Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | austriacki | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | sportowy | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 174203 przypisów.
Słowiesnost' (ros.) — piśmiennictwo; tu: wypisy z literatury rosyjskiej. [przypis edytorski]
słowik (fr. rossignol) — w ówczesnej gwarze literackiej książka, która „nie idzie”, zalegając magazyny i antykwarnie. [przypis tłumacza]
Słowik we dnie i w nocy przy strumieniu wodnym/ Po swej duma czystości akcentem łagodnym — z mitu o Filomeli, por. III 56 i 156. [przypis redakcyjny]
Słownik historii Polski, Warszawa 1973, wydanie VI, s. 80, J. Ptaśnik, Cracovia impressorum XV et XVI saeculorum, Lwów 1922, s. 137; A. Brigs, P. Burke, Społeczna historia mediów…, s. 116. [przypis autorski]
Słownik historii Polski, Warszawa 1973, wydanie VI, s. 80. [przypis autorski]
słowo boże (…) w miarę — parafraza Biblia, Rz 12:3. [przypis edytorski]
słowo (daw.) — czasownik. [przypis edytorski]
słowo duch jest (…) spokrewnione ze słowem gas — pokrewieństwo to odnosi się oczywiście do niemieckiego Geist. [przypis tłumacza]
słowo Gabriela — Zwiastowanie anielskie. [przypis redakcyjny]
Słowo honornu — garbės žodis. [przypis edytorski]
Słowo jest czynu testamentem — cytat z poematu Cypriana Kamila Norwida Promethidion, którego Epilog rozpoczyna się następującą refleksją:
„Słowo — jest czynu testamentem; czego się nie może czynem dopiąć, to się w słowie testuje — przekazuje; takie tylko słowa są potrzebne i takie tylko zmartwychwstają czynem — wszelkie inne są mniej lub więcej uczoną frazeologią albo mechaniczną koniecznością, jeżeli nie rzeczą samej sztuki”.
[przypis edytorski]
„Słowo” — konserwatywny dziennik informacyjno-polityczny wydawany w latach 1882–1919 w Warszawie. [przypis edytorski]
Słowo — konserwatywny dziennik wydawany w latach 1922–1939 w Wilnie, organ prasowy litewskiego ziemiaństwa. [przypis edytorski]
słowom dostał — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: słowo dostałem. [przypis edytorski]
Słowo nie dodał Czubek na podstawie rękopisu. [przypis redakcyjny]
Słowo od redakcji — artykuł wstępny („wstępniak”) w czasopiśmie, w którym poruszane są najważniejsze problemy, omawiane aktualne wydarzenia lub główne tematy innych artykułów w numerze. Artykuł wstępny często pisany jest przez redaktora naczelnego lub jego zastępcę. Tekst wstępniaka może znacząco wpływać na opinie czytelników, a nawet na wydarzenia społeczne i polityczne; niekiedy tytuł takiego artykułu lub jego fragment staje się hasłem, sloganem funkcjonującym w powszechnym obiegu. [przypis edytorski]
Słowo Pańskie zapaliło go, posłał król i z więzienia go wyjął, i postanowił go panem domu swego… — Ps 104, 19–22. [przypis edytorski]
słowo piechura — foi de pieton, parodia zaklęcia foi de chevalier [tj. „słowo rycerza”; red. WL]. [przypis tłumacza]
Słowo Polskie — polska gazeta, wydawana w latach 1895–1934 roku we Lwowie. [przypis edytorski]
słowo swoje iszcząc — spełniając swoje słowo; dotrzymując słowa. [przypis edytorski]
słowo szlachcica — Foi de gentilhomme, ulubione zaklęcie Franciszka I. [przypis tłumacza]
słowo to gniewne — „Że Szechina (Boska Obecność) nie będzie ani przebywać ani wędrować z nimi”, Raszi do 33:4 [1]. [przypis tradycyjny]
Słowo twórcze, które było na początku, było u Boga i było Bogiem, a „wszystko przez nie się stało…”, bo „w nim był żywot” — por. J 1, 1–4. [przypis edytorski]
słowo — żart nawiązujący do dawnego znaczenia wyrazu słowo: czasownik. [przypis edytorski]
słowo zagadki (daw.) — rozwiązanie zagadki. [przypis edytorski]
Honoré de Balzac, Stracone złudzenia, Wielki człowiek z prowincji w Paryżu
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Słowo zaś stworzyło syny Duchy — Słowacki, Dzieła, t. X, s. 537. [przypis autorski]
