Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 165739 przypisów.
kuszetka (z fr. couchette) — tu w zn. kanapka, kozetka. [przypis redakcyjny]
Kuszewicz czynił rozbiór chemiczny wód mineralnych stokliskich i ogłosił rezultata jego (…) — ob[acz:] „Pamiętn[ik] Tow[arzystwa] Lekarsk[iego] Warszawsk[iego]”, r. 1851, t. II, s. 85. [przypis autorski]
Kusz — hebr. כּוּשׁ (kusz) oznacza starożytną krainę na południe od drugiej katarakty Nilu, rozciągającą się w kierunku granic Etiopii, w tradycji żydowskiej Kusz identyfikowane jest jako Etiopia, por. Ks. Estery 1:1, słowo to oznacza także ogólnie osobę czarnoskórą, por. Ks. Liczb 12:1, gdzie słowem tym określona została żona Mojżesza. [przypis edytorski]
Kuszlowa — Franciszka z Świdzińskich Kuszlowa, druga córka Barbary Świdzińskiej. [przypis autorski]
kusznierza — dziś: kuśnierza. [przypis edytorski]
kusz (reg., z ros.) — znaczna suma pieniędzy, kawał grosza; daw.: stawka w grze. [przypis edytorski]
kusztyczek (gw.) — mały kieliszek wódki. [przypis edytorski]
kusztyczek — mały kieliszek. [przypis edytorski]
kusztyczek — mały kieliszek wódki. [przypis edytorski]
kusztyk a. kulawka — kieliszek bez nóżki, z którego trzeba wypić od razu całą zawartość. [przypis edytorski]
kusztyk a. kulawka — rodzaj kieliszka. [przypis edytorski]
kusztyk (daw.) — kulawy. [przypis edytorski]
kusztyk — rodzaj kielicha; tu zdrob.: kusztyczek. [przypis edytorski]
kuszyk — kufel, puchar. [przypis redakcyjny]
kutas (daw.) — frędzel; ozdoba pasmanteryjna. [przypis edytorski]
kutas (daw.) — frędzel; zwisająca ozdoba ze związanego w pędzel pęczka nici. [przypis edytorski]
kutas (daw.) — frędzel; zwisająca ozdoba ze związanego w pędzel pęczka nici. [przypis edytorski]
kutas (daw.) — ozdoba z nici związanych w kształt pędzla. [przypis edytorski]
kutas (daw.) — pompon, frędzel. [przypis edytorski]
kutas (daw.) — sznurkowa ozdoba w kształcie pędzla. [przypis edytorski]
kutas — frędzel; ozdoba pasmanteryjna. [przypis edytorski]
kutasik (daw., gw.) — frędzel, pompon; element dekoracyjny stroju wykonany ze związanego w pędzel pęczka nici. [przypis edytorski]
kutasik — tu: część rośliny, przypominająca pędzelek. [przypis edytorski]
kutas (starop.) — frędzel, chwost. [przypis edytorski]
kutasy (daw.) — frędzle; ozdoba pasmanteryjna. [przypis edytorski]
kutas — zwisająca ozdoba ze sznura w formie pędzla. [przypis edytorski]
kuternoga (daw.) — kulawy. [przypis edytorski]
kuternoga — kanclerz Duprat, który zdusił parlament, zmuszając go do przyjęcia konkordatu. [przypis tłumacza]
kuternoga — kulawy, beznogi. [przypis edytorski]
kuternoga — kulawy. [przypis edytorski]
kutia — kasza z makiem i z miodem. [przypis redakcyjny]
kutia — tradycyjna potrawa z gotowanej pszenicy i maku z dodatkiem bakalii, rodzynek i migdałów. [przypis edytorski]
Kutiepow, Aleksander Pawłowicz — generał Imperium Rosyjskiego, uczestnik wojny z Japonią, I wojny światowej i walk z bolszewikami; od 1921 na emigracji, po śmierci gen. Wrangla został przewodniczącym Rosyjskiego Związku Ogólnowojskowego, emigracyjnej wojskowej organizacji antykomunistycznej; 26 stycznia 1930 został porwany w Paryżu przez agentów OGPU. [przypis edytorski]
