Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 454 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 161987 przypisów.
znijść (daw.) — przyjść. [przypis edytorski]
znijść — daw. zejść. [przypis edytorski]
znijść (daw.) — zejść. [przypis edytorski]
znijść — dziś: zejść. [przypis edytorski]
znijść się (daw.) — zejść się. [przypis edytorski]
znijść się — dziś popr.: zejść się. [przypis edytorski]
znijść — zejść. [przypis edytorski]
znijście (daw.) — zejście. [przypis edytorski]
znijście (daw.) — zejście. [przypis edytorski]
znijście — dziś: zejście. [przypis edytorski]
znikać (starop.) — unikać. [przypis redakcyjny]
znikanie w mowie, a często i w piśmie, końcowego e — klasycznym przykładem jest samo nazwisko Shakespeare, w którym tradycyjnie zachowuje się w pisowni -e końcowe, mimo że wyraz tworzący jego drugą część (spear: włócznia) to -e utracił. Pierwszą część stanowi czasownik to shake (wstrząsać). Sam poeta podpisywał się Shakspere, w jednym wypadku tylko poprawniej. [przypis tłumacza]
znikcemniały (gw.) — znikczemniały. [przypis autorski]
znikczemniały — taki, który popadł w nikczemność. [przypis edytorski]
znikłe — przemijające, znikome. [przypis redakcyjny]
znikły — znikomy, nietrwały. [przypis redakcyjny]
znikli (…) w przepaść — zapadli się. [przypis edytorski]
znikliwy — łatwo znikający, ulotny. [przypis edytorski]
zniknąć czegoś — uniknąć czegoś. [przypis redakcyjny]
zniknąć czemu (daw.) — [tu:] uniknąć czego. [przypis redakcyjny]
zniknąć — umknąć, uciec. [przypis redakcyjny]
zniknęła jak sen jaki złoty — Juliusz Słowacki, W Szwajcarii, I w. 1. [przypis edytorski]
zniknienie (daw.) — dziś popr.: zniknięcie. [przypis edytorski]
zniknienie — dziś: zniknięcie. [przypis edytorski]
zniknienim (starop.) — zniknieniem, zniknięciem. [przypis redakcyjny]
znikome cienie — cienie znikające, nieuchwytne; dusze zmarłych snujące się w podziemiach opisywanych w opowieściach mitologicznych. [przypis redakcyjny]
znikomy — tu: nietrwały. [przypis edytorski]
Z nim borykał się Machajras — τούτῳ (Niese), τούτων (Dindorf). [przypis tłumacza]
z nimi — Chociwskimi. [przypis redakcyjny]
z nimim palił — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika: z nimi paliłem. [przypis edytorski]
z nimi Sceledrus — Sceledrus pojawia się tutaj dość niespodziewanie; widocznie po wejściu do domu (zob. wyżej, w. 660), obszedł przez ogród i poszedł za innymi ku portowi lub może wyszedł razem z całym orszakiem (zob. wyżej, w. 1545), choć o tym nasz tekst komedii nic nie mówi. [przypis tłumacza]
z nimże — konstrukcja zaimka z partykułą wzmacniającą -że. [przypis edytorski]
zniósszy — dziś: zniósłszy. [przypis edytorski]
zniskąd (daw.) — dziś: znikąd. [przypis edytorski]
zniskąd — dziś popr. forma: znikąd. [przypis edytorski]
z niskąd — dziś popr.: znikąd. [przypis edytorski]
zniszczone układy — może majątkowe. [przypis redakcyjny]
zniszczon — krótka forma przymiotnika r.m., dziś: zniszczony. [przypis edytorski]
zniszczota — zniszczenie. [przypis edytorski]
zniszczyć to ukrycie — przestać się ukrywać, ujawnić swoje uczucie. [przypis edytorski]
zniszczył Naród — pozbawił Sejm praw, które przeszły na Delegację (z zastrzeżeniem jedynie zatwierdzenia jej uchwał przez pełny Sejm). [przypis redakcyjny]
znitować — tu: połączyć coś za pomocą ołowiu. [przypis edytorski]
Zniweczę mądrość mędrców (…) — Biblia, 1 Kor, 1:19–21. [przypis tłumacza]
zniweczon (daw.) — tu: forma krótsza przymiotnika r.m., z końcówką zerową, użyta w celu utrzymania rytmu jedenastozgłoskowca; forma podst.: zniweczony. [przypis edytorski]
zniweczyć — doszczętnie zniszczyć. [przypis edytorski]
zniwelować się — zrównać się, zejść. [przypis redakcyjny]
zniwelowany — tu: wyrównany. [przypis edytorski]
zniżać głos — ściszać głos. [przypis edytorski]
zniżeniu się — zejściu. [przypis edytorski]
znój — ciężka praca. [przypis edytorski]
znój — ciężka praca, trud. [przypis edytorski]
znój — ciężka praca, trud. [przypis redakcyjny]
znój (daw.) — ciężka praca, trud. [przypis redakcyjny]
znój — trud a. zmęczenie. [przypis edytorski]
znój — trud. [przypis edytorski]
znój — trud, wysiłek. [przypis edytorski]
znój — trud, zmęczenie pracą a. wysiłkiem. [przypis edytorski]
znój — trud, zmęczenie. [przypis edytorski]
znój — zmęczenie ciężką pracą. [przypis edytorski]
znój — zmęczenie. [przypis edytorski]