słowo zdzierżyć (daw.) — dotrzymać słowa. [przypis edytorski]
słowo z Ewangelii: Haceldama, co znaczy: cena krwi — taką nazwę miało nosić pole pod Jerozolimą przez chrześcijan wiązane z osobą Judasza, który za pieniądze zdradził Jezusa i wydał go prześladowcom (Mt 27, 3–8; Dz 1, 18–19). [przypis edytorski]
słowy chełpliwemi — dziś popr. forma: chełpliwymi słowami. [przypis edytorski]
słowy (daw.) — dziś N. lm: słowami. [przypis edytorski]
słowy (daw.) — dziś popr. forma N.lm: słowami. [przypis edytorski]
słowy (daw.) — dziś popr. forma N. lm: słowami. [przypis edytorski]
słowy — daw. forma N.lm; dziś: słowami. [przypis edytorski]
słowy (daw.) — forma N. lm; dziś: słowami. [przypis edytorski]
słowy (daw. N. lm) — słowami. [przypis edytorski]
słowy — dziś N.lm: słowami. [przypis edytorski]
słowy — dziś popr. forma C.lm: słowom. [przypis edytorski]
słowy — dziś popr. forma N.lm: słowami. [przypis edytorski]
słowy — dziś popr. forma N. lm: słowami. [przypis edytorski]
Maria Konopnicka, Z przeszłości. Fragmenty dramatyczne, Galileusz
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
słowy — dziś popr. forma N.lm: słowami. [przypis edytorski]
słowy — dziś popr. forma N. lm: słowami. [przypis redakcyjny]
słowy — dziś popr. N. lm: słowami. [przypis edytorski]
słowy — dziś popr.: słowami. [przypis edytorski]
słowy jednemi — samymi słowami. [przypis edytorski]
słowy pieszczotliwymi — dziś popr. forma N. lm: słowami pieszczotliwymi. [przypis edytorski]
słowy prędkiemi — dziś popr. forma N. lm: słowami prędkimi. [przypis edytorski]
słowy prostymi — dziś: słowami prostymi. [przypis edytorski]
słowy smutnemi, głosy straszliwemi — dziś popr. forma N. lm: smutnymi słowami, straszliwymi głosami. [przypis edytorski]
słowy (starop. forma) — dziś N.lm: słowami. [przypis edytorski]
słowy (starop. forma) — dziś N.lm: słowami; słowy nasze lżył uszczypliwemi: lżył naszych uszczypliwymi słowami. [przypis edytorski]
słowy (starop. forma) — dziś popr. N.lm: słowami. [przypis edytorski]
słowy straszliwemi (daw. forma) — dziś N lm: słowami straszliwymi. [przypis edytorski]
słowy zimnemi — dziś popr. forma N. lm: zimnymi słowami. [przypis edytorski]
słożyć (starop.) — złożyć, ułożyć. [przypis edytorski]
słuchać harmonii planet — wg poglądów pitagorejczyków orbity poruszających się ciał niebieskich pozostawały ze sobą w takich samych prostych stosunkach liczbowych jak dźwięki muzyki; koncepcja ta była popularna od starożytności aż do czasów Keplera (XVII w.), lecz na ogół harmonii sfer nie rozumiano dosłownie, jako słyszalnych dźwięków. [przypis edytorski]
słuchaczów — dziś popr. forma: słuchaczy. [przypis edytorski]
słuchaczów — dziś raczej: słuchaczy. [przypis edytorski]
słuchając tych straszliwych historii, budziło się w niej współczucie — popr.: gdy słuchała tych straszliwych historii, budziło się w niej współczucie. [przypis edytorski]
słuchajcie i zważcie u siebie, Że według Bożego rozkazu… — Adam Mickiewicz, Dziady, część II. [przypis edytorski]
słuchajęcy (daw.) — kiedy słuchał. [przypis edytorski]
słuchaj (…) mało (starop.) — posłuchaj trochę. [przypis edytorski]
słuchajta (gw.) — słuchajcie. [przypis edytorski]
słuchajże — konstrukcja z partykułą -że, tu: w funkcji wzmacniającej. [przypis edytorski]
słuchajże (starop.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że. [przypis edytorski]
Słuchała ich tak, jak Haman słucha grzechotek w święto Purim — podczas święta Purim w bóżnicy odczytywana jest publicznie Księga Estery, a kiedy z ust czytającego pada imię Hamana, niegodziwego prześladowcy Żydów, wierni hałasują kołatkami i grzechotkami, żeby je zagłuszyć. [przypis edytorski]
słuchałem całej mszy z głębokim uczuciem — odprawił ją wspomniany już jezuita o. Maksymilian Ryłło. [przypis redakcyjny]