kut kie kut (zniekszt. fr.: coûte que coûte) — za wszelką cenę. [przypis edytorski]
kutnarski (daw.) — podły, kiepskiej jakości. [przypis redakcyjny]
kutnerek (z niem.) — puszek. [przypis edytorski]
kutner (z fr.) — kosmatość na suknie, włos. [przypis redakcyjny]
Kutno — polskie miasto, obecnie w województwie łódzkim, siedziba powiatu. [przypis edytorski]
ku tobie [kieruje] swoje pożądanie — u Cylkowa 'ma on skłonność do ciebie'; w oryginale jest tylko תשוקתו (teszukato) dosł. 'do ciebie pożądanie jego'. [przypis edytorski]
Kutorv, właśc. Kutorvet (norw. dosł.: krowi rynek) — potoczna nazwa rolniczego placu targowego w Christianii (ob. Oslo), obecnie noszącego nazwę Youngstorget (plac Younga). [przypis edytorski]
kutriai (lenk.) — gudriai. [przypis edytorski]
Kutteln — Eingeweide. [przypis edytorski]
kutwa — człowiek chciwy, skąpy nawet dla samego siebie. [przypis edytorski]
kutwa — skąpiec. [przypis edytorski]
kuty (daw.) — czyny, dzieła. [przypis redakcyjny]
kuty (daw.) — skutki, rzeczy. [przypis edytorski]
Kuty — miasteczko w płd.-zach. części Ukrainy, położone nad Czeremoszem, blisko granicy z Rumunią; w latach 1919–1939 w granicach Polski. [przypis edytorski]
kutymi dziobami okrętów — drewniane dzioby starożytnych okrętów wojennych okuwano metalem w celu zwiększenia ich odporności podczas taranowania jednostek przeciwnika. [przypis edytorski]
kuverta — vokas. [przypis edytorski]
ku wam (daw.) — do was. [przypis edytorski]
kuwiekać — w języku myśliwych oznacza wabienie. [przypis edytorski]
ku wielkiej świata stolicy — tj. ku Paryżowi. [przypis edytorski]
Kuźma, pohodi (białorus.) — Kuźma, chodź. [przypis edytorski]
Kuźmin — wieś w rejonie Kamionka, nad Dniestrem, na historycznym Podolu; w czasach I Rzeczypospolitej należała do województwa bracławskiego. [przypis edytorski]
kuźnia Cyklopa (mit. rzym.) — kuźnia Cyklopów miała się znajdować we wnętrzu Etny. [przypis edytorski]
kuźnia — warsztat kowalski. [przypis edytorski]
kuźnia — w staroż. Grecji zwyczajowe miejsce noclegu dla biednych podróżnych. [przypis edytorski]
kuźnia Wulkana — kuźnię boskiego kowala w mit. rzym., Wulkana (odpowiednik Hefajstosa w mit. gr.) umiejscawiano w kraterze Etny, wulkanu na Sycylii. [przypis edytorski]
„Kuźnica” — tygodnik społeczno-literacki, wyd. w latach 1945–1950, początkowo w Łodzi, następnie w Warszawie. [przypis edytorski]
„Kuźnica” — tygodnik społeczno-literacki zrzeszający twórców o poglądach lewicowych, marksistowskich (m.in. Mieczysław Jastrun, Zofia Nałkowska, Leon Kruczkowski, Jerzy Putrament, Jan Kott, Kazimierz Brandys, Adam Ważyk), wychodzący w l. 1945–1950 w Łodzi, a nast. w Warszawie pod red. Stefana Żółkiewskiego, a od 1948 r. Pawła M. Hoffmana, w 1950 r. połączony z tygodnikiem „Odrodzenie” (1944–1950) w jedno czasopismo „Nowa Kultura”. Na łamach „Kuźnicy”, nawiązującej do tradycji realizmu, racjonalizmu i dydaktyzmu, toczyły się m.in. dyskusje na temat roli i statusu inteligencji. [przypis edytorski]
