Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 165739 przypisów.
kursor (daw.) — goniec, posłaniec. [przypis edytorski]
kurs samarytański — szkolenie z udzielania pierwszej pomocy. [przypis edytorski]
kur (starop.) — kogut. [przypis redakcyjny]
kurs — tu: rok studiów. [przypis edytorski]
kursu — biegu, czasu urzędowania. [przypis redakcyjny]
kursy handlowe Smolikowskiej — pierwsze kursy handlowe dla kobiet, otwarte w 1896 w Warszawie przez Izabelę Smolikowską (1834–1909), przełożoną znanej pensji. [przypis edytorski]
kursy — tu: wykłady na uczelni. [przypis edytorski]
kursz — rodzaj skóry. [przypis redakcyjny]
kurta — obszerna kurtka. [przypis edytorski]
kurta — pies z obciętym ogonem (aluzja do płaszczyka uczniów szkól pijarskich). [przypis redakcyjny]
kurta — pies z uciętym ogonem, zwł. kundel. [przypis redakcyjny]
kurtas — kurčias. [przypis edytorski]
kurtę kroić — dać komuś nauczkę. [przypis redakcyjny]
Kurt K. T. Wais, który dał niezwykle erudycyjne zestawienie wszelkich pojawień się motywu stosunku ojca do syna, w czasach wcześniejszych od oświecenia podaje bardzo nieliczne i nieistotne ślady istnienia skarg ojców na synów i odwrotnie (…) przypadkowości, nigdy zaś świadomego konfliktu — K. K. T. Wais, Das Vater-Sohn-Motiv in der Dichtung, Berlin 1931, s. 1. [przypis autorski]
kurtuazja — wyszukana uprzejmość. [przypis edytorski]
kurtuazyjnie — z wyszukaną grzecznością, uprzejmością. [przypis edytorski]
Kur — tu: tereny zamieszkane przez bałtycki lud Kurów a. Kuronów (litew. kuršiai), Kurlandia, dziś płd.-zach. region Łotwy. [przypis edytorski]
kurtyna — podnoszona zasłona, oddzielająca w teatrze scenę od widowni. [przypis edytorski]
Kurtyzana Flora powiada (…) — Plutarch, Pompejusz, 2 [w:] Żywoty sławnych mężów. [przypis tłumacza]
kurtyzana — utrzymanka bogatych mężczyzn. [przypis edytorski]
kurtyzana — utrzymanka bogatych, wpływowych mężczyzn. [przypis edytorski]
kurtyzowany koń — koń po kurtyzowaniu, tj. zabiegu operacyjnym mającym na celu skrócenie ogona blisko jego nasady. [przypis edytorski]
Kurtz — wg niektórych interpretatorów nazwisko znaczące; Kurtz (niem.: krótki) miałoby być imieniem diabła z ludowych podań, podobnie jak polskie „Kusy”. [przypis edytorski]
kurucy — też: kuruczi, powstańcy, stronnicy Tökölego; stronnicy cesarza zwali się 1abanczi. [przypis redakcyjny]
kuruku (biol.) — właśc.: trogon niebieskogłowy (Trogon curucui), średniej wielkości ptak o połyskliwych piórach, zamieszkujący lasy dorzecza Amazonki. [przypis edytorski]
Kurułtaj — rada, sejm, wiec. [przypis autorski]
kurulny — właściwy kurii, miejscu, gdzie odbywały się posiedzenia senatu oraz sądu w starożytnym Rzymie. [przypis edytorski]
Kuruta, Dimitri Dimitriewicz (1770–1838) — zastępca Wlk. Ks. Konstantego na stanowisku dowódcy Wojska Polskiego, Grek z pochodzenia. [przypis edytorski]
kurwiarstwo — dziś: kurewstwo. [przypis edytorski]
kuryca (gw.) — kura (samica kury domowej). [przypis edytorski]
Kury — Cures Sabinorum, jedno z głównych miast zamieszkanych przez Sabinów. [przypis edytorski]
kuryłtaj a. kurułtaj — w XIII w. zjazd dostojników mongolskich, na którym podejmowano decyzje dotyczące wyboru władcy lub zorganizowania wyprawy wojennej. [przypis edytorski]
kurytarz (daw.) — dziś: korytarz. [przypis edytorski]
kurytarz (daw. forma) — dziś popr.: korytarz. [przypis edytorski]
kurytarz — dziś: korytarz. [przypis edytorski]
kurytarz — dziś popr.: korytarz. [przypis edytorski]
kurytarz — dziś popr.: korytarz. [przypis edytorski]
Kurytarz — korytarz. [przypis edytorski]
kurytarzów — dziś popr.: korytarzy. [przypis edytorski]
kury — tu: lm od: kur, daw. kogut. [przypis edytorski]
Kurytyba — miasto położone na południu Wyżyny Brazylijskiej. [przypis edytorski]
Kurytyba — miasto w płd. Brazylii, stolica stanu Parana; ob. główny ośrodek polonijny w Brazylii. [przypis edytorski]
Kurytyba, port. Curitiba — miasto w Brazylii, założone w 1654 roku; w XIX i początku XX wieku przeżywało intensywny rozwój wskutek osadnictwa z Europy, głównie włoskiego i niemieckiego, a także polskiego. Nazywane stolicą Polonii w Brazylii, „Chicago Ameryki Południowej”. [przypis edytorski]
kurza ślepota — niezdolność widzenia po zmierzchu (choroba związana z niedoborami diety). [przypis edytorski]
kurze Gewohnheiten (niem.) — krótkie nawyki. [przypis edytorski]
kurzej — kura, która pieje, a jaj nie znosi. [przypis redakcyjny]