znóweś mi pan nic nie powiedział — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: znów mi pan nic nie powiedziałeś a. znowu mi pan nic nie powiedział. [przypis edytorski]
znoi — dziś popr. forma D.lm: znojów; trudów, cierpień. [przypis edytorski]
znojny (daw.) — pełen trudu, męczący. [przypis edytorski]
znojny — tu: upalny. [przypis edytorski]
znojny — tu: zmęczony, spocony. [przypis edytorski]
znojny — wypełniony ciężką pracą, wysiłkiem; męczący. [przypis edytorski]
znoju — przy wysiłku, ciężkiej pracy. [przypis edytorski]
znośna to była (…); to była ciężka (starop. konstrukcja) — to była ciężka (znośna) [domyślnie:] rzecz; [dziś: to było znośne, to było ciężkie]; porównaj używane dotąd zwroty: oczywista, mniejsza, jasna (por. także pieśń VIII zwr. 68). [przypis redakcyjny]
znosić (daw.) — porozumiewać się. [przypis edytorski]
znosić (daw., zwykle z „się”) — ustalać (z kimś). [przypis edytorski]
znosić — pobić, rozgromić. [przypis redakcyjny]
znosić — rozbijać, pokonywać. [przypis edytorski]
znosić się (daw.) — porozumiewać się. [przypis edytorski]
znosić się (daw.) — porozumiewać się z kimś. [przypis edytorski]
znosić się (daw.) — spotykać się, utrzymywać stosunki z kimś. [przypis edytorski]
znosić się (daw.) — spotykać się, współpracować. [przypis edytorski]
znosić się (daw.) — zmawiać się, mieć konszachty. [przypis redakcyjny]
znosić się z kim (daw.) — porozumiewać się. [przypis edytorski]
znosić się z kimś (daw.) — spotykać się, prowadzić z kimś układy. [przypis edytorski]
znosić się z kimś (daw.) — spotykać się z kimś, porozumiewać się, współpracować. [przypis edytorski]
znosić się z kimś (daw.) — ustalać z kimś, porozumiewać się, zmawiać się. [przypis edytorski]
znosić się z kim — zmawiać się. [przypis edytorski]
znosić [siły] (starop.) — jednoczyć. [przypis edytorski]
znosić — tu: rozbijać, pokonywać. [przypis edytorski]
znosić — tu: zwalczać. [przypis edytorski]
znosicie (gw.) — obnosicie, rozgadujecie; [roznosicie plotki; WL]. [przypis autorski]
znosi natężenie ciała w ruchach zwierzęcych, natomiast aż do głębi podnieca jego ruch witalny — znaczy to, że natężenie (tzw. tonus) ruchów zwierzęcych, które na jawie przybierać może różne stopnie, zostaje ujednostajnione, zaś ruch witalny, który jest wspólny zwierzętom i roślinom, jak np. przemiana materii, rośnięcie itp., zostaje spotęgowany. Por. do tego ustępu: Freud: Über den Traum. [przypis tłumacza]
znosząc — łącząc. [przypis redakcyjny]
znoszą w sobie „Sunt'' i „Est'' — Bóg połącza w sobie „jest” i „są” [łac.: est, sunt; red. WL] to jest jedność i mnogość. [przypis redakcyjny]
znotować (starop.) — spuścić z tonu, ustąpić; [por. stonowane np. barwy; red. WL]. [przypis redakcyjny]
z Nowego Zjazdu na bruk idącej pod nim ulicy — wysokość łuków Nowego Zjazdu dochodziła do 13 m. Sądząc z dalszego ciągu pamiętnika „próba” ta zastępuje jakąś niebezpieczną akcję konspiracyjną (prawdopodobnie udział w jednym z zamachów terrorystycznych organizowanych przez „czerwonych”), o której Prus nie mógł wprost napisać ze względu na cenzurę. [przypis redakcyjny]
z noweli Sienkiewicza — Szkice węglem czyli epopeja o tym, co się działo w Baraniej Głowie (1877). [przypis edytorski]
Z Nowenny — poniższy tekst jest wyborem z dzieła Nowenna, czyli Dziewięćdziesiąt dziewięć dytyrambów o szczęściu. [przypis edytorski]
Znowu inna forma tej samej dyspozycji ku ostatecznościom idealnym, którą poznaliśmy na s. 67 — autor w ten sposób opatrzył odsyłaczami wewnątrztekstowymi pierwodruk swej powieści; tu na odnośnej stronie znajdują się akapity z rozdziału IV zaczynające się od słów: „Wnet stała się Angelika (…) fizjologicznego” i „Wyrazem pierwszego etapu (…) kwiatów południa”. [przypis edytorski]
znowuj (gw.) — znowu. [przypis edytorski]
znowu mi to zapłacisz — zręczne przymówienie się do hojności królewskiej. [przypis redakcyjny]
znowum się zawzięła (starop.) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: znowu się zawzięłam. [przypis edytorski]
znowum się zbliżył — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: znowu się zbliżyłem. [przypis edytorski]
znowu (por. s. 215) odczuwał niechęć do autora Marii Dunin — autor w ten sposób opatrzył odsyłaczami wewnątrztekstowymi pierwodruk swej powieści; tu na odnośnej stronie znajduje się fragment: „(…) starał się w oczach Oli poniżyć autora jako romantyka, dekadenta, neurastenika, który uświetnia erotomankę itp.” (rozdział XI). [przypis edytorski]
z nowu (starop.) — dziś: znowu; od nowa. [przypis edytorski]