlicę węzłów chłonnych szyi, daw. zwaną skrofułami. [przypis edytorski]
skrofuliczny — chory na gruźlicę węzłów chłonnych szyi; tu przen.: o nierównej fakturze z wyraźnymi ziarnistościami, poorany punktowymi zniszczeniami. [przypis edytorski]
skrofuliczny — chory na gruźlicę węzłów chłonnych szyi. Tu w znaczeniu: schorowany, stary, poskręcany. [przypis edytorski]
skrofuloza (med.) — przewlekła gruźlica szyjnych węzłów chłonnych; tu forma przym.: skrofuliczny. [przypis edytorski]
skroić kurtę (daw.) — obić kogoś. [przypis edytorski]
skromić (daw.) — poskramiać. [przypis edytorski]
skromić (starop.) — poskramiać. [przypis redakcyjny]
Skromniejszy, ręczę, niż chłopcu przystało — w późn. wyd. popr. tłumaczenie na: „Na pewno więcej, niż chłopcu przystało”. [przypis edytorski]
Skromność ozdobą młodości — (szwedz.) Blygsamhet är ungdomens prydnad, szwedzkie przysłowie. [przypis tłumacza]
Skromność wasza niech wszytkim ludziom wiadoma zostaje — Flp 4, 5. [przypis edytorski]
skromnym — hebr. תָּם (tam) ‘prostolinijny, zacny’. «Nie był biegły w tych [sprawach co Esaw], jego intencje i jego słowa były zgodne ze sobą. Ten kto nie jest zmyślny w oszukiwaniu, określany jest jako ‘prostolinijny’», zob. Raszi do 25:27. [przypis edytorski]
skromny — w znaczeniu współczesnym lub: spokojny, pokorny. [przypis redakcyjny]
skrom — tłuszcz zwierzęcy. [przypis edytorski]
skronię — dziś popr. forma B. lp: skroń. [przypis edytorski]
skroś ciebie — ze względu na ciebie. [przypis edytorski]
skroś (daw. a poet.) — przez. [przypis edytorski]
skroś (daw., poet.) — poprzez, na wskroś. [przypis edytorski]
skroś (daw.) — przez, poprzez, na wskroś. [przypis edytorski]
skroś (daw.) — przez. [przypis edytorski]
skroś (daw.) — wskroś. [przypis edytorski]
skroś — poprzez, na przestrzał. [przypis edytorski]
skroś — przez, poprzez. [przypis edytorski]
skroś wzburzonego morza — dziś: przez wzburzone morze. [przypis edytorski]
skrub (z ang. scrub) — busz, gęste zarośla podzwrotnikowe. [przypis edytorski]
skrupić — przerobić na krupy, tj. kaszę. [przypis edytorski]
skrupić się (daw.) — (o karze, przekrości itp.) spaść na kogoś, skupić się na kimś. [przypis edytorski]
skrupić się (daw.) — (o karze, przykrości itp.) spaść na kogoś, skupić się na kimś. [przypis edytorski]
skrupuły — wątpliwości, wyrzuty sumienia. [przypis edytorski]
skrupuły — wyrzuty sumienia, wątpliwości. [przypis edytorski]
skrupuły (z łac.) — wyrzuty sumienia, wątpliwości. [przypis edytorski]
skrupulanctwo — tu: nadmierna skrupulatność, drobiazgowość. [przypis edytorski]
skrupulat — a. skrupulat: osoba drobiazgowa, dokładna, pedantyczna. [przypis edytorski]
skrupulat — osoba żywiąca wątpliwości moralne. [przypis redakcyjny]
skrupulizować — wątpić. [przypis redakcyjny]
skruszon — dziś: skruszony. [przypis edytorski]
Skruszony żalem i wstydząc się błędu — Poeta, gdy Kawalkante zapytywał go, czy syn jego Gwido jeszcze żyje, nic nie odpowiedział; bo mylnie mniemał, że duchy przewidujące przyszłość, tym bardziej mogą znać teraźniejszość. Teraz prosi Farinatę, ażeby jego błędne mniemanie i stąd pochodzące milczenie uniewinnił przed tym, którego mimo woli tak boleśnie zasmucił. [przypis redakcyjny]
skruszył je u stóp góry — Tur komentuje, że Mojżesz rozbił tablice, ponieważ Israel złamał wypisane na nich przykazanie nieczynienia sobie figur. Gdyby tablice pozostały całe, zapis na nich byłby świadkiem przeciwko Israelowi, zob. Tur do 32:19 [2]. [przypis tradycyjny]
skrutynium (daw.) — głosowanie tajne. [przypis edytorski]
skrutynium (daw.) — śledztwo. [przypis redakcyjny]
skrwawi (…) królestwo Pragi i zmieni w pustkowie — Między wieloma nagannymi czynami Alberta I, poeta wybrał przyłączenie Czech do cesarstwa niemieckiego w roku 1303. Po śmierci Wacława IV i po zamordowaniu jego syna, Albert pokusił się o wcielenie całych Czech do swojego państwa, przez ożenienie swojego syna Rudolfa z wdową zmarłego Wacława. [przypis redakcyjny]
skryba (daw.) — kopista, pisarz urzędowy, egzegeta Biblii. [przypis edytorski]
skryba — tu: pogard.: pisarczyk, o dziennikarzu. [przypis edytorski]
skrybent (daw., łac.) — piszący, pisarz. [przypis edytorski]
skrybent — pisarz. [przypis edytorski]
skrybent — skryba, pisarczyk. [przypis edytorski]
skrybent — tu: sekretarz. [przypis edytorski]
skryciem — ukrywając. [przypis edytorski]
skrycie odczytać historię Myrrhy w „Metamorfozach” Owidiusza — historia kazirodczej miłości Myrry do własnego ojca, Kinyrasa, opowiedziana przez Owidiusza w X księdze Metamorfoz. [przypis edytorski]