kurzeń a. kureń — oddział Kozaków. [przypis edytorski]
kurzeń a. kureń — tak nazywają poziome chaty kozackie i strażnicze szałasy, z których dym, nie mając oddzielnego dla siebie otworu, wychodzi całą powierzchnią słomą krytego dachu. [przypis autorski]
Kurzgalopp (niem.) — krótki galop. [przypis edytorski]
kurz resolviert — hier: kurzen Prozess gemacht. [przypis edytorski]
kurzyć (daw., gw.) — tu: palić, dymić. [przypis edytorski]
kurzyć się — dymić się. [przypis edytorski]
kurzyniec (daw.) — kurnik. [przypis redakcyjny]
kurzyślad (biol.) — rodzaj roślin z rodziny pierwiosnkowatych; k. czerwony: chodzi o gatunek kurzyślad polny (Anagallis arvensis); k. błękitny to Anagallis monelli. [przypis edytorski]
Kurz zmiatać z trzewików? — znów nieporozumienie co do „zmiotki”, p. wyżej w. 289. [przypis tłumacza]
kuś a. kuśka (pot.) — członek męski. [przypis edytorski]
kuś baba a. skuś baba — używane w zabawie złośliwe życzenie, aby się nie udało. [przypis edytorski]
kuś (daw.) — penis. [przypis edytorski]
kuśka — starop. określenie na męskie genitalia. [przypis edytorski]
ku śmiechu skłonione — skłonne do śmiechu. [przypis redakcyjny]
Kuśniewicz, Andrzej (1904–1993) — prozaik, eseista i poeta. [przypis edytorski]
kusacze, Tinamidae (biol.) — rząd ptaków naziemnych o krępej budowie ciała, małej głowie i krótkim ogonie, zamieszkujących Amerykę Środkową i Południową. [przypis edytorski]
Kusanus — Mikołaj de Kuza, franciszkanin i kardynał (1401–1401), wydał dzieło, w którym oblicza datę końca świata. [przypis tłumacza]
kusić się o co (starop.) — dziś: pokusić się o co; podjąć starania o co. [przypis edytorski]
kusić się o co (starop. forma) — próbować czego; pokusić się o co. [przypis edytorski]
kusić się o co (starop.) — próbować czego. [przypis edytorski]
kusić (starop.) — próbować. [przypis edytorski]
kusić (starop.) — tu: próbować. [przypis edytorski]
kusidło — ptaszek wołowe oczko. [przypis autorski]
kuso — biednie. [przypis edytorski]
Kusociński, Janusz (1907–1940) — lekkoatleta, złoty medalista olimpijski w biegu na 10000 m. Jeden z najpopularniejszych sportowców w Polsce w latach 30. W 1940 r. aresztowany przez Gestapo, rozstrzelany w Palmirach. [przypis edytorski]
Kusociński, Janusz (1907–1940) — sportowiec, początkowo piłkarz, następnie lekkoatleta, olimpijczyk, rozstrzelany przez Niemców w Palmirach. [przypis edytorski]
Kusociński, Janusz Tadeusz (1907–1940) — polski lekkoatleta, mistrz oraz rekordzista Polski w biegach średnich i długich; w 1932 r. złoty medalista olimpijski z Los Angeles w biegu na 10 000 m; w 1934 r. srebrny medalista pierwszych mistrzostw Europy na dystansie 5 000 m. [przypis edytorski]
kuso — krótko; tu: mało, niewystarczająco. [przypis edytorski]
kuso — mało, niewystarczająco. [przypis edytorski]
kuso — mało, niewystarczająco; tu: biednie. [przypis edytorski]
kussina — lekarstwo na tasiemce wyrabiane ze sproszkowanych kwiatów krzewu kusso. [przypis redakcyjny]
Kuss (niem.) — pocałunek. [przypis edytorski]
kustodium (łac.) — naczynie do przechowywania konsekrowanej hostii. [przypis redakcyjny]
kustodya (daw.) — kustodia; zespół zakonów podlegający kustoszowi; urząd w hierarchii kościoła katolickiego. [przypis edytorski]
kustoszem — stróżem. [przypis redakcyjny]
kustosz — tu: strażnik, opiekun. [przypis edytorski]
kustosz (z łac.) — przełożony nad kilkoma klasztorami. [przypis edytorski]
kusy (daw.) — krótki. [przypis edytorski]
kusy (daw.) — niewystarczającego rozmiaru; krótki, mały. [przypis edytorski]
kusy — krótki. [przypis edytorski]
kusy — krótki. [przypis redakcyjny]
kusy — krótki; tu: bez ogona. [przypis edytorski]
kusy — z obciętym ogonem. [przypis edytorski]
kusza — broń podobna do łuku, zwykle napinana za pomocą korby. [przypis redakcyjny]
kusza — tu: łuk. [przypis edytorski]
kusza żelazna — żelazo, samołówka. [przypis redakcyjny]
kuszcz (daw.) — krzak, krzew. [przypis edytorski]
kuszcze (daw.) — krzaki, chaszcze, zarośla. [przypis edytorski]
kuszcz — krzak, krzew. [przypis redakcyjny]
kuszcz — krzak. [przypis edytorski]
kuszcz (z ukr.) — krzew, krzak. [przypis redakcyjny]
Kuszell, Antoni —polski wojskowy epoki wojen napoleońskich; od 1811 kapitan 10. pułku huzarów. [przypis edytorski]
kuszer (gw. środ.) — łupy złodziejskie większej wartości. [przypis edytorski]
kuszetka (daw.) — kozetka, mała kanapa. [przypis edytorski]