Kuźnice — część Zakopanego, położona na wysokości ok. 1010 m n.p.m. [przypis edytorski]
Kuźnice — dzielnica Zakopanego. [przypis edytorski]
Kuźnice — obecnie część Zakopanego, położona w Dolinie Bystrej. [przypis edytorski]
kuźnik (starop.) — kowal. [przypis redakcyjny]
kużda (gw.) — każda. [przypis edytorski]
kużden (gw.) — każdy. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
kużden kamuszczek (gw.) — każdy kamyczek. [przypis edytorski]
ku żywym nie umie ukryć pożądania — jadowicie, z przyciskiem. [przypis tłumacza]
ku zachodu — dziś popr. forma C.: ku zachodowi. [przypis edytorski]
kuzaka — na Białorusi: szczypawka, turkuć podjadek a. podobny owad; tu przypuszczalnie żmija. [przypis edytorski]
ku zamku — dziś popr. forma C. lp: ku zamkowi. [przypis edytorski]
Kuzari — traktat religijno-filozoficzny Jehudy Halewiego (XIII w.). [przypis tłumacza]
ku zbawieniu — tu: żeby uratować. [przypis edytorski]
kuzynek zająca — Królikowski, wydawca Dnia Dzisiejszego. [przypis redakcyjny]
kvaldotas — su klostėmis. [przypis edytorski]
kvapsniai — aromatas. [przypis edytorski]
kvapsnis — kvapas. [przypis edytorski]
kvartapijonas — fortepijonas. [przypis edytorski]
kvartka (rus.) — lango pusė, langelis. [przypis edytorski]
kvatera — butas. [przypis edytorski]
kvatiera — nuomojamas butas ar kambarys. [przypis edytorski]
kvietką — gėlę. [przypis edytorski]
kvietka — gėlė. [przypis edytorski]
kvietkai — gėlės. [przypis edytorski]
kvynai — kmynai. [przypis edytorski]
kwaczek — kij obwiązany na końcu szmatą. [przypis edytorski]
kwacz (gw. środ.) — areszt. [przypis edytorski]
kwacz — pędzel z pakuł lub szmat na kiju, używany do smarowania smołą, rozprowadzania farby itp. [przypis edytorski]
kwacz — rodzaj statku. [przypis autorski]
kwadra — faza Księżyca, podczas której widoczna jest połowa jego tarczy. [przypis edytorski]
kwadra — faza Księżyca, podczas której widoczna jest połowa półkuli. [przypis edytorski]
kwadrans (daw.) — czwarta część godziny, tj. 15 minut; kiedy zegar wybijał cztery kwadranse, oznaczało to pełną godzinę. [przypis edytorski]
kwadrans (daw.) — czwarta część godziny, tj. 15 minut. [przypis edytorski]
kwadrans na czwartą (daw.) — kwadrans po trzeciej. [przypis edytorski]
kwadrans na dwunastą — piętnaście minut po jedenastej. [przypis edytorski]
kwadrans na dziesiątą wieczór — jest to godzina zarezerwowana w Rzymie na pogrzeb książąt. Kondukt mieszczan ma miejsce o zachodzie słońca, drobna szlachta grzebana jest o pierwszej w nocy; kardynałowie i książęta o pół do trzeciej w nocy, co 11 września odpowiadało godzinie za piętnaście dziesiąta. [przypis autorski]
kwadrans na dziewiątą — dziś: ósma piętnaście. [przypis edytorski]
kwadrans na dziewiątą — piętnaście minut po ósmej; kwadrans po ósmej. [przypis edytorski]
kwadrans na jedenastą — tj. kwadrans po dziesiątej. [przypis edytorski]
kwadrans na ósmą (daw.) — dziś: kwadrans po siódmej; siódma piętnaście. [przypis edytorski]