Słuchali go tak, jak Haman słucha grzechotu kołatek i grzechotek — podczas święta Purim w bóżnicy odczytywana jest publicznie Księga Estery, a kiedy z ust czytającego pada imię Hamana, niegodziwego prześladowcy Żydów, wierni hałasują kołatkami i grzechotkami, żeby je zagłuszyć. [przypis edytorski]
słucham cię oczyma — to przykład synestezji, popularnego w okresie Młodej Polski środka stylistycznego, polegającego na przypisywaniu jednemu zmysłowi wrażeń charakterystycznych dla innego zmysłu. [przypis edytorski]
słuchami / Słuchać trzeba, by zębom nie przyszło ząbkować — przekład usiłuje oddać Plautowską grę słów: auribus / perhaurienda (tak, zam. peraudienda, Li.) sunt, ne dentes dentiant. Chodzi, zdaje się, o to, że zęby, niezajęte przy jedzeniu — gdy pasożyt głoduje — nazbyt by wyrosły. [przypis tłumacza]
słuchanie — tu: posłuchanie, audiencja. [przypis edytorski]
słuch — tu: ucho zająca. [przypis edytorski]
słuchy (starop.) — tu: odgłosy. [przypis edytorski]
słuchy — uszy. [przypis edytorski]
słuchy — uszy, szczególnie zajęcze. [przypis edytorski]
słuchy — uszy zająca a. królika. [przypis edytorski]
słuchy — uszy zająca. [przypis edytorski]
Słucz — rzeka na Ukrainie, prawy dopływ Horynia; miejsce walk w czasie wojny polsko-bolszewickiej. [przypis edytorski]
Słucz — rzeka na Wołyniu, która podług Rusinów ma stanowić na wschodzie granicę udzielnego ruskiego państwa. [przypis autorski]
Słucz — rzeka w płn.-zach. części Ukrainy, prawy dopływ Horynia. [przypis edytorski]
słudzy bogów Uzarów — W oryg. Kabiry. [przypis tłumacza]
sługą im — «Nawet gdy potomkowie Szema będą na wygnaniu, potomkowie Kanaana będą im sprzedawani jako niewolnicy», zob. Raszi do 9:27. [przypis tradycyjny]
sługą im — sługą potomków Szema, zob. Radak do 9:26. [przypis tradycyjny]
sługa a. uniżony sługa — dawny zwrot grzecznościowy na zakończenie listu, skrót od: „jestem pańskim uniżonym sługą”; w czasach pisania tej powieści był już uważany za przestarzały. [przypis edytorski]
sługalce — dziś: służalcy. [przypis edytorski]
sługam (daw.) — dziś: sługom. [przypis edytorski]
sługam (starop. forma) — daw. forma C.lm, dziś: sługom. [przypis edytorski]
sługa twój zamiast chłopca — «Pod każdym względem go przewyższam: jestem silniejszy i do walki i do służby», zob. Raszi do 44:33. [przypis edytorski]
sługi — dziś popr. forma M. lm: słudzy. [przypis edytorski]
sługi twoje (daw. forma) — dziś: słudzy twoi. [przypis edytorski]
sług — οἰκετικὸν. [przypis tłumacza]
sługóm — dziś popr. forma C. lm: sługom. [przypis edytorski]
Sługo zły! Wszystek tamten dług darowałem ci, boś mnie prosił. Czy i ty nie powinieneś był… — Mt 18, 32-33, cytat za Biblią Warszawską. [przypis edytorski]
Słupecczak (gw.) — młody Słupecki. [przypis edytorski]
słupem ognia i obłoku, i pomieszał obóz Micrejski — „Słup obłoku zstąpił i zmienił [dno morza] w błoto, a słup ognia rozgrzał je tak bardzo, aż odpadały koniom podkowy”, Raszi do 14:24. [przypis tradycyjny]
słupem soli — midrasz uczy: «solą zgrzeszyła i solą została pokarana». Lot polecił jej, by dała nieco soli gościom, a ona odmówiła, rzekłszy: «Ten paskudny zwyczaj [gościnności] chcesz wprowadzać także i w tym mieście?», zob. Raszi do 19:26. [przypis edytorski]
„Słupia” — międzywojenna placówka Straży Celnej na granicy polsko-niemieckiej, położona we wsi Słupia pod Bralinem (w ob. woj. wielkopolskim, w powiecie kępińskim), na drodze do znajdującej się po stronie niemieckiej placówki Kl. Kosel. [przypis edytorski]
Słupia — polska wieś położona w województwie łódzkim, w powiecie skierniewickim. [przypis edytorski]
słupiec (daw.) — słup. [przypis edytorski]
słupieję — zamieniam się w słup (por.: osłupieć). [przypis edytorski]
Słupów też do niego dwadzieścia — „Pomiędzy jednym słupem a drugim było 5 łokci odległości”, zob. Raszi do 27:10 [1]. [przypis tradycyjny]
